Kate Sinclair: 'Een historische thriller boordevol duistere geheimen'
Alsof je een schilderij van Vermeer of Rembrandt binnenwandelt en ongestoord mag meekijken over de schouders van de geportretteerden. Dat gevoel krijg je bij ‘The Miniaturist’, een oogstrelend en spannend driedelig Brits kostuumdrama.
undefined
Kate Sinclair (producer) «Het hoofdpersonage in ‘The Miniaturist’ is het plattelandsmeisje Nella Oortman, dat in 1686 naar het grote Amsterdam verhuist na haar huwelijk met de steenrijke koopman Johannes Brandt. Al snel merkt Nella dat Johannes heel afstandelijk blijft, terwijl hij wel close is zijn zus, die de kersverse echtgenote zoveel mogelijk op een afstand probeert te houden.
»Op een dag doet Johannes Nella een groot poppenhuis cadeau, met perfecte kopieën van de negen kamers van hun eigen huis. Via een advertentie in de krant komt Nella een miniatuurmaakster op het spoor die het poppenhuis van meubilair moet voorzien, waarna de geheimzinnige gebeurtenissen elkaar in hoog tempo opvolgen. Want de miniatuurmaakster stuurt haar ook spulletjes die ze helemaal níét gevraagd heeft. Spulletjes die het leven in het huis niet alleen tonen, maar ook voorspellen.»
HUMO Klinkt behoorlijk spooky allemaal.
Sinclair «Dat kun je wel zeggen. ‘The Miniaturist’ is gebaseerd op de gelijknamige bestseller uit 2014 van Jessie Burton, een heel fascinerend boek dat verschillende genres samenbrengt. Het is een historische roman maar ook een thriller boordevol duistere geheimen – alle personages hebben wel íéts te verbergen. Bovendien is het een zeer eigentijds verhaal, met verschillende maatschappelijke en politieke onderwerpen die vandaag nog altijd relevant zijn.»
HUMO De miniatuurmaker is een vrouw: hoe uitzonderlijk is dat?
Sinclair «Vrouwen mochten in die tijd zo’n ambacht enkel uitoefenen als weduwe van een vakman, om na zijn overlijden zijn werk voort te zetten. Maar het personage is géén weduwe, dus ook voor haar geldt dat ze een geheim met zich meedraagt. Net als de andere personages kijkt ze voortdurend angstvallig over haar schouder. Niets is wat het lijkt, zo kun je het wel samenvatten.»
HUMO De decors en interieurs zijn prachtig, het voelt soms alsof je een schilderij binnenstapt.
Sinclair «Veel buitenopnames zijn gemaakt in Leiden, dat dienstdoet als Amsterdam. Filmen in de Nederlandse hoofdstad is nu eenmaal lastig met die toeristen overal. Het oude kerkje uit het verhaal ligt bovendien midden op de Amsterdamse wallen, dus dat zou niet echt handig zijn geweest (lacht). Maar heel wat huizen in Leiden bleken door dezelfde architect te zijn getekend als die aan de Herengracht in Amsterdam, dus dat bleek een prima alternatief. Het grootste deel van het verhaal speelt zich overigens binnenskamers af. Gelukkig bestaat er heel veel bronnenmateriaal over hoe de huizen er destijds vanbinnen uitzagen. Ik geloof dat er al met al zo’n vijf miljoen schilderijen zijn gemaakt in die tijd, en de kunstenaars van toen schilderden heel graag woonkamers (lacht).»