Langs Albanese wegen met Nora Gharib: 'Hurken tussen een stel struiken'
Waar een wil is, is een weg. En waar een weg is, is er een Jan Van Looveren in een Land Rover om dat arrogante stuk baan te tonen wie de baas is. Voor het tweede seizoen van ‘Op weg met Jan’ neemt Van Looveren zes weken lang ‘een sterke vrouw’ mee: in de eerste aflevering is dat actrice Nora Gharib, die sindsdien de kronkelwegen en bergpassen van Albanië als haar broekzak kent.
Nora Gharib «Het was mijn idee om naar Albanië te gaan: ik heb vrienden die er op vakantie geweest zijn, en die keerden laaiend enthousiast terug. Omdat Jan er ook nog nooit geweest was, is het onze bestemming geworden. De geruchten kloppen: prachtig land, heel veel natuur en veel gebergte.»
HUMO Dat jullie prompt gingen doorkruisen met de jeep. Een mens mag niet snel bang zijn als naast de weg zo’n kloof ligt te gapen.
Gharib «Dat was ik wel in het begin, hoor. Ik had nog maar een maand mijn rijbewijs toen we vertrokken, en ik werd bij aankomst al meteen in die keigrote jeep geduwd. ‘Moet ik hier nu echt mee rijden?!’ En in Albanië rijden ze niet zoals in België: het is er al zeldzaam als je een eigen rijvak hebt. Een paar keer was het echt op het nippertje of we tuimelden zo’n berg af. Ik kan nog altijd geen snelheidsdrempel over of ik krijg een flashback naar Albanië.»
HUMO Lukt het wel om de aandacht bij een diepgaand gesprek te houden als je met één voorwiel over de rand van een bergpas hangt?
Gharib «In het begin was dat een uitdaging, ja. Maar het wende snel. Tijdens de opnames werden we buiten beeld gevolgd door een plaatselijke gids die alle offroadroutes kende. Op een bepaald moment vroeg hij wie er zonet gereden had. Ik zei dat ik dat was, maar dat geloofde hij niet: ik had blijkbaar het moeilijkste stuk van de hele route afgelegd alsof het niets was. ‘Je hebt talent,’ zei hij.»
HUMO Kende je Jan al?
Gharib «Ik kende hem vooral als De Joeri, natuurlijk. Het klikte wel tussen ons. Jan zegt altijd wat hij denkt, en dat doe ik ook. Maar ik heb in Albanië gezien dat hij ook een zacht kantje heeft, en dat had ik op voorhand niet gedacht. En waar ik ook versteld van stond: blijkbaar spreekt Jan een stemmetje in voor ‘Bumba’. Hij heeft het meermaals bovengehaald onderweg. Tot vervelens toe (lacht).»
HUMO Onlangs bleek in ‘Over eten’ dat je het stiekem haat om naar het toilet te gaan. De logische vraag: hoe gaat één en ander eraan toe op dat vlak als je dagenlang de Albanese natuur doorkruist?
Gharib «Dat was de hel. We stopten af en toe in een dorp, maar dat is natuurlijk niet genoeg als je vijf dagen onderweg bent. Dus ja, dan moet je soms in de volle natuur gaan. Verschrikkelijk: ik heb er zo al moeite mee, laat staan gehurkt tussen een stel struiken. ‘Dit kan nu toch niet echt aan het gebeuren zijn?’ flitste telkens door mijn hoofd. Maar ja, wat moest, dat moest.»
HUMO De prijs van de roem?
Gharib «Het hoort erbij.»
