Jonge Leeuwen - 18 in 2018: Misha Demoustier, Lio Van Besien en Dylano Vercruysse

Hoe is het om 18 te zijn in 2018? Humo peilt deze zomer naar de toekomst van het land. ‘Wat voor zin heeft het om oud te worden als ik dan niet meer kan dansen? Voor mij mag het rond mijn 60ste gedaan zijn.’

'Ik heb zitten aftellen tot mijn 18de verjaardag. Tot het zover was en ik besefte: shit, nu is het écht aan mij'

Wie nu 18 is, staat aan de vooravond van de langste zomer van zijn leven. Geen schoolplicht meer, amper ouderlijke supervisie, geen remmingen. En nog geen herexamens, geen prikklok en geen echtelijke verplichtingen. De gelukkigen van deze week: Lio Van Besien (dochter van Groen-politicus Wouter), danser en kunstenaar Misha Demoustier (zoon van vader Daniel, de journalist die onlangs een terminaal geachte kanker heeft overwonnen) en transgender Dylano Vercruysse, het meisje dat een jongen en vervolgens ook catwalkmodel werd, bekend van ‘M/V/X’ op Eén.

HUMO Wat is de grootste onzin die over de jeugd van tegenwoordig wordt verteld?

Lio Van Besien «Dat wij lui zijn, niet willen werken voor ons geld en alleen maar met onze smartphone bezig zijn. Ik zie immers veel leeftijdgenoten die weten wat ze willen bereiken en daar alles voor doen. We zijn zogezegd ook asociaal, terwijl de jeugd nooit toleranter is geweest. Wij nemen iedereen zoals hij of zij is. Dat was vroeger vaak anders.»

Misha Demoustier (knikt) «Je hebt in elk tijdvak mensen die van de norm afwijken. Over de punkers werd ook schande gesproken.»

HUMO Hoe gelukkig zijn jullie op dit moment in jullie leven, op een schaal van 1 tot 10?

Lio «Toch zeker een 8. Ik vond het voorbije jaar superleuk. Er was Chrysostomos (100 dagenviering, red.) én een reis met de laatstejaars, én ik heb de voorbije maanden veel nieuwe vrienden gemaakt.»

Dylano Vercruysse «Ik ben wel gelukkig, maar niet de hele tijd, omdat ik me nooit 100 procent man zal voelen. Mijn partner heeft ook dat gevoel: zij was een jongen en is nu een meisje, en ze vreest dat ze nooit echt zal weten hoe het is om een vrouw te zijn. Dat is wel het voordeel als je samen bent met een andere transgender: we begrijpen elkaar heel goed.»

Misha «Ik vind het moeilijk om er een cijfer op te plakken. Het is één van de leukste jaren uit mijn leven, maar tegelijk is dit een leeftijd waarop een mens het zichzelf soms onnodig moeilijk maakt. Het puberinstinct is sterk.»

HUMO Het wat?

Misha «Met het puberinstinct bedoel ik: per se iets op eigen houtje willen bereiken, ook al ben je er nog niet klaar voor.»

Lio «Als puber wil je zoveel mogelijk zelf doen. Pas als het echt niet lukt, laat je toe dat je ouders je bijstaan. Het is ook de leeftijd waarop de fomo, de fear of missing out, het sterkst is. Je wilt overal bij zijn en niets missen. In de praktijk ben je vooral bij je vrienden, waardoor je je familie vaker links laat liggen. Dat is soms verwarrend.»

HUMO Heeft jullie 18de verjaardag gebracht wat jullie ervan hadden verwacht?

Misha «Mijn mama zei vroeger altijd: ‘Nú doe je wat wij zeggen. Pas als je 18 bent, doe je wat je wilt.’ Dat ging dan over tattoos laten zetten en zo. Het gevolg was dat ik de jaren echt heb zitten aftellen. Tot het zover was en ik besefte: ‘Shit, nu is het écht aan mij.’»

Dylano «Op de dag dat ik 18 werd, stond uitvaartverzekeraar Dela aan mijn deur (lacht). Dat was... raar.»

Misha «Voor sommige tattoos heb ik niet gewacht tot ik 18 werd. Mijn ouders zullen het hier wel lezen (lachje).»

