Julie (21), de dochter van Jacques Vermeire: 'Dat papa kanker had en aan de dood ontsnapt was, heeft hij voor mij verborgen gehouden'

Vijf pleisters heeft Julie Vermeire nodig voor ze haar oranje hoge hakken aangespt en zich op de trainingsvloer van ‘Dancing with the Stars’ stort. Ze verbijt de pijn, en het meisje dat net nog zo bedeesd was, zwiert met haar heupen en doet dansleraar Pasquale blozen en vergeten dat híj wel de Italiaan is. Hij kan niet anders dan buigen voor haar lach van oor tot oor. ‘Ze heeft mijn mond,’ zei vader Jacques ooit. Als Julie dat maar al te graag beaamt, zijn we verrast.

'Ik ben echt de moeder in huis. Ik waak erover dat papa niet te veel hooi op zijn vork neemt en niet te veel stress krijgt van zijn werk'

HUMO Ik vind jouw mond toch iets mooier.

Julie Vermeire «Iedereen zegt dat, ja. Arme papa!

»Ik vind dat wij heel erg op elkaar lijken, vooral qua karakter. Ik ben heel close met hem. Dat is vrij uniek: veel meisjes van mijn leeftijd zetten zich af tegen hun vader. Ik niet. Ik kan alles tegen hem zeggen en kom graag buiten met papa. Wij winkelen ook graag samen. Ik vind het keileuk om met hem naar de Delhaize te gaan. We blijven er soms wel een uur en hebben echt lol.»

HUMO Welke Delhaize is dat?

Julie «Die in Keerbergen, waar we wonen. ‘Ha, zijn jullie er weer,’ zeggen ze altijd. We kennen er altijd wel iemand.

»(Wrijft over haar voet) Het moeilijkste bij ‘Dancing with the Stars’ vind ik die hakken waarop ik moet dansen. Ik draag nóóit hakken. Hoge schoenen doen altijd pijn, ik zie niet in waarom ik mezelf dat zou aandoen. Geef mij maar sneakers of mijn Dr. Martens.»

We zitten in de foyer van de opnamestudio, waar ze om de haverklap naar iemand zwaait of iemand omhelst.

HUMO Je voelt je wel in je element, hè?

Julie «Ik ben in studio’s en theaterzalen opgegroeid! Ik ging altijd – en ga nog steeds zo vaak als ik kan – met papa mee. Ik zie hem zo graag bezig, en ik hou van de sfeer en de actie in een studio. Ik wilde ook altijd weten hoe alles werkte. Ik studeer Media en Entertainment Business aan de Thomas More-hogeschool en ga binnenkort stage lopen achter de schermen, maar ik ben superblij dat ik met ‘Dancing with the Stars’ de kans krijg om te zien hoe het is om vóór de schermen te staan. Ik heb geen seconde getwijfeld toen ze me vroegen. En ik mag nog dansen ook! Dat doe ik zó graag.»

HUMO Droom je van een leven voor de schermen?

Julie (aarzelt) «Ik weet nog niet precies wat ik wil, en je kunt er niet van uitgaan dat je altijd dit soort kansen zult krijgen. Ik blijf realistisch.»

HUMO Maar je voelt je goed voor de camera’s?

Julie «Ja, toch wel. Het is natuurlijk even wennen, maar na een tijdje vergeet ik de camera’s en heb ik geen last meer van stress. Dan ben ik volledig mezelf. Op de middelbare school heb ik ook een jaartje variété gevolgd. Ik ben niet bang van het podium. Maar nu ben ik wel heel gestresseerd. Het is de eerste keer dat ik in mijn eentje iets op tv ga doen, zonder papa: de mensen zullen me echt leren kennen en kijken hoe ik het doe. Ze gaan me beoordelen en stemmen. Ik wil geen fouten maken.»

HUMO In ‘Kroost’ vertelde je vader dat zijn moeder wilde dat hij in een rode sportwagen reed, om te tonen dat hij geslaagd was in het leven. Zelf wilde hij ook geen loser zijn. Hij wilde scoren.

Julie «Daarin lijken we dan óók op elkaar. Ik wil nu bewijzen dat ik het kan en tonen wie ik ben.»

HUMO Vind je het daarom zo erg dat je in ‘Groeten uit’ Toon Hermans niet meteen herkende?

Julie «O ja. Dat was zo gênant (lacht). Achteraf heb ik gezegd dat ze dat er absoluut uit moesten knippen, maar dat hebben ze niet gedaan. Ik heb tijdens mijn examens ook altijd veel last van faalangst. En nu ook. Met Pasquale moet ik voor de camera’s Engels praten, en in het begin wilde ik écht geen taalfouten maken. Intussen ben ik het al gewoon en denk ik er niet meer aan.»

