Les Nuits Botanique: Balthazar (Koninklijk Circus)
Balthazar, of: de beste bacterie die door je bloed kan reizen.
In de 'Nightclub' van Balthazar - er zijn danseressen en séparés, er sluipt een slang rond die overmoed heet, en voor je 't weet verwar je de nacht met geluk - wil ik al mijn illusies vieren. O, wat was het vijftal groots en majestueus en de tranen uit je ogen lokkend, donderdag in het Koninklijk Circus. Anderhalf uur blauwe melancholie: er werden hartkamers heringericht en bloedbanen warmgemaakt.
'Balthazar is pop zoals pop hoort te zijn: jonge adem, oud sentiment'
En dat begon al in die eerste, magische seconden. Je kon zo vaak naar 'Decency' geluisterd hebben dat je in rehab moest, je kon het een plaat op zichzelf vinden, maar toen had je het dus nog niet live gehoord: harder, zuiverder, een shot onbetrouwbare alcohol die inkickt. De vioolpartij van Patricia Vanneste was véél, maar laat ik me tot raak steno beperken: ontroering. Net als op 'Thin Walls', de derde plaat van Balthazar, zette 'Then What' roekeloos de achtervolging in. Er bestaan singles die geen b-kant nodig hebben.
'Leipzig' was pop zoals pop hoort te zijn: jonge adem, oud sentiment. 'The Boatman' een theatraal stuk geluk, 'Wait Any Longer' de grom van het verlangen. En tijdens 'Bunker' kon je in je hoofd straten inslaan die voorheen wegens wegenwerken onbereikbaar waren. Zo ging dat maar door, van 'Listen Up' naar 'Do Not Claim Them Anymore' naar 'Last Call', van elegante pracht naar kokette ontroering naar snijdende euforica. Telkens de vijf samen zongen, kreeg je rillerig geluk cadeau.
Personeelsmededelingen? Met Michiel Balcaen heeft Balthazar een speelse, klaar uit z'n ogen kijkende drummer. Simon Casier weet nog altijd hoe je een baslijntje als subliem, onverwacht voorspel doet klinken. Als Patricia Vanneste viool speelt, verlaten sociopaten hun diepvries. En Jinte Deprez is de achterneef van Alex Turner, en Maarten Devoldere de handpop van een kwaaie demon: hoe hij zich door 'True Love' smachtte en snikte, en hoe je zelf alleen maar kon verdwalen in wilde herinneringen aan al het uit je leven geschrapte true love. En zodra het puin van je memorie geruimd was, kwam het glanzend verlangen: o, met frêle meisjes door ruwe straten mogen fietsen, en eindeloos, eindeloos verliefd zijn. Balthazar? De beste bacterie die door je bloed kan reizen.
Het moment
U die uw glas raisde to the nighttime.
Het publiek
Vele hemels boven de zevende.
Quote
'Dat was kickass nice!' (Jinte Deprez is blij)
Tweet
