Lees en luister: hoe de Nederlandse Laura uit het kalifaat terugkeerde
Laura H. is de bekendste Nederlandse Syriëganger. Een meisje dat op haar 21e uit Zoetermeer naar Syrië vertrekt, haar man achterna, de strenggelovige Ibrahim. Een jaar later wist ze te ontsappen. Haar verhaal werd opgeschreven door journalist Thomas Rueb en een bijbehorende podcast van het Vlaamse audiocollectief SCHIK.
Luister de podcast hieronder via Spotify, of via deze link.
undefined
Dat zijn dochter niet dood was hoorde Eugène van RTL Nieuws. Niet op het nieuws, maar van een verslaggever die hem jubelend opbelde. ‘Meneer H……..,’ zei de man, ‘gefeliciteerd met de ontsnapping van Laura! Hoe voelt u zich?’
Hoe voelde hij zich?
Die ochtend was Eugène het contact verloren. Toen Laura niets meer had laten horen nadat ze naar de grens van het kalifaat was gaan rijden, in een laatste poging thuis te komen, en hij van zijn contactpersonen had begrepen dat hij rekening moest houden met het ergste en in zijn hoofd maar beter kon beginnen met afscheid nemen, was hij naar de Gamma gegaan. De buurman had hem opgehaald en samen waren ze naar de bouwwinkel aan de Argonstraat gereden, een paar minuten verderop in Zoetermeer. Zonder veel te zeggen hadden ze doelloos langs de schappen gestruind.
Daarna ging hij naar de tandarts. De afspraak stond, en hij had al een tijdje last van zijn kies. Die moest er toch een keer uit. Eenmaal thuis op de bank had hij het gevoel dat de prik in zijn kaak zijn hele lijf had verdoofd. Zijn hoofd. Zijn hart. Hij dacht aan zijn dochter, zijn kleinkinderen, en hij hoopte dat ze een beetje menselijk waren geëxecuteerd. Niet onthoofd, of in een zwembad verdronken. Dat had hij eens gehoord. Nee, dan beter gewoon een kogel door hun kop. Maar je wist het niet. Het waren beesten daar.
En toen ging de telefoon.
‘U zult wel door het dolle heen zijn!’ joelde de verslaggever in zijn oor. ‘Wat gaat er door u heen?’ Met trillende vingers typte Eugène de link in de adresbalk van zijn browser.
Ze was het echt. Bleek, mager, hij schrok van haar hoekige jukbeenderen die scherp afstaken tegen de zwarte hoofddoek, maar zelfs voor het filmpje helemaal was geladen wist hij het al zeker: dit is mijn dochter. De video duurde een paar minuten. Ze werd geïnterviewd, hij kon niet zien door wie, en ze lachte zelfs een beetje. De man aan de telefoon zei dat het een regionale nieuwszender in Irak was. ‘IS Dutch woman surrenders to Peshmerga’ luidde de kop.
Tranen liepen over zijn wangen.
‘I’m Laura,’ zei zijn dochter in het filmpje. ‘I was born in Den Haag and I lived in…’ – je zag haar een moment denken – ‘… in Sweet Lake City.’
Verder lezen? Humo trakteert! Download gratis het e-book: ' ‘Laura H., het kalifaatmeisje uit Zoetermeer’ op www.humo.be/bookspot
undefined