HUMO De opleiding Media en Entertainment Business is een nieuwe richting. Je leert er bijvoorbeeld wat het geheim is van het succesformat ‘The Voice’.

Julie «Ja. We hebben in het afgelopen jaar zelf een programma in elkaar moet steken. We mochten samenwerken met een productiehuis voor een show voor 18- tot 24-jarigen. We hebben toen eerst een enquête gedaan onder die leeftijdsgroep, om te weten wat zij graag op televisie zouden zien.»

HUMO Jongeren kijken toch helemaal geen televisie meer? Kijk jij?

Julie «Vooral uitgesteld, en online. Ik kijk veel Netflix, maar ik neem elke dag ‘Familie’ op. Daar kijk ik dan naar als ik thuiskom, ik val ermee in slaap.»

HUMO Niet met ‘F.C. De Kampioenen’?

Julie «O! Daar kijk ik ook nog steeds naar. Tijdens mijn examens is dat de dagelijkse pauze waarnaar ik uitkijk. Ik heb alles al duizend keer gezien, ken elke scène uit mijn hoofd, maar ik moet toch elke keer weer lachen.»

HUMO Kijk je ook naar de afleveringen waarin DDT niet meer te zien is?

Julie «Minder. Ik heb ze wel gezien, maar ik vind de eerste acht seizoenen gewoon de beste – niet alleen omdat papa erin meespeelt.

»Binnenkort komt de vierde Kampioenenfilm uit, ‘Viva Boma!’, en daarin heb ik een klein rolletje zonder tekst. Ze doen dat altijd, hè, zo’n knipoog geven door een vriend of familielid van de hoofdrolspelers te laten opduiken. Ik vond het wel heel jammer dat mijn vader er niet was toen ik moest draaien. Ik had graag eens met hem op de set gestaan. Daar droom ik wel van, om ooit écht met hem te mogen spelen.

»Toen An Swartenbroekx me vroeg om mee te doen en ik hoorde dat ik één van de Pussycat Girls moest spelen (de meisjes in de favoriete nachtclub van Balthasar Boma, red.), heb ik wel even getwijfeld. Ik bén zo helemaal niet – zo’n meisje van plezier, bedoel ik – en vroeg me af of mensen niet verkeerd naar me zouden gaan kijken als ik zoiets zou spelen. Ik wist tijdens de opname ook niet goed hoe ik me moest gedragen. Jits Van Belle en Liesa Naert, de andere Pussycat Girls, zijn ervaren actrices, en zij hebben me geholpen om me beter in te leven in de rol. Ze hebben me getoond hoe ik mijn lippen moest tuiten en bitchy moest kijken. Het zal heel raar zijn om mezelf zo te zien (lachje).»

HUMO Je bent toch wel wat gewend. Je bent heel actief op Instagram, en als ik je googel, verschijnen er vooral bikinifoto’s.

Julie «Dat is omdat die het meest bekeken en geliket worden. Jammer, maar het is de realiteit. Mensen kunnen mijn leven nu eenmaal volgen via Instagram, en als het zomer is, lig ik weleens aan het zwembad: daar is niets mis mee, vind ik.»

HUMO Vind je de moppen die je vader over vrouwen maakt subtiel?

Julie «Hoe bedoel je?»

HUMO Je zou ze soms seksistisch kunnen noemen.

Julie «O, dat bedoel je. Ik moet daar altijd erg om lachen. Er zijn natuurlijk wel grenzen. Ik vind #MeToo over het algemeen een goeie zaak. Als meisje durf ik niet alleen over straat te lopen als het donker is, en ook overdag fluiten ze me al eens na. Goed dat mensen daar nu gemakkelijker over durven te praten. Maar ik ben niet iemand die snel op de barricade gaat staan en boze tweets zal sturen.»

HUMO Op Instagram laat je wel van je horen. Je bent een influencer.