HUMO Er staat een dolk op je hand getatoeëerd.

Misha (lacht) «Met de emolook – losse kleren, lange mouwen – kun je veel verbergen.»

HUMO Op 18 ben je adolescent af. Maar wil dat ook zeggen dat jullie al volwassen zijn?

Dylano «Nee. Eigenlijk is het simpel: je bent volwassen zodra je op eigen benen staat. Binnenkort ga ik met mijn partner samenwonen in een duplexstudio. We zullen al onze kosten zelf betalen. Dat doe ik trouwens al grotendeels sinds mijn 15de. Ik werk al vier jaar elk weekend keihard in de horeca. Voorts hangt het ook van je karakter af. Wie altijd de grappige wil uithangen, kan zich niet volwassen noemen.»

HUMO Speels en volwassen, kan dat niet?

Dylano «Ik heb het over wie zijn leven vergooit aan kinderachtige dingen. Verslavingen en zo. Niet dat drugs kinderachtig zijn, maar een volwassen keuze is het niet.»

Lio «Bij mij zal dat volwassen worden toch in kleinere stapjes gebeuren. Volgend jaar studeer ik normaal gezien in Brussel. Dan zal ik, alleen al door de afstand, meer vrijheid hebben dan vroeger. Nog later zal ik mijn eigen inkomen hebben en zelf koken, nog iets later woon ik vermoedelijk echt officieel alleen, enzovoort. Het zal nog een tijd duren voor ik mezelf volwassen kan noemen.»

Dylano «Eigenlijk ben ik volwassen geboren. Ik was nog heel jong toen ik wist dat ik een jongen wilde worden. En om dat te bereiken moet ik al geruime tijd belangrijke beslissingen nemen. Niet simpel. In januari is Mats De Leender, een transgender, uit het leven gestapt.»

Lio «Ik heb vroeger nog met hem geturnd.»

Dylano «Hij was een goede vriend van mij. Vier op de tien transgenders plegen vroeg of laat zelfmoord. Alleen al de operaties zijn erg risicovol. Bij een meisje dat een jongen wil worden, is een geslachtsoperatie bijna een kwestie van leven of dood. Zeker in België, want hier heb je niet veel knowhow en expertise op dat vlak. Veel van mijn transgendervrienden zijn verminkt voor het leven.

»De hormoonbehandelingen die ik nu krijg, zijn ook zwaar. Ik heb constant last van stemmingswisselingen. Vorige week maakte ik plots ruzie met iedereen. Dan kan ik mezelf beter even opsluiten.»

Misha «Een tweede puberteit? Shit!»

Dylano «En die is dubbel zo heftig als de eerste.»

HUMO Met de leeftijd komen de burgerlijke plichten. Op 14 oktober mogen jullie voor het eerst stemmen. Eindelijk?

Dylano (blaast) «Ik vind dat hele stemgedoe zo vaag. Te veel partijen, te veel keuze. Wie weet nu welke partij waarvoor staat? Je hoort veel beloftes, maar ik heb niet de indruk dat die ooit waargemaakt worden. Vroeger was dat anders. Toen waren de politici ook niet perfect, maar er gebéúrde iets.»

HUMO Vroeger?

Dylano «Net na de Tweede Wereldoorlog (lacht). Nee, weet ik veel.»

Lio «Ik geloof wel nog in de politiek. En niet alleen omdat dat het beroep van mijn papa is en ik er thuis aan de keukentafel weleens iets over opvang. In het vak cultuurwetenschappen hebben we er op school dit jaar veel over geleerd: hoe het werkt, wat erbij komt kijken... Ik snap het nu beter, en ik vind het razend interessant.»

Misha «Onlangs zag ik een boekje van het Vlaams Blok en... (Bedenkt zich) Wacht, nu moeten we Vlaams Belang zeggen.»

HUMO Je was 4 jaar toen de partij van naam veranderde.

Misha «Ze hebben een app waarop je kunt volgen hoeveel migranten ons land telt, en in het boekje staat uitgelegd waarom dat een probleem is. (Blaast) Het is zo makkelijk om de problemen van een heel land op de rug van één bevolkingsgroep te schuiven... En veel te kortzichtig. Verder zie ik niet veel partijen waarvan ik oprecht geloof: die zijn met de lange termijn bezig. Oké, van Groen geloof ik het wel.»

Dylano «Mijn mama stemt altijd ongeldig. Misschien doe ik dat straks ook. En anders gaat mijn stem naar CD&V.

»Veel mensen zeggen dat ik in de politiek zou moeten stappen. Ik geef lezingen en op basis daarvan denken ze dat ik de transgenders in België kan helpen. Ik heb wel altijd iets willen betekenen voor de mensheid, maar om politicus te worden is mijn IQ te laag (lachje).»

Dronken in de goot

HUMO Millennials kunnen niet koken, volgens de Nederlandse omroep NOS. Eten jullie gezond?

Lio «Ik probeer niet te veel suiker te eten. Geen vlees. En geen gluten.»

Misha «Ben jij er zo eentje, ja? (lacht)»

Lio «Ja, maar ik ben glutenintolerant. Ik word daar ziek van.»

Misha «Ik ben meestal niet thuis als het etenstijd is. Dan regel ik achteraf iets voor mezelf, en vaak kom ik bij fastfood uit. Ik sport en dans wel veel. Dat klinkt gezond, maar door de danswereld ben ik wel beginnen te roken. Iedereen kent het cliché van de rokende ballerina’s, en dat klopt wel. Ze eten heel veel slaatjes, maar roken daarnaast veel sigaretten en drinken sloten koffie.»

HUMO Jongens en meisjes die in 2000 geboren zijn, worden volgens de verwachtingen respectievelijk 76 en 80 jaar. Vrolijk nieuws?

Misha (twijfelt) «Ik heb lang gedacht: wat heeft het voor zin om zo oud te worden, als ik toch niet meer kan dansen of sporten? Van mij mag het rond mijn 60ste gedaan zijn. Ten láátste. Maar misschien heb ik dan een nieuwe passie.»

HUMO Jullie generatie is de eerste die gin en wodka verkiest boven wijn en bier, én die gemiddeld minder alcohol drinkt dan vroeger.

Dylano «Ik vind dronken zijn maar niets. Je krijgt er katers van en je herinnert je de volgende dag amper iets. En als je in een relatie zit, houdt het ook een risico in. De remmingen vallen weg, hè. Dat heb ik vaak gezien op fuiven: jongens gaan vreemd en weten daar de volgende dag niets meer van. En dan zijn er de dronken ruzies: zatte meisjes janken sneller.»

Lio «Ik drink af en toe. Vorige week zaterdag heb ik samen met een goede vriendin genoten van een fles wijn in het park. Maar veel vriendinnen drinken veel meer: als ze op een feestje niet compleet dronken waren, was het geen goede avond. Soms is het nochtans leuker om nuchter te zijn.»

Dylano «Dronkenschap wordt minder getolereerd dan vroeger. In de Versuz, een grote Hasseltse discotheek en mijn tweede thuis, zijn ze daar strenger in geworden. Vroeger lieten ze sommige mensen niet binnen, zoals mijn halfbroer, een Turk. Nu mag weliswaar iedereen binnen, maar zodra je problemen veroorzaakt of je dronken begint te gedragen, zetten ze je buiten. Ze zouden dat overal moeten doen.»

HUMO Jou zal het niet overkomen?

Dylano «Niet meer. Ik heb één keer bijna een alcoholvergiftiging gehad, maar daar kon ik niets aan doen: ik wist toen nog niet wat alcohol kan aanrichten. Ik was al 16 toen ik voor het eerst dronk – mijn ouders waren daar streng in – en in het begin heb ik misschien wat overdreven. Na de examens was ik met vrienden iets gaan drinken in Hasselt. Ik heb vijftien jenevertjes binnengegoten, en martini en pintjes tussendoor, in minder dan een halfuur. Ik ben later met mijn gezicht tegen het vensterglas van de bibliotheek gesmakt. En ik was de hele tijd aan het janken. ‘Het spijt me! Het spijt me!’ (lacht)»

Misha «Alcohol is niet zo mijn ding.»

HUMO Jullie zijn alle drie kinderen van gescheiden ouders. België is wereldwijd bij de koplopers als het over scheidingen gaat, dus jullie zijn eerder de norm dan een uitzondering.

Lio (knikt) «De helft van mijn klas heeft gescheiden ouders.»

Misha «Ik heb dat nooit als iets ergs ervaren.»

HUMO Vroeger bleven mensen liever vijftig jaar ongelukkig in dezelfde relatie.

Lio «Dat taboe is weg.»

Misha «Onze ouders hebben het lastiger met een scheiding dan wij. (Denkt na) Ik heb de indruk dat kinderen daar goed mee kunnen omgaan, maar dan moeten de ouders zich er ook overheen kunnen zetten. Als ze zich te lang in de ellende blijven wentelen, maken ze hun eigen kinderen ongelukkig.»

undefined

'Zelf gelukkig zijn komt op de eerste plaats, ook als ik daar een relatie voor moet opofferen'

HUMO Geloven jullie nog in de eeuwige liefde?

Lio «Natuurlijk, maar het is niet de enige optie. Ik hóóp dat ik iemand tegenkom van wie ik zoveel houd dat ik mijn hele leven bij hem wil blijven. Maar zelf gelukkig zijn komt op de eerste plaats. Als ik daar een relatie voor moet opofferen, is dat niet zo’n big deal.»

Misha «Ik ben al een paar keer uit een relatie gestapt omdat ik het gevoel had dat ik té afhankelijk van mijn lief werd. Ik evolueerde niet meer verder. Dat vond ik wel jammer, beseffen dat ‘iemand graag zien’ voor mij niet volstaat om in de relatie te willen blijven.»

HUMO Lio, je draagt de oude huwelijksring van je mama.

Lio «Ik draag die al een tijdje, mijn papa had dat pas na vier maanden door (lacht). Ik draag de ring niet als een symbool of zo. Ik vind ’m gewoon mooi.»

HUMO De gemiddelde leeftijd waarop Belgische vrouwen aan kinderen beginnen, is nu 28,7 jaar. Tellen jullie af?

Lio «Ik zou het liefst een kindje adopteren. Er zijn al zoveel kinderen zonder ouders en zonder toekomst. Ik zou het egoïstisch vinden om er per se één van mezelf te willen. (Denkt na) Of ik adopteer één kindje en ik krijg er zelf één. Sowieso is het niet voor meteen.»

Dylano «Ik wil er twee. Als ik bij mijn partner blijf, kunnen we misschien zelfs een kind van onszelf krijgen. Zij heeft al sperma laten invriezen, en ik doe binnenkort hetzelfde met mijn eicellen. We willen tussen ons 20ste en ons 30ste aan kinderen beginnen, want je kunt zaad- en eicellen maar voor tien jaar invriezen.»

Misha «Over kinderen heb ik lang op dezelfde manier gedacht als over relaties: het beperkt je in je ontwikkeling. Nu besef ik dat je een kind ook kunt zien als een creatie, zoals wanneer je kunst maakt, en dat is wel mooi.»

HUMO Jongeren zijn minder snel seksueel actief dan vroeger. Eén van de verklaringen zou de digitalisering van onze maatschappij zijn: eerst willen ze de digitale wereld verkennen, pas daarna de echte.

Misha «Ik denk niet dat dat klopt (grijnst).»

Lio «Ik heb nog nooit een vaste relatie gehad, maar ik vind dat niet erg. Ik heb daar toch geen tijd voor. Ik wil eerst mezelf nog ontwikkelen, ik heb geen zin om mijn aandacht al aan iemand anders te besteden.»

Pesten op Facebook

HUMO Op welke sociale media zitten jullie, nu Facebook voor senioren is?

Dylano «Instagram. Snapchat. Facebook ook nog wel, maar dat is inderdaad niet meer wat het geweest is.»

Lio «Hetzelfde. En Twitter. Die sociale media maken deel uit van het dagelijkse leven, hè. Zo communiceer ik met mijn vrienden – en alléén met mijn vrienden. De rest van de wereld hoeft mijn Instagram-posts niet te zien.»

Misha «Leeft Twitter wel in België? Misschien ligt het aan mij, maar ik ken bijna niemand die dat gebruikt.»

Lio «Ik vind het toch interessant. Je krijgt op die manier veel nieuws binnen. Als je Theo Francken volgt, ben je altijd als eerste op de hoogte van zijn uitspraken (grijnst).»

HUMO De generatie die zich geen wereld zonder sociale media kan herinneren, heeft ook het snelst met de nadelen te maken: cyberpesten, gsm-verslavingen, een gebrek aan privacy... Veertig jaar geleden lagen vrouwen vaker topless op het strand, maar toen waren naaktfoto’s op het internet nog geen risico.

Lio «De anonimiteit is ook een probleem: ‘Ik zeg wat ik wil, want je weet toch niet wie ik ben.’ Alle filters vallen weg.»

Misha «Ik herken al die nadelen wel, maar ik ben er nog niet mee in contact gekomen. Eén van mijn neefjes wel. Dat is een ros, slim en sociaal wat onhandig kind: het perfecte profiel om gepest te worden. Een paar pesters hebben op Facebook een nepaccount aangemaakt met zijn naam. Daar hebben ze hem een jaar lang belachelijk mee gemaakt. In zijn naam hebben ze bijvoorbeeld allerlei boodschappen naar meisjes van de school gestuurd en zo. (Blaast) Hij wist nergens van. Dat was echt sick.»

Dylano «Dat soort dingen zullen er altijd zijn.»

HUMO Ook de analoge wereld oogt dreigender en gevaarlijker dan tien jaar geleden. Zijn jullie gewend aan de zwaarbewapende militairen in het straatbeeld?

Lio «Ik zie ze staan wanneer ik in Antwerpen door de Jodenbuurt fiets. Ik lach dan naar hen, maar ze lachen nooit terug (lacht). Als hun aanwezigheid de mensen een veilig gevoel geeft, zie ik geen probleem.»

Misha «Op weg naar Sint-Lukas, in de buurt van Brussel-Noord, kom ik elke ochtend eerst voorbij een half leger militairen, daarna moet ik door de hoerenstraat, en links en rechts zie ik meestal een paar crackverslaafden vechten (lachje). In en rond het station heb je de gangs en de daklozen. Eén keer was er net iemand neergestoken op het perron toen ik met de trein in Brussel aankwam, er lag een enorme plas bloed. Ik weet dus wel dat geweld bestaat, maar het voelt niet als een bedreiging aan.»

undefined

'Mijn mama weet dat ik meer kans heb om in elkaar geslagen te worden. Als ik uitga, is ze stand-by om me te komen ophalen'

HUMO Hebben jullie na de aanslagen in pakweg Nice, Barcelona of Berlijn ooit vakantieplannen gewijzigd?

Lio «Néé. Ik heb beslist dat ik me niet bang laat maken door terroristen. Ik ga gewoon verder met mijn leven en probeer er niet aan te denken.»

Misha (knikt) «Dat is de beste mentaliteit.»

Dylano «Je hoeft niet naar het buitenland te gaan om je onveilig te voelen. Mijn ex werd aan het station van Hasselt eens lastiggevallen door een groep oudere jongens. Toen ik daar aankwam, begonnen ze me meteen uit te schelden voor janet. Vreemd, vond ik toen al. Wie een vriendin heeft, is toch per definitie geen janet? Ik zei: ‘Ik vraag niets meer dan dat jullie haar met rust laten.’ Waarop zij: ‘Kom mee naar de tunnel onder het station en we maken u kapot.’ Ze stonden daar met tien man. Ik was 15, zij waren zeker 19. We konden ontsnappen, maar het was nipt. Mijn mama is vaak bang, ze weet dat iemand zoals ik meer kans heeft om in elkaar geslagen te worden. Dat geldt wel voor de hele holebigemeenschap. Telkens als ik uitga, zorgt ze ervoor dat ze mij op elk moment kan komen ophalen.»

Kungfu in China

HUMO Voor elke 30-plusser is 9/11 een mijlpaal. Voor jullie is het een geschiedenislesje.

