Kali Uchis - Isolation
De lente kondigt zich dit jaar aan middels een videoclip van de mooie jongedame Kali Uchis (23), een Amerikaanse met Colombiaanse roots. Bootsy Collins, de inmiddels 66-jarige funklegende met de stervormige bas, zingt voor haar iets vanop een doos ontbijtgranen, met de naam ‘Bootsy’s Color Flavor Flakes’: ‘You gotta be careful, baby / And look both ways before you cross my mind’. Omdat je in het Nederlands geen straat én geest kunt oversteken, maken we ervan: kijk goed uit voor je door mijn hoofd speelt.
We zoomen in de video van ‘After the Storm’ in op Kali’s boodschappenlijstje: brood, kaas, melk, eieren, MINNAAR. In haar winkelwagen legt ze een zakje bloemenzaad naast de Bootsy-conservenblikken. Eén van de bloemen op de verpakking is rapper Tyler, The Creator. Tyler is geen zwartzak meer. Hij is onlangs ook uit de kast gekomen. Zijn nieuwe plaat heet ‘Flower Boy’.
Kali is in jumpsuit in een ligstoel beland. Af en toe geeft ze haar kiemende zaadje water, tot Tyler zelf komt piepen van onder de graszoden, in zijn rol van minnaar die nog moet groeien. Zijn kostuum en pruik zijn belachelijk. Zijn beste zin: ‘Sun is beaming on me like headlights beaming on Bambi’. Tyler en Kali krijgen uiteindelijk kinderen met plantenhoofden. Kali speelt met hen bij het plonsbadje, Tyler staat er in bloemenpyjama bij te barbecueën.
De single ‘After the Storm’ is ook zonder beeld een aangename oorwurm. Maar hoe zit het met ‘Isolation’, Kali Uchis’ debuutplaat? Wel, Tyler, The Creator en Bootsy Collins werkten eraan mee omdat Uchis al op hun platen had meegedaan. Dat geldt ook voor Damon Albarn, die erbij is omdat Uchis Gorillaz heeft geholpen. In Albarns ‘In My Dreams’ staan de koude synths en Uchis’ Grimes-achtige stem wel wat zonevreemd tussen de zomerliedjes.
‘Body Language’ is Uchis als bossanovameisje uit Ipanema. In ‘Miami’ kent ze na zonsondergang haar weg in het loungy deel van The Magic City. ‘Flight 22’ is heerlijk ouderwets à la Amy Winehouse. ‘Your Teeth in my Neck’ is prima sensueel dansspul dat op house gaat leunen. ‘Tyrant’ bevat de perfecte dosis reggae. Het interludium ‘Coming Home’ – baslijn van Thundercat, toch? – is veel beter dan de vier à vijf songs die wij wat flets vinden. Het door Kevin Parker van Tame Impala geleverde ‘Tomorrow’ is eigenlijk overbodig, want de sfeer is op veel plekken sowieso lekker loom.
Het wervelendst is deze popplaat als de toegemeten tijdspanne voor gastrapsters BIA en Jorja Smith ultrakort is, wellicht omdat de zendtijd hier geld kost. ‘Feel Like a Fool’ en ‘Killer’ zijn klassieke soul, naturally delicious since 1963. Volgende keer meer van dát spul en wij beloven ooit te reïncarneren als funky liefdeszaadje, te koop in de betere supermarkt.
