José James - Blackmagic

Op de hoes van zijn opgemerkte debuut 'The Dreamer' keek José James twee jaar geleden op je neer als een mysterieuze sjamaan. Op opvolger 'Blackmagic' staat hij afgebeeld als een louche verkoper van tweedehandse Mercedessen met Oost-Europese nummerplaten.

Doch zoals Bo Diddley lang geleden al zong: you can't judge a book by it's cover. Daar is de zachte, warme mix van hiphop, soul en jazz op James' nieuwste ons ook te dierbaar voor.

Met titels als 'Touch', 'Lay You Down', 'Made for Love' en 'Love Conversation' mikt 'Blackmagic' nog meer dan zijn voorganger op een bepalende rol in de master bedroom.

De stem van James kan van een dolle pitbull een mak schoothondje maken, maar is evengoed tot het omgekeerde in staat. Uitzonderlijk klinkt hij als een badkamerversie van Barry White ('Save Your Love For Me'), veel vaker als een reïncarnatie van Chet Baker in Parijs: de geniale, meer dan tien minuten durende, geen halve noot vervelende 'The Light' is daar het mooiste voorbeeld van. Die (bonus)track is door de combinatie stem-piano-drumborstels meteen ook het meest traditionele jazzmoment van de plaat.

Zelf worden wij wilder van 'Warrior', een bewerking van 'Emotions' van dubstepicoon Benga, waarin James in de traditie van de beat poets hypnotiserende mantra's laat vloeien over pulserende ritmes. Ook het titelnummer toont de kracht van de samenwerking: Zijne Zoetgevooisdheid ontdooit de computerjazz van producer Flying Lotus moeiteloos met zijn dromerige vocalen.

'Detroit Loveletter' is minstens zo fraai: minimale funk met technotoonzetter Moodymann, die pikt van en knipoogt naar Marvin Gaye. En ook DJ Mitsu The Beats is goed op dreef in de lentefrisse popdeun 'Promise in Love', die ons nu al reikhalzend doet uitkijken naar wat wijlen Martin Bril Rokjesdag noemde. Iets zegt ons dat die dag dit jaar weleens op 24 maart zou kunnen vallen, als José James in de AB aantreedt. (Flying Lotus zal hem daar op 2 maart samen met Jaga Jazzist voorgegaan zijn.)