‘Livemuziek moet je vóélen: een bonkende drum en een gitaar die door de versterker waait’

Nooit gedacht dat we zó hard naar een lauw festivalbiertje zouden snakken, maar kijk: één dag voor de grote heropening van de cultuursector staan we al trappelend van ongeduld onze hypothetische drankbonnetjes te tellen. Staat eveneens te drummen voor een plekje in die felbegeerde festivalzomer: Isolde Lasoen (41). Al durft Lasoen – drummer van Daan en Absynthe Minded én leading lady van haar soloproject Isolde – nog niet te vroeg te juichen.

ISOLDE LASOEN «Ik ben voorzichtig optimistisch. Natuurlijk is iedereen blij dat er eindelijk perspectief is, maar de situatie is fragiel. Er heerst nog veel onzekerheid. Ik heb nu al boekingen binnengekregen voor Absynthe Minded en Daan, en naar mijn soloproject is ook vraag, maar tegelijkertijd staan er nog redelijk veel boekingen in optie. De bookers en de eventsector hebben lang gewacht om die te bevestigen, omdat het onduidelijk was wat zou mogen, en met hoeveel publiek. Daar hangt veel van af. Zal het de moeite lonen om onze set vanonder het stof te halen en volop te gaan repeteren? We staan allemaal te trappelen om weer op te treden, maar het is toch nog een beetje dubbel.»

HUMO Kan deze zomer de geleden schade nog goedmaken?

LASOEN «Ik las onlangs in de krant dat er voor honderden miljoenen aan schade is geleden, alleen al in de ticketverkoop. Dat is immens. Ik vraag me af hoe lang het zal duren vooraleer die put gevuld is, als die al te vullen valt. Hoe rendabel zal het nog zijn om op te treden als dat maar voor tweehonderd man mag?

»Dat is het grote probleem sinds dag één van de versoepelingen vorige zomer. Iedereen die toen optrad, deed dat uit goesting, maar kwam maar net uit de kosten, of draaide zelfs verlies. Minder mensen toelaten betekent minder inkomsten, maar je moet je band wel betalen, net als de technische crew. De organisaties leden zelf ook verlies. Men deed het toen echt uit liefde voor de muziek, maar die situatie kan niet blijven duren. Hopelijk kan er deze zomer toch wat meer.

»Je wilt niet weten hoeveel mensen me vorige zomer enthousiast aanspraken over de versoepelingen, zelfs aan de schoolpoort: ‘Goed hè, nu kun je weer spelen voor honderd man!’ Ik werd bij wijze van spreken zelfs gevraagd om in iemands tuin te gaan spelen. Dat is goed bedoeld hè, maar mensen die niet in de sector werken, hebben er geen idee van wat er allemaal bij een show komt kijken. Vorige zomer heb ik met mijn soloproject twee keer live opgetreden, met Daan drie keer en met Absynthe Minded één keer. Telkens voor een fractie van het normale tarief. Maar de kostprijs van een band – zeker een gevestigde naam – valt niet te onderschatten. Als ik iedereen betaal die met mij meegaat om mijn job deftig te kunnen uitoefenen, zit ik al aan een paar duizend euro. Verdien dat maar eens terug met een optreden voor honderd man. Dat is gewoon niet rendabel. Hetzelfde geldt voor de organisaties, die enorm veel personeel moeten inzetten om alles in goede banen te leiden.»

HUMO Je klinkt niet zo optimistisch als Chokri Mahassine, die 60.000 knuffelende mensen op Pukkelpop verwacht.

LASOEN «Daar schrok ik wel van. Ik vind het heel mooi, zijn enthousiasme, die boodschap van liefde, maar je wist gewoon dat er boze reacties op zouden komen via sociale media. Zelf ben ik voorzichtiger van aard, zo zit ik in elkaar. Pas op, ik wil ook niet te negatief klinken. Uiteindelijk is wat wij doen een ongelofelijk mooie job. Ik ben blij met elke boeking die binnenkomt en ik zal deze zomer vol overgave op het podium staan. Ik probeer alleen niet te vroeg te juichen, of toch niet voor ik er zeker van ben dat alles doorgaat.

»Vorige zomer was ik nog heel eager om te spelen. Het kon me niet schelen hoe klein het publiek was, of hoe laag de vergoeding, ik wilde gewoon spélen. Maar nu voel ik toch al een paar maanden een soort gelatenheid. Als ik niet speel deze zomer, goh ja, dan speel ik niet. Dat is eigenlijk best wel triest, maar ik denk dat ik het doe om mezelf te beschermen. Ik ga er niet zomaar van uit dat alles meteen weer normaal wordt en ik een zotte zomer ga beleven, waardoor elke boeking die nu binnenkomt als een cadeautje aanvoelt.

»Ik zou al heel blij zijn als ik vijftien keer kan optreden deze zomer. Het zal ook wel lastig worden als het steeds met vaccinatiebewijzen en testen moet, dan zal er de nodige bereidwilligheid moeten zijn van het publiek en de artiesten om de festivalzomer te doen slagen. Fingers crossed.»

HUMO Hoe zit het met de mentale schade in de muzieksector?

LASOEN «Ik hoor veel verhalen van muzikanten en technici die het mentaal erg moeilijk hebben. We zijn ook heel wat talent kwijtgeraakt door het gebrek aan perspectief, mensen die noodgedwongen een carrièreswitch hebben gemaakt. Vooral bij de technici is dat het geval, en zij zijn broodnodig.

»Ook jonge muzikanten hebben het moeilijk. Mijn neefje studeert jazz aan het Conservatorium. Hij vraagt mij: ‘Tante Isolde, wat moet ik doen? Moet ik nu mijn toekomst helemaal herdenken?’ Enfin, dat is toch triest? Zo’n ongelofelