Legendarisch trainer Tomislav Ivic overleden
Vorige vrijdag is de Kroatische voetbaltrainer Tomislav Ivic op 77-jarige leeftijd overleden. De man was bij ons voornamelijk bekend als coach van Anderlecht (1980-1983) en Standard Luik (1998-1999 en 2000).
Humo 2148 - 5 november 1981
Humo sprak met Tomislav Ivic
HUMO Binnenin ben je pessimistisch?
Ivic: Altijd. Altijd, sir. Ik ben pessimist, en ik werk eraan om ooit optimistisch te kunnen worden. Ik zie er toch nooit stralend uit? Ik verwacht altijd het ergste, maar mijn werk bestaat erin om dat te voorkomen. De eerste helft van het kampioenschap probeer ik gewoon te zorgen dat we niet zakken. En als je op die manier toevallig bovenaan in het klassement geraakt bent, dan probeer je daar te blijven.
HUMO Je hebt kneedbare spelers nodig. Ben je dan niet bevreesd voor sterke persoonlijkheden? Of maak je die kapot?
Ivic: Ik verkies een halve speler die een volwaardig man is, boven een hele speler die maar een halve man is. Ik heb veel zwakke spelers gezien, maar mèt karakter, die er ongelooflijk op verbeterden. Maar het omgekeerde heb ik nog nooit gezien. Een grote speler met een zwak karakter, verknoeit zichzelf, de club en de trainer.
HUMO Je kan naar het schijnt heel slecht om met kwetsuren?
Ivic: Ach, dat kan altijd gebeuren. Maar er zijn twijfelachtige kwetsuren: the muscles: de dijspieren, de kuiten: dat komt van het gemakkelijk leventje. This is a night problem, sir. What did you do in the evening? (lacht) Je gaat uit, komt een mooi meisje tegen, stay a little bit longer, and tomorrow you make effort, and baf.
HUMO Speel je mee vanop de bank?
Ivic: Meer en meer. I become more and more crazy, sir. Ik heb mezelf niet meer in de hand.
HUMO En wat gebeurt er dan?
Ivic: Dan zit ik achteraf even kapot als de spelers. Weet je wat mijn probleem is? In basket, in ijshockey kan je als trainer je ploeg helpen in de time outs, wijzigingen aanbrengen en zo. Maar als voetbaltrainer, you have to sit crazy on the bank.
HUMO Je kan je in de dug out inderdaad niet stilhouden. Je springt op, molewiekt, stuurt spelers met richtlijnenpapiertjes het veld op.
Ivic (roept): Hebt u kinderen? Look, if you have a girl, and you see these cowboys come and take you girl like this (doet iets wat op verkrachting moet lijken), and you stay there, just looking on? No sir? Als ik mijn ploeg zie verliezen, it's a fire in my house, and I can't help, I'm crazy!
HUMO Maar dat zijn toch de regels van het spel?
Ivic: (blijft roepen) I know, sir, but I cannot accept these rules. Waarom zou ik niet even mogen het veld oplopen en zeggen, please, blijf 10 meter meer achteruit!
HUMO Engels spreken, is dat een manier van zelfverdediging? Van afstand houden?
Ivic: I protect myself. Natuurlijk ben ik een verdediger. Eén ding moet je weten: alleen met een goed georganiseerde verdediging kan je een goeie aanval opzetten. The second world war was won by good defending from behind, from the people.
HUMO En dat geldt ook voor het voetbal?
Ivic: Op de universiteit van Split werd me ooit gevraagd om voor enkele professoren uit te leggen wat voor tactische spelletjes ik speelde. Achteraf kwam één van de professoren me zeggen: Maar dat is unbelievable. I'm a professor in the army, professor of strategy, en als wij een tactisch programma opstellen voor onze vloot bijvoorbeeld, dan is dat net hetzelfde. Maar zo is het ook. Elf jongens die willen winnen en onder mekaar willen uitmaken hoe ze dat gaan doen. Maar dat kan je niet aan de jongens overlaten, dat is trainerswerk. Jij moet voor hen denken.
