Koppensneller Herman Brusselmans: 'Gibson failliet'

Niels Destadsbader heeft het succes van z'n hit 'Schenk mij je liefde en je onderbroek' vooral te danken aan het typische Gibson-loopje in het refrein

undefined

'Niels Destadsbader heeft het succes van z'n hit 'Schenk mij je liefde en je onderbroek' vooral te danken aan het typische Gibson-loopje in het refrein'

Gibson is een legendarisch merk van gitaren, dat helaas in slecht weer is beland en het faillissement heeft aangevraagd. De firma werd opgericht in 1913 door John Gibson, afstammeling van naar Amerika geëmigreerde Albanezen, genaamd de familie Gibsoniavitch. De vader, Abdoul, pleegde op 27-jarige leeftijd zelfmoord door de kop van z’n vrouw, Bevlap, diep in z’n keel te duwen en zo te stikken. De moeder werd opgenomen in het psychiatrisch ziekenhuis van Baltimore, waar ze de hele dag prei zat te planten, zij het natuurlijk imaginair, want als je in een dwangbuis zit, kun je het waarachtige prei planten wel op je buik schrijven. Ze hadden twee kinderen, dochter Louisa en zoon John. Louisa werd stripteaseuse en later automonteur, waarbij ze een auto bijvoorbeeld voorzag van een nieuwe versnellingsbak terwijl ze zich sexy van haar kleren ontdeed, wat haar collega-monteurs heel geinig vonden.

En dan had je John. Op school wilde hij niet deugen. Hij haalde de meester in het derde leerjaar het bloed van onder de nagels door die gozer een stamp tegen z’n ballen te geven, of door continu tegen hem te roepen: ‘Uw moeder is een hoer’, of door een emmer koelvloeistof over hem leeg te gieten. Waar zo’n snotneus een emmer koelvloeistof vandaan haalde, is moeilijk te achterhalen, maar persoonlijk denk ik dat hij die kreeg van z’n zus Louisa. In de autobranche werd immers vaak koelvloeistof gebruikt, onder andere om een auto af te koelen als hij in brand was geschoten nadat een maffiose organisatie, onder leiding van Jack ‘Little Dick’ Montini, zoveel mogelijk wagens in de fik had gezet uit protest tegen de belastingverhoging op luxe-auto’s door de regering van de toenmalige Amerikaanse president Warren Harding (1865-1923).

John, die inmiddels z’n naam had laten veranderen in Gibson, was dol op zwarte meisjes en wilde hen met z’n allen zo dikwijls mogelijk achterwaarts in de poes naaien. Dat vonden die zwarte meisjes erg tof, omdat seks nu eenmaal erg prettig is voor iedereen die tot om het even welk ras behoort. Zo verzeilde John Gibson in de Afro-Amerikaanse cultuur, en hij leerde er allerlei geweldige mensen kennen, zoals de regendanser Amaata Bambuti, de gepensioneerde katoenplukster Winnie Zulli, de straatverkoper van kippenbloed Ravita N’Bamba en de muzikant W.W. Woppi, die treurige bluesliederen zong, zichzelf begeleidend op een plank waaraan vier snaren waren bevestigd die gemaakt waren van luchtpijpen van koeien. John Gibson vond de songs van W.W. fantastisch, vooral het slepende nummer ‘I Woke Up This Morning and I Fell Asleep’, over een man die gestoken is in z’n rectum door de tseetseevlieg, 23 uur per dag slaapt en in het overblijvende uur de administratie doet van het bedrijfje van z’n broer, dat varkensnieren taxidermeert en ze gratis weggeeft aan daklozen in downtown L.A. Maar, zo dacht John Gibson, die gitaar van W.W moet beter kunnen. De rest is geschiedenis, en 25 jaar later had John Gibson een gitaarimperium opgebouwd, dat alle andere gitaarimperia in de schaduw stelde.

De bestseller was de Gibson Les Paul, genoemd naar de zanger/gitarist Les Paul, die zodanig snel op z’n gitaar kon spelen, dat de aandachtige luisteraar tegen zichzelf fluisterde: ‘Zo snel heb ik nog nooit iemand op z’n gitaar weten spelen.’ Helaas stierf Les Paul in een kettingbotsing van merries en hengsten tijdens de Grote Paardenkoers van Kansas City. Les en z’n merrie Jacqueline braken allebei hun nek, hun benen en hun stuit. Vooral dat breken van de stuit bezorgde mens en dier enorm veel pijn tijdens hun laatste levensogenblikken.

Hoe dan ook, er is geen gitarist ter wereld die niet ooit een Gibson als instrument heeft gebruikt, en ik noem er slechts een paar: Eric Clapton, John Cale, Steve Vai, Eric Melaerts, Chuck Berry, David Gilmour en Niels Destadsbader, die het succes van z’n hit ‘Schenk mij je liefde en je onderbroek’ vooral te danken heeft aan het typische Gibson-loopje in het refrein. Dat Gibson nagenoeg failliet is, is dan ook een ramp voor de muziekindustrie.