Koppensneller Herman Brusselmans: 'Het 17.412de kind is gestorven in Syrië'
Herman Brusselmans gaat iedere week op zoek naar het verhaal achter een opvallende kop in de krant of op een nieuwssite.
undefined
'Waar zijn de geesten van die 17.412 kinderen om wraak te nemen?'
En ondertussen waarschijnlijk het 18.902de of het 20.045ste kind. Hoever kan cynisme gaan als er zomaar met exacte cijfers over gestorven kinderen wordt gestrooid? Wie houdt het bij in chaos, verdoemenis en nooit optrekkende rookwolken? Staat er een onzichtbaar mannetje met een papiertje en een potlood en zet hij telkens een streepje als er weer een kind aan flarden wordt geschoten, in het vuur gegooid of verstikt door gas? Ook over de mannen, de vrouwen en de huisdieren zullen cijfers circuleren, alleen niet over de kakkerlakken, want die overleven alles. Laten we er, als mensen, op hopen dat op den duur alleen de kakkerlakken zullen overblijven en het rijk voor zich hebben, want wij, mensen, hebben hier niks meer te zoeken. We zijn niet de slachtoffers, in werkelijkheid of potentie, van de voorzienigheid, van het toeval en het lot, van verschillen in godsdienst, geslacht, ras, kleur, geaardheid of overtuiging. Wij mensen zijn de slachtoffers van een heel beperkt aantal onmensen, die niet alleen pathologische leugenaars, sarcastische psychopaten en door waanzin bepaalde wreedaards zijn. Ze zijn ook de exponenten van een systeem dat typisch is voor alles wat de definitieve ondergang inluidt, een systeem dat geen band meer heeft met om het even welke nomenclatuur, een systeem dat louter bestaat uit het smoren in bloed van alles wat de mensheid tot een club met mogelijkheden heeft gemaakt.
De mogelijkheden zijn opgebruikt, en ik zal het eens op een platte manier zeggen: het is hier niet leuk meer. Het had opnieuw leuk kunnen worden als de onmensen gestopt hadden kunnen worden, maar dat gebeurt niet, omdat de macht van de onmensen over de mensen tot onaantastbaarheid is geëvolueerd. Ze worden zelfs vaak democratisch verkozen, hoewel geen van hen enig respect heeft voor alles wat met democratie te maken heeft. Ze maken er gebruik van tot ze haar niet meer nodig hebben en vertrappen haar als een tevoren ook al ten dode opgeschreven insect. Of denk je dat Assad, Al Baghdadi, Kim Jong-Un, Erdogan, Trump, Poetin, Le Pen, Kabila en noem ze maar op ooit voor de spiegel gaan staan en mompelen: ‘Ik heb een hart, laat ik het eens gebruiken’? Welneen, die gedegenereerde levensvormen die slechts te vergelijken zijn met vernietigende virussen, gaan nooit voor de spiegel staan, tenzij om zichzelf het meest fantastische geschenk van de duivel aan de wereld te achten.
Waar zijn de sluipschutters als je hen nodig hebt? Waar zijn de geesten van die 17.412 kinderen om wraak te nemen? Waar zijn wij, mensen, als we niet in de schuilkelders zitten, of op Facebook om ons ontbijt te showen, of in ons eigen ego, dat gekrompen is tot de grootte van een bacterie, terwijl we zelf denken dat het uitgezet is tot de grootte van de mooiste reus of reuzin op aarde? Het is voorbij, jongens en meisjes. De deur staat op een kier en in die kier huist de totale verpulvering. We zullen nieuwsgierig genoeg zijn om te kijken wat er zich achter die deur bevindt, en welja, daar bevindt zich het uiteindelijke Niets. We moeten dat Niets met een hoofdletter schrijven, want het zal de plaats innemen van de uitvinder van de hoofdletter, god. Die is z’n hoofdletter kwijt, die is alles kwijt, die is alleen nog maar te vinden in een voor de rest verlaten, op instorten staande kuthemel.
Vroeger waren er ook dictators, dat wel, maar zij waren gedoemd om aan een strop te bengelen, gif te slikken of hun eigen hersens tegen de muur te jagen. Maar de dictators van nu zitten op een gemakkelijke stoel, dragen een pak van Versace, en kunnen vrijelijk naar de kliniek om hun vrouw te laten volspuiten met botox. Op den duur moet je toegeven: die Assad, die heeft toch wel een lekker wijf. En in het uurtje waarin zij haar benen onthaart, sterven in haar buurt weer een kind of tweehonderd. Vluchten is voor niemand nog een optie, en let op, volgende week zal je Instagram- of Twitteraccount misschien wel in je gezicht exploderen. De geschiedenis van de moderne tijden zal onbeschreven blijven, want haar beschrijven kan alleen maar een wanhoopsdaad van een analfabete volslagen gek zijn. Iedere keer als je met je vingers knipt, gaat een kind dood. Stop dan met je vingers te knippen! Dat is een oude grap. Nieuwe grappen bestaan niet meer. We zijn alle grappen voorbij, we zijn alles voorbij.
