Killing Joke - Hosannas from the Basement of Hell

Jaz Coleman (46) zong in zijn jeugd bij een prestigieus kerkkoor, studeerde piano en viool en verdient de kost als klassiek componist en arrangeur, producer van Sarah Brightman en dirigent van symfonieorkesten. Wat beweegt zo'n welopgevoede, tevens vorstelijk betaalde cultuurdrager om nu al 27 jaar lang ceremoniemeester te spelen bij een duivelse rockgroep als Killing Joke?

Luister naar de man zelf in 'Hosannas from the Basements of Hell', de titeltrack van KJ's nieuwste: 'I harbour thoughts of killing you / Pour petrol on you and then on me / But then I walk down the stairs / And Killing Joke waits for me there / Then we play - Go psycho'.

undefined

Killing Joke is méér dan de inspiratiebron van Ministry en Nine Inch Nails; het is een vuistslag in het gezicht van een verrotte wereld, en een bron van troost voor eenieder die ooit overwogen heeft zichzelf en plein public van het leven te beroven. Op 'Hosannas from the Basement of Hell' is het weer van dattum: een vol uur apocalyptisch lawaai, kokende gitaarriffs, hondsdolle ritmes, tot oerkreten herleide zanglijnen en teksten die uit hun voegen barsten van angst, machteloosheid, woede en wanhopig sarcasme. 'Implosion' vat het bondig voor u samen: 'We come into this life in blood and tears / We leave this life in blood and tears / Paranoia, deepest darkest fears / How beautiful the life'.

'Hosannas...' is niet zo politiek geladen als de voorganger uit 2003 (toen met Dave Grohl op drums), en ook niet zo sterk. Desondanks toont de eerste helft Killing Joke op z'n best. Hoogtepunt is het sublieme 'Invocation', waarin een strak gespannen metalriff aangekleed wordt met een hels strijkersensemble en een ferme pot tribal percussie: wat ons betreft de perfecte soundtrack voor de laatste busrit van een Hamas-militant. De hele plaat in één ruk uitzitten is wat veel van het goede - Killing Joke vréét energie (en decibels!) - maar wie zijn zieltje eens goed schoon wil wassen, kan hier moeilijk omheen. Go psycho!