Julie «Ik hou niet zo van die term. Hij heeft tegenwoordig een negatieve connotatie. Mensen vinden je verwaand of would-be en lachen ermee. Ik ben op Instagram gewoon mezelf. Ik besef natuurlijk wel dat mensen mij volgen en geïnteresseerd zijn in wat ik doe en hoe ik leef, en ik vind het ook wel een tof idee dat ze daar misschien iets aan hebben, maar ik ben nooit bewust een influencer geworden. Toen ik vaker op televisie en in de tijdschriften verscheen, zijn mensen me beginnen te volgen, en daarna stuurden bedrijven me opeens kleren en producten toe, met de vraag of ik die wilde promoten. Ik doe dat alleen als ik er ook echt achter sta. Zo kreeg ik onlangs de vraag van een bedrijf of ik hamburgers wil aanprijzen, terwijl ik net tien kilo afgevallen ben en overal in de kranten heb verteld hoeveel beter ik me voel, nu ik gezond ben gaan eten! Dat gaat natuurlijk niet. Ik wil wel eerlijkheid kunnen uitstralen.

»Ik overleg meestal met papa. Toen Coca Cola me vroeg, bijvoorbeeld. Hij vond dat dat merk een leuk imago heeft, fris en jeugdig. We hebben daar een tof team. We zijn al samen naar Londen gegaan, hebben een helikoptervlucht gemaakt en zijn uit een vliegtuig gesprongen. Het was al mijn tweede keer, op mijn 16de heb ik al eens geskydived met vrienden.

»Ik hou van avontuur en adrenaline. Je bloed dat keihard begint te stromen, helemaal opgaan in het moment: zááálig. Ik ben net terug van een intense reis naar Sri Lanka, waar ik elke dag de mooiste natuur heb gezien en allemaal nieuwe mensen heb leren kennen. Heerlijk.»

HUMO Wat dat betreft, lijk je volgens mij meer op je moeder, Eva Pauwels, dan op je vader.

Julie «Dat kan. Zij is heel enthousiast, ik ben dat ook. Mijn mama houdt net als ik heel erg van dansen en we hebben dezelfde muzieksmaak. Ik ging als kind al met haar naar concerten, op mijn 11de zijn we naar Céline Dion gaan kijken. Ik ga heel graag naar muziekoptredens, zo heb ik Sam Smith gezien en ben ik net nog naar Ariana Grande geweest. Ik ben een grote fan van haar. Naar de Backstreet Boys ben ik met papa geweest.»

undefined

'Een modellenbureau zei: 'Als je voor ons wilt werken, moet je eerst afvallen.' Ik heb vriendelijk bedankt en heb thuis meteen een zak chips opengedaan'

Champetter

HUMO Je vader is een keiharde werker. Indertijd speelde hij overdag bij ‘F.C. De Kampioenen’ en ’s avonds in de zalen.

Julie «Daarom heeft hij ook alles bereikt wat hij wilde bereiken.»

HUMO In ‘Kroost’ zei hij wel dat hij misschien te weinig had genoten. Kun jij dat wel?

Julie «Ja! Ik geniet wel, hoor. Ik kan heel hard studeren, me helemaal focussen en daarna heel hard genieten van plezier met mijn vriendinnen of een Netflixserie.»

HUMO Waar kijk je naar?

Julie «‘La casa de papel’ vind ik fantastisch. ‘Orphan Black’ heb ik ook graag gezien.»

HUMO Daarin komen personages voor die sexually fluid zijn, zoals dat tegenwoordig heet: mensen die soms van mannen en soms van vrouwen houden. Voor jou was dat als kind al gesneden koek. In interviews sprak je over de vrouw met wie je moeder kort getrouwd was alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

Julie «Dat is het toch ook. Ik heb vriendinnen die into vrouwen zijn en vrienden die van jongens houden. Ik vind het supergoed dat daar nu veel aandacht voor is en dat we op de Pride allemaal gepassioneerd samenkomen.»

HUMO Je hebt een goeie band met je moeder.

Julie «We zien elkaar vaak en komen goed overeen. Ik ben blij dat het goed met haar gaat (Eva Pauwels worstelde een tijdlang met een alcoholverslaving, red.).»

HUMO Uiterlijk lijk je veel op haar. Je looks leverden al flink wat modellenwerk op, maar je inschrijven bij een modellenbureau deed je niet. Je vond het, zei je enkele jaren geleden, idioot dat ze je te dik vonden.

Julie «Een modellenbureau heeft me eens gevraagd langs te komen. Ze hebben me daar toen opgemeten en zeiden meteen dat als ik voor hen wilde werken, ik eerst zou moeten afvallen. Ik heb hen toen vriendelijk bedankt en heb thuis meteen een zak chips opengedaan (lacht). Ik vond dat ze me moesten nemen zoals ik was.»

undefined

''Dancing with the Stars' is de eerste keer dat ik in mijn eentje iets op tv doe. Ik wil geen fouten maken'

HUMO Je bent, zei je al, wel net tien kilo afgevallen.

Julie «Ja. Toen ik naar de hogeschool ging, nam ik geen gezonde boterhammen meer mee, maar kocht ik witte belegde broodjes en at ik tussendoor koffiekoeken. Als je dan niet sport, komen de kilo’s er snel bij, hoor. Op een gegeven moment keek ik in de spiegel en dacht ik: ‘Dit moet anders.’ Ik was ook altijd moe. Lag altijd maar op de zetel. Ging niet meer weg met vrienden. Daar had ik de energie niet meer voor. Ik moest echt anders gaan leven, vond ik, en ben naar een diëtiste gestapt. Die heeft me allemaal tips gegeven en toen ben ik op karakter van de ene op de andere dag anders gaan eten. Ik herinner me de eerste dag nog: ik ging met mijn vriend, mijn broer en zijn vriendin naar Walibi en zij bestelden alle drie een hamburger. En ik zat daar met mijn boterhammen met kipfilet. Maar ik kan keihard zijn voor mezelf. Ik ben ook begonnen met lopen. De eerste keren was ik na drie minuten buiten adem, maar ik bouwde langzaam op, en hoe meer resultaat ik zag, hoe harder ik ging werken. Ik ben nu tevreden over mijn lijf en voel me veel fitter.

» Thuis probeer ik ook vaak gezond te koken, dus moeten mijn broer Maxime en papa dan ook maar gezond eten (lacht).»

HUMO Ik hoorde dat jij samen met je vader het huishouden doet: samen koken, strijken…

Julie «Ik doe de strijk, hè (lacht). Papa zal af en toe ook weleens eten klaarmaken, maar hij is vooral goed in opwarmen. In de Delhaize stapt hij altijd meteen richting traiteurafdeling en grijpt hij naar kant-en-klaar stoofvlees, balletjes in tomatensaus en puree. En dan koopt hij nog wat dozen diepvriesgroenten. Het moet snel klaar zijn voor hem. Ik ben degene die er vaak kookboeken bij pakt – nu vaak die van Pascale Naessens – om iets nieuws te proberen.»

HUMO Tijdens de blokperiode ga je altijd naar je oma. Loopt het huishouden dan niet in de soep?

Julie «Nee. Dan trekken mijn vader en mijn broer hun plan en eten ze wat ongezonder – ze halen frieten of bestellen pizza. Ik wil goed eten tijdens de examens en mijn oma en opa koken dan heel lekker voor mij. Ze doen ook mijn was en strijk en verzorgen me goed, zorgen dat ik op tijd ga slapen en opsta. Bij hen vind ik gewoon de regelmaat die ik dan even nodig heb.»

HUMO ‘Julie is de champetter van dienst,’ vertelde je vader ons ooit. ‘Op tijd en stond zegt ze: ‘Pap, we moeten eens naar het oudercontact, want Maxime heeft zijn best niet gedaan.’’

Julie «Ja. Ik ben echt de moeder in huis. Ik ben vorig jaar alleen met Maxime naar het oudercontact gegaan. Ik heb net als hij op het Koninklijk Atheneum van Keerbergen gezeten en babbel graag nog eens met alle leerkrachten. Ze hebben me altijd heel hard gesteund toen het moeilijk ging in ons gezin. Misschien neem ik snel de verantwoordelijkheid op mij, maar ik vind het logisch dat je voor elkaar zorgt als je om elkaar geeft. Dat heb ik van jongs af aan gedaan. Ik waak er ook over dat mijn vader niet te veel hooi op zijn vork neemt en niet te veel stress krijgt van zijn werk. Elk kind is toch bang zijn ouders te verliezen, neen? Dat zou ik echt niet willen.»

HUMO ‘Toen ik darmkanker had, hebben mijn kinderen daar nauwelijks iets van gemerkt,’ zei je vader al vaak. Hij zei jullie altijd dat alles wel weer goed kwam.

Julie «Ja. Hij heeft dat niet alleen voor de buitenwereld, maar ook voor ons verborgen gehouden. Daar heb ik zoveel respect voor. Wat er ook met hem aan de hand is, je merkt het niet. Op het podium ook niet. Tijdens een zaalshow heeft hij eens zijn kruisband gescheurd. Hij heeft die show toen gewoon afgemaakt en heeft nog keiwild staan dansen. Hij belde me achteraf: ‘Julie, ik heb wat voorgehad. Maar niemand heeft het gezien.’ Ik bewonder hem zo. Papa kan echt een knop omdraaien en gáán. Misschien moet ik dat straks ook doen: gewoon die hakken aantrekken, de knop omdraaien en door de pijn heen dansen.»

