JP Cooper op Rock Werchter: het dufste wat tijdens dit festival al op de trommelvliezen is gedrukt
"You were my september song, tell me where have you gone?" tijdens ‘September Song’. Oei! Of deze: "You’re my passport home, without you close I can’t go on." tijdens - u raadt het al - ‘Passport Home’. We lopen vooruit op de zaken, maar het staat vast dat wij nooit een tekst van JP Cooper op onze ribben zullen laten tatoeëren.
We hadden het kunnen weten: een Angelsaks met zulke perfect gedraaide dreadlocks is niet te vertrouwen. Welja, die cover van John Lennons ‘Jealous Guy’ zou bij de eerste noot alle stoelen van The Voice laten draaien. JP Cooper - in essentie: James Blunt met dreadlocks - kan wel degelijk zingen. In KluB C beklom hij z’n toonladders met de behendigheid van een baldadige chimpansee. En die band van dudes achter hem, voorzag in kleurrijke jazz-pop - het soort dat op de huishoudbeurs zacht door de speakers weerklinkt. Echter, alles waar Simon Cowell een stijve van krijgt, komt bij ons de deur niet in. Die Lennon-cover kon ons dus bij voorbaat al gestolen worden. ‘t Was het dufste wat dit festivalweekend tegen onze trommelvliezen heeft geklopt.
JP Cooper is een artiest die je ervan verdenkt dat hij een bloedhekel heeft aan zijn eigen hits. "Sommigen van jullie dachten wellicht dat ik een dance artist was. Nu ja: ik heb het geluk gehad dat ik met veel verschillende artiesten heb mogen samenwerken." Het klonk als een verontschuldiging voor wat er nog moest komen.
‘Closer’ was een song die hij voor z’n zoon schreef nadat hij met een pennenstreek z’n ziel aan Universal had verkocht. Uit de bijgeleverde bindtekst maakten wij op dat zijn leven na het tekenen van het platencontract drastisch is veranderd. Hij ziet ziet zijn zoontje minder omdat hij zo vaak van huis. Z’n stem heeft hij (hoogstwaarschijnlijk noodgedwongen) moeten uitlenen aan een reeks onuitstaanbare pop hits. Monsters van songs waarvoor zijn plakkerige soul onder een tropical house beat werd gemetseld.
‘Perfect Strangers’ - een hit uit 2016 met een slordige 400 miljoen views - werd door Coopers band glutenvrij gehouden, maar het lukte niet om de ordinaire nasmaak te verbloemen. Zowel ‘September Song’ als ‘Passport Home’ klonken, uhm, algoritmisch en werden vergezeld door de indringende geur van natte hond.
Weer even terug naar Lennon:‘I was dreaming of the past and my heart was beating fast / I began to lose control / I began to lose control.’ Uiteindelijk leek JP Cooper zich het meest op zijn gemak te voelen tijdens die Lennon-cover. We don’t blame him.
