Levenslessen van 'Dit is Vlaamse grond'
Wat voor wijsheden kan de gewone sterveling distilleren uit het nieuwste strijdlied van Vlaams Belang? ‘Dit is Vlaamse grond’ leverde de rechtse partij collectief hoongelach op vanuit Vlaanderen en omstreken, en het werd al stevig onder vuur genomen via de gebruikelijke sociale media. Kan ook moeilijk anders, met leuzes als ‘leve de Vlaamse republiek’ en ‘bol het af.’ En toch: onze politieke eisen uitdrukken in een liedje, is dat niet iets wat we beter allemáál zouden doen?
Op zich is het een goed idee, zo’n strijdlied. Het zorgt ervoor dat je boodschap duidelijk overkomt en degelijk blijft hangen (lees: rondspoken) in de hoofden van het kiesvolk. Probleem in casu is de uitvoering: het verzamelde clubje xenofoben lijkt allergisch voor enthousiasme, sjeest rond in een überfrans en daarenboven oranje autootje, tovert het geluid van een elektrische gitaar uit een akoestisch exemplaar, en schreef de tekst op het niveau van de gemiddelde Vlaams Belangkiezer. Big mistake.
Dankzij die modus operandi kunnen we nu genieten van pareltjes als ‘ondanks vervreemding en Waalse chaos, maakt Vlaanderen Brussel ooit weer groot’ – de echo van Donald trump daargelaten: vervreemding betekent niet wat daar bedoeld wordt, tenzij de term doelt op de twee schijnbaar gegijzelde zangnimfen vooraan (die angstige, ongemakkelijke blikken!). Jammer, erg jammer. We suggereren volgende keer maar meteen een optocht te organiseren met het leger van die Vlaamse Republiek waar de dames over zingen – plak daar wat ‘Dit is Vlaamse grond’-marsmuziek onder, en de kiezer is meteen mee wat betreft uw toekomstplannen. Duidelijkheid über alles!
Desondanks blijft het leuk dat Vlaams Belang middels dit geinig deuntje de politiek dichter bij het volk wil brengen. Vanaf heden verwachten we dan ook hetzelfde van de kiezers. Toevallig zin om België uit de Europese Unie te laten stappen? Schrijf een emotionele ballade à la ‘Voor haar’ van Gene Thomas om uw liefde voor het vaderland te betuigen. Dan is meteen ook duidelijk dat u werkelijk álles zou doen om deze dertigduizend vierkante kilometer Belgenland te beschermen, en dat u bittere tranen huilt om de jihadisten die voor ons een graf graven in de koranscholen.
Problemen met uw buitenlandse buren? Flans gewoon een musical in elkaar: druk uw besognes uit met een pianoriedeltje, een leuk dansje en het klassieke ‘bol het af’ als refrein. De verhoudingen tussen de personages in uw musical mogen ook best simpel zijn: ‘wij goed, zij slecht’ is al een mooi begin. Dat maakt het bovendien makkelijker voor de toeschouwers, die zo de personages meteen in hokjes kunnen verdelen. Handig!
U kan het ook ruimer zien: pleit u voor bindende volksraadplegingen op nationaal niveau? Tricky met die taalbarrière, maar met wat gebaren en geschreeuw kan u de ‘Waalse chaos’ vast wel aan het verstand brengen dat u gelijk heeft. Denkt u het uwe van een handelsverdrag met de VS? Idem dito – vooral het geschreeuw komt daarbij vast goed van pas.
Ter conclusie: maak het uzelf en uw naasten makkelijk, en vat uw politieke voorkeuren samen in een nummer met bijbehorend dansje. Op die manier is het meteen duidelijk hoe u over de wereld denkt. Zorgt zo’n liedje ervoor dat u genuanceerde kwesties véél te simpel voorstelt? Staat het mensen toe zich te wentelen in hun eigen kortzichtigheid? Neuh. Natuurlijk niet. Zot.