HUMO Wat dacht je toen je erachter kwam dat je vader kanker had gehad en door het oog van de naald was gekropen?

Julie «Ik ben daar wel even van verschoten, maar we staan thuis allemaal heel realistisch in het leven. We hebben al veel meegemaakt.»

undefined

'Ik kijk nog altijd naar 'F.C. De Kampioenen', ook al heb ik alle afleveringen al duizend keer gezien. Die met papa vind ik de beste'

Ruben Van Gucht

HUMO Ik heb ter voorbereiding nog eens gelezen wat er in de vakpers allemaal is geschreven over het privéleven van je vader en je moeder. Dat moet voor jou niet simpel zijn geweest.

Julie «Nee. Dat was erg. Ze schreven om het vuilst, leek het wel, en hielden er totaal geen rekening mee dat Maxime en ik nog kinderen waren die naar school gingen. Iedereen maakt wel iets mee – een scheiding, een psychisch probleem, een ziekte – maar daarover staat niets in de boekjes. Bij mij wist iedereen alles over mijn gezin en begonnen wildvreemden me soms uit te vragen over mijn moeder. Op een gegeven moment heb ik het gewoon aanvaard: dit is mijn leven. Ik ben snel volwassen moeten worden.»

HUMO Op Instagram deel je nu zélf je leven.

Julie «Ja, maar daar heb ík de touwtjes in handen. Ik post wat ik wil, ik bepaal wat mensen wel en niet van mij mogen weten. Wat ik wilde vertellen over mijn dieetavontuur, heb ik ook zelf gekozen.»

HUMO Je verdient natuurlijk best wat geld als influencer.

Julie «Ja. Ik heb veel geluk. Dat besef ik.»

HUMO Je kreeg op je 18de ook al een auto van je vader.

Julie «Ja, omdat dat makkelijker was voor hém, dan kon ik mijn broer naar school brengen, boodschappen doen en overal zelf geraken.»

HUMO Hij heeft marketing gestudeerd en noemt zichzelf een slimme investeerder.

Julie «Papa is slim, héél slim. Hij weet erg veel, ik probeer zoveel mogelijk van hem te leren.»

HUMO Ben jij ook slim op dat gebied? Spaar je?

Julie «Ja. Papa vindt dat belangrijk en hij helpt me ermee. Hij maakt me heel erg bewust van de waarde van geld. Vroeger pakte ik in de Delhaize altijd kaas en boter van een bekend merk. Tot mijn vader me erop wees hoeveel goedkoper huismerkproducten zijn. Nu hou ik veel meer rekening met de prijs.»

HUMO Opmerkelijk. Jullie komen toch niet echt tekort.

Julie «Nee. Ik besef heel goed dat ik op dat vlak een geluksvogel ben, hoor. Dat ik geld verdien door een foto te posten op Instagram, is gewoon zot. Daarvan ben ik me wel bewust.»

HUMO Waaraan geef je je geld uit?

Julie «Aan kleren. Ik shop zo graag! Echt erg. Papa zegt altijd: ‘Julie, je hebt veel te veel kleren,’ maar ik ben ze allemaal ook weer zo snel beu! Ik heb nu onlangs wat kleren verkocht op Vinted, en dat is goed gelukt. Papa was blij: ‘Goed, Julie! Verkoop zoveel je kunt.’»

HUMO De ruzie tussen je vader en Ruben Van Gucht, die is gestopt als aangever in zijn successhow ‘7 tot 77’, zou over een financiële kwestie gaan.

Julie «Ik ga daar niet te veel over zeggen. Enkel dat ik het heel jammer vind dat het zo is moeten lopen. Ik vond ze heel goed samen.»

HUMO Je hebt een vriend, Willem. Het moet niet makkelijk zijn dat je je vader zo bewondert. Kan hij wel aan hem tippen?

Julie «Willem zat bij mij in de klas. Hij was al jaren mijn beste vriend. Hij weet hoe belangrijk mijn vader voor me is. Hij kijkt daar niet meer van op en voelt zich er ook niet door bedreigd.»

HUMO Lijkt hij op je vader?

Julie «Ik heb hen nog nooit vergeleken, maar hij heeft ook een zacht karakter en kan me goed kalmeren als ik onrustig ben. Net als mijn papa. Misschien lijken ze dus meer op elkaar dan ik besef.»

HUMO Is hij een grappenmaker?

Julie «Ja! Echt. Ook dat nog (lacht).»

En dan is het tijd voor haar danstraining. Ze draait en zwiert en haar gezicht verraad geen sprankel pijn. Vader zal trots zijn.