Kode9 & The Spaceape - Black Sun

Vijf jaar is een eeuwigheid in het Land van Boem en Klets: sinds in 2006 'Memories of the Future' verscheen, het debuut van Kode9 & The Spaceape
, sloeg het dubstepvirus volop aan het muteren.

Het versmolt met of hechtte zich vast aan andere genres (grime, skweee, bassline en funky) en het ging vooral bovengronds: Katy B
scoort er hitjes mee, Britney
en Rihanna
flirtten met subsonische bassen, en ook hypermoderne singer-songwriters als James Blake
en Jamie Woon
deden er hun voordeel mee. Kode9 (echte naam: Steve Goodman
) runt het Hyperdub-label, nog altijd één van de belangrijkste dubsteplaboratoria ter wereld, en stond er dus met zijn neus bovenop.

Geen wonder dat hij de slome elektronische dub van 'Memories' op opvolger 'Black Sun'
heeft ingeruild voor uitstapjes richting deep house ('Green Sun'
), funky ('Neon Red Sign'
en 'The Cure'
) of de ouderwetse Detroit-sound ('Black Sun (Partial Eclipse Version)'
).

Afgezien van het nijdig schuifelende 'Am I'
hoorden wij op 'Black Sun' geen tracks waarmee deejays de komende maanden dansvloeren zullen platbombarderen. Who cares: 'Otherman'
is met zijn lange intro en perfect gestileerde beats een heerlijke sf-opera die het beste van John Carpenter
oproept, 'Bullet Against Bone'
een verontrustende soundtrack bij een kortverhaal van wijlen J.G. Ballard
, en zelfs de instrumentale hekkensluiter 'Kryon'
(met Flying Lotus
) vonkt en knettert als de pest.

Eén minpunt, en dan nog krek hetzelfde als ten tijde van 'Memories': sommige nummers (de knappe opener 'Black Smoke'
bijvoorbeeld!) kunnen het moeiteloos stellen zonder het grommende parlando van Spaceape, 't is ons een raadsel waarom Goodman 'm niet wat vaker het zwijgen oplegt. En anders moet hij maar doen zoals zijn collega-dubsteppionier Pinch
jaren geleden: die bracht zijn 'Underwater Dancehall' uit met een extra cd'tje waarop de instrumentale versies gestanst stonden. Go, Goodman, go. Niettemin: fijne plaat.

Kode9& The Spaceape spelen op donderdag 14 juli op Dour Festival.