Lee Ranaldo - Between the Times and the Tides

‘Eric’s Trip’, ‘Skip Tracer’, ‘Mote’: Lee Ranaldo heeft, op ‘Expressway to Yr. Skull’ na, onze meest gekoesterde Sonic Youth-songs geschreven en ingezongen.

Toch, beseffen we nu pas, hebben we nooit buitensporig veel aandacht aan zijn solowerk besteed. Als voor u hetzelfde geldt: ‘Between the Times and the Tides’ is een prima beginpunt.

Ranaldo heeft hulp gekregen van onder anderen Jim O’Rourkeen Steve Shelley; hij gebruikt typische Sonic Youth-woorden als ‘confusion’ en ‘this scene’; en het einde van ‘Fire Island’ is bijna één op één ‘Karen Revisited’ revisited.

Maar ‘Between the Times and the Tides’ is er niet alleen voor de Yoof-fan: Ranaldo vertelt verhalen die zich in ieders oor kunnen nestelen. Het is onaangepaste pop die heen en weer stuitert tussen late Beatles, linke americana, Elliott Smith en, ja, ‘Sonic Nurse’.

Nostalgie is het thema: de snapshots in het artwork, de anachronistische verdeling tussen Side One en Two, de weltschmerz die op het magistrale ‘Hammer Blows’parelt.

Hier en daar klinkt het wat slordig en onaf, en track 4 en 8 zijn onderling inwisselbaar, maar ondanks (of dankzij) die onvolmaaktheden is dit een plaat om verliefd op te worden. Sta Ranaldo toe uw leven binnen te dringen - het kan er alleen maar rijker op worden. Sonic Youth ligt in een coma, we redden het wel.