Lio «Wij hebben andere mijlpalen. Bij de aanslagen in Parijs, op een vrijdag de 13de, zijn er minder doden gevallen dan bij 9/11, maar voor ons had het een veel grotere impact.»

Misha «Ik had die avond een dansvoorstelling met fABULEUS. Mijn papa, toen verslaggever bij Al Jazeera in Parijs, was er speciaal voor naar België gekomen. Hij was amper hier of hij moest al terug. Kut!»

HUMO Als oorlogsreporter kwam hij jarenlang in gevaarlijke situaties terecht.

Misha «Ik ben opgevoed met de wetenschap dat papa op een dag misschien niet zou terugkomen van een buitenlandse reis: ‘Dat risico hoort erbij.’ Verder spraken we er nooit over, dat was onze manier om ermee om te gaan. In Afghanistan is zijn hele cameraploeg eens vermoord, waarna hij moest onderduiken. Mijn oudere zus en ik zijn dat pas te weten gekomen toen we er op de speelplaats van de lagere school over werden geïnterviewd door een ploeg van ‘Karrewiet’. ‘Hoe voelt dat?’ Ik stond met mijn mond vol tanden.»

HUMO Volgens Joeri Van den Bergh van het marktonderzoeksbureau InSites komt in enquêtes duidelijk naar voren dat millennials zijn opgevoed door helikopterouders, die jullie lang aan het handje hebben gehouden.

Lio «Dat gevoel heb ik niet. Al zolang ik me kan herinneren, laten mijn ouders me heel vrij. Ik was de eerste van de klas die alleen naar school mocht fietsen. Van al mijn klasgenoten mocht ik ook het langst opblijven. Ze controleren nooit of ik mijn huiswerk heb gemaakt.»

Dylano «Mijn ouders hebben het lastig gehad om te aanvaarden dat ik een transgender ben. Mijn mama zei: ‘Ik heb een dochter gebaard, en ik wil die dochter ook houden.’ We hebben twee jaar ruziegemaakt, maar nu snapt ze het wel. Ze staat 100 procent achter mij.»

HUMO Wie is weleens boos op zijn ouders?

Misha «Ik vroeger op mijn papa, omdat hij zo vaak afwezig was. Maar op een gegeven ogenblik ga je begrijpen waaróm je ouders doen wat ze doen. Mijn papa zou dezelfde niet zijn als hij die kicks niet opzocht, en nu ben ik wel blij met wie hij is.

»Ik ga nu vriendschappelijk met hem om, en dat werkt veel beter dan toen hij krampachtig een opvoedende rol probeerde op te nemen. Nadat hij jaren nauwelijks bij onze opvoeding betrokken was geweest, vond hij na de scheiding ineens dat hij zijn stempel moest drukken: ‘Zég, ik ben wel uw pa, hè!’ Euh, nee, zo werkt het niet.»

Dylano «In mijn ervaring vergelijken ouders het leven van hun kinderen te vaak met dat van zichzelf toen ze jong waren. Ze hebben zo vaak hetzelfde antwoord klaar: ‘In mijn tijd was het zus en zo.’ Onzin, want het zijn compleet andere tijden.»

HUMO Minister Ben Weyts heeft bijvoorbeeld beslist dat het vanaf 1 juli moeilijker wordt om een rijbewijs te halen.

Dylano «Verschrikkelijk. Nu moet je zes maanden na je rijexamen teruggaan om nóg een examen af te leggen. Allemaal geldklopperij. Voor twintig uur les in de rijschool betaal je 2.000 euro.»

Misha «Je ouders kunnen je ook met de auto leren rijden, maar dan moeten zij eerst drie uur les volgen. Er moet altijd iemand naar school.»

Dylano «En wie is het echte gevaar op de baan? Vaak de ouderen, hè. Ze zeggen: boven de 50 word je vanzelf een risico.

»Ik heb mijn theorielessen op school gekregen. Wie kwam er lesgeven? Een 60-plusser! (Blaast) De manier waarop hij het uitlegde, was allesbehalve interessant. En op het examen kregen we alleen maar strikvragen. Belachelijk.»

HUMO Reizen is nooit goedkoper geweest. Halen jullie daar jullie voordeel uit?

Lio «Ik heb al veel van Europa gezien en met de familie een grote reis naar Amerika gemaakt, maar ik heb niet het gevoel dat ik al veel heb gereisd. Ik wil mezelf eens onderdompelen in een andere cultuur, en de mensen écht leren kennen.»

Dylano «Ik heb nog niet veel van het buitenland gezien, maar die achterstand haal ik later wel in. Ik werk ook als model, en ooit moet ik daarvoor sowieso naar het buitenland.»

HUMO Wil je nog wel in België blijven wonen?

Dylano «Daar heb ik nog niet over nagedacht. Ik ken veel modellen die voortdurend in het buitenland werken. Een zeer bekend model, met wie ik goed bevriend ben, stapt soms drie keer per dag op het vliegtuig.»

HUMO Veel 18-jarigen kiezen voor een sabbatjaar. In Duitsland is dat zelfs de norm.

Misha «Eigenlijk wilde ik vanaf september een paar maanden door China reizen. Met het vliegtuig in de buurt van een grote stad landen, en van daaruit op eigen houtje naar een tempel trekken. Dat klinkt zweverig, maar ik voelde de nood om mezelf opnieuw te vinden. Ik heb me een tijdje wat minder gevoeld, en via mijn kungfulessen kwam ik in contact met de oosterse spiritualiteit. Ondertussen gaat het beter. Ik ben nu superhard into Scandinavië.»

Lio «Ik wilde het zesde middelbaar opnieuw doen in een ander land. Maar op dit moment zie ik dat niet meer in mijn leven passen. Misschien ga ik later een half jaar met een Erasmusbeurs naar het buitenland.»

HUMO Door de crisis van 2008 hebben jullie een financiële achterstand opgelopen. Levensonderhoud en vastgoed zijn ook duurder geworden, waardoor veel jongeren zich verplicht zien om langer thuis te blijven wonen. Oneerlijk?

Dylano «Als ze de btw wat lieten zakken, zou het al veel beter gaan. België heeft de op één na hoogste btw-tarieven van de hele wereld, ik merk dat aan mijn gsm-rekening.»

Misha «Ik ga volgend jaar met een vriend op een appartementje wonen. Ik ga dat proberen te bekostigen met een vaste studentenjob. Bij Flying Services bijvoorbeeld, een überchic bureau voor uitzendkrachten in de horeca. Al heb ik het me met mijn handtattoo wel moeilijk gemaakt in die sector. Verder ontwerp ik skateboards. Een tijdje geleden heb ik ook een video-installatie gemaakt met een vriend, Jacob Schoolmeesters, en die proberen we te verkopen. Met een andere vriend ben ik een rave aan het organiseren. We focussen bij het eerste evenement nog niet op de winst. We moeten eerst naam maken.

»Ik ga niet voortstuderen. Mijn examens waren al bij voorbaat mislukt. Ik ben halverwege gestopt met naar de lessen te gaan. Het werkte niet voor mij. Ik heb nu wel meegedaan aan de examens, maar ik had geen punten voor dagelijks werk en dat kon ik dus niet meer rechttrekken.»

undefined

'Misha: 'Mijn moeder heeft ervoor gezorgd dat ik niet aan mijn spaargeld kan. Keigoed: ik kan nog niet fatsoenlijk met geld omgaan.''

HUMO Sparen jullie voor een appeltje voor de dorst?

Lio «Ik wel. Met mijn zakgeld kom ik de maand wel door, als ik geen gekke uitgaven doe. Wat ik daarnaast verdien, zet ik meestal op mijn spaarrekening. Dat voelt veiliger aan. Oubollig, hè?»

Misha «Ik wou dat ik dat ook kon. (Denkt na) Ik heb wel een spaarboekje dat mijn ouders jaren geleden voor mij begonnen zijn, en onlangs besefte ik: ‘Ik ben 18! Ik kan aan dat geld!’ Waarna mijn ma er snel voor heeft gezorgd dat dat niet meer kon (lacht). Ik vond dat eerst vervelend, maar eigenlijk was het een keigoede beslissing van haar. Ik kan nog niet fatsoenlijk met geld omgaan.»

HUMO Is geld een belangrijke factor in de beroepskeuze?

Dylano (knikt) «Geld maakt mensen zelden gelukkig, merk ik. Bij mij in de klas zat een kerel van wie de ouders een bedrijf in Duitsland hebben. Die jongen heeft een Mercedes, een Porsche, een Jeep én een buggy. En een air van hier tot in Tokio. Hij doet alles om de aandacht te trekken omdat hij die thuis niet krijgt. Mensen grijpen ook veel te snel naar dure luxeproducten, terwijl ze die niet nodig hebben. Mijn zus heeft veel kleren in de kast hangen die ze nooit heeft gedragen, en waar het prijskaartje zelfs nog aan hangt (rolt met de ogen).»

Lio «Ik wil genoeg verdienen om in mijn basisbehoeften te kunnen voorzien en later mijn gezin te kunnen onderhouden. Verder wil ik in de eerste plaats kiezen voor een beroep dat ik graag doe. Ik heb nu een studentenjob bij Studio 100. Als K3 een show in Gent geeft, ga ik daar merchandise verkopen. Ik leer veel mensen kennen, en het is goed om nu al contacten te leggen in de wereld waar ik later wil werken.»

HUMO Wil je in de voetsporen treden van je mama, die ook bij Studio 100 werkt?

Lio «Zij werkt in de kostuumafdeling, maar ik zou later graag tv-programma’s maken.

»Mijn ouders zijn gescheiden, en vroeger ging ik in de week dat ik bij mijn mama was, na schooltijd vaak mee naar de set. Al van kinds af sprak de televisiewereld me aan. Als de uitslag van mijn ingangsexamen meevalt, studeer ik volgend jaar audiovisuele media aan het RITCS. Er valt zoveel met televisie te doen! Je hebt fictie, maar ook programma’s die de mensen iets bijbrengen, zoals ‘M/V/X’ en zo. Tel daar het creatieve werk bij, en, euh... Ja, ik zou dat heel graag doen.»

HUMO Misha, jouw vader zei ooit dat zijn kinderen later minstens vier talen moesten kunnen spreken.

Misha (lacht) «Mijn pa zegt veel. Maar in tegenstelling tot mijn zussen heb ik geen talent voor talen. Al wil ik ooit Arabisch leren, dat lijkt me cool. De manier waarop Arabieren hun stem gebruiken, vind ik vaak supermooi. In mijn kungfules zitten er veel. Om de één of andere reden vind ik het leuk om hen te horen praten en daar niets van te snappen (lacht).»

undefined

'Lio: 'Gemiddeld om de twee weken verwacht ik iets helemaal anders van de toekomst; ik begin stilaan te denken dat het beter is niet te ver vooruit te plannen.''

HUMO Wat verwachten jullie nog van de toekomst?

Lio «Gemiddeld om de twee weken iets helemaal anders (lacht). Ik begin stilaan te denken dat het beter is om niet te ver vooruit te plannen. Dat levert alleen teleurstellingen op.

»Ik zou wel graag ooit een Oscar winnen. Dat lijkt me het allerhoogste, de mooiste waardering voor je werk. (Snel) Maar ik wil me er niet te hard op focussen. Als ik een andere prijs win, is het ook goed.»

Misha «Er zijn veel dingen die ik graag doe, ik moet alleen iets vinden wat ik interessant genoeg vind om jaren aan een stuk te doen. (Blaast) ‘Wat wil je later doen?’ is de allermoeilijkste vraag die je aan een 18-jarige kunt stellen. Ik doe juist mijn best om in het moment te leven.

»Ik wil me in de eerste plaats verder ontwikkelen. Dat hoort ook bij de leeftijd.»

HUMO Het gemiddelde menselijke brein is pas volgroeid na het 24ste levensjaar. Jullie hebben nog zes jaar te gaan. Dame en heren, succes!

Dylano «Benieuwd wat dat zal geven.»

Misha «Nog zes jaar mezelf verder ontwikkelen. Dus nog eens zes jaar geen vaste relatie voor mij. Shit!»