Lara Taveirne - Kerkhofblommenstraat
Er zitten een paar straffe scènes in de derde roman van Lara Taveirne, waarin je de onfortuinlijke vrouwen die rond het graf van Guido Gezelle dansen, ongemakkelijk dicht op de huid zit.
Helaas blijken het zeldzame bloemen in een veld vol onkruid. Taveirne lijkt vastbesloten ons Vlaamsche verleden weer tot leven te wekken, inclusief sappig West-Vlaams dialect, lepels levertraan en opgeschorte rokken. De kwalijke tradities die ze mee opgraaft – een overdosis gezinsmiserie, verteld in een larmoyante stijl – hadden diep onder de zoden mogen blijven liggen.
