Joan As Police Woman - The Deep Field
'I don't want to tell you what you already know' zingt Joan As Police Woman
op 'The Deep Field'
, haar derde studiowerk, en dus verrast ze ons met soulvolle, soms zelfs funky songs, waardoor sporadisch zelfs een Afrikaans windje waait.
Gecombineerd met haar weemoedige stem levert dat een intrigerend contrast op, zeker voor wie goed naar de teksten luistert. De onzekerheid en de vertwijfeling die we kenden van 'Real Life' uit 2006 en 'To Survive' uit 2008 zijn niet helemaal verdwenen, maar de Joan Wasser
die we uit deze tien nieuwe songs leren kennen, gelooft weer volop in de liefde en is domweg gelukkig.
Niet dat ze opeens een glimmend roze blijdschap predikt. Uit onder meer 'Human Condition'
en 'I Was Everyone'
blijkt duidelijk dat het leven een hindernissenparcours is: achter elke aangename verrassing kan een valkuil wachten.
Joan laat zich er niet door temperen: 'I will never be careful what I wish for / 'Cause what I wish for's always right' ('Kiss the Specifics'
). En al weet ze dat liefde op het eerste gezicht een 'naughty chemical reaction' is ('Chemmie'
), dat is geen reden om er níét van te genieten.
Joan As Police Woman krijgt op 'The Deep Field' de steun van een ijzersterke band, met Doug Wieselman
op allerhande blaasinstrumenten en drummer Parker Kindred
(beiden zijn lid van Antony and The Johnsons
, waarin Wasser zelf nog gespeeld heeft), de waanzinnige keyboardspeler Tyler Wood
en gitarist Timo Ellis
.
De nooit te versmaden Joseph Arthur
zingt in vier songs mee, waaronder ook 'Flash'
, het acht minuten durende, onaards intense hoogtepunt van de plaat.
'I need to be worshipped like every other queen around'verklapt Wasser in 'Nervous'
. Het is maar een woord, Joan.
Joan As Policewoman speelt op dinsdag 15 februari in de Botanique in Brussel en op donderdag 17 februari in de Handelsbeurs in Gent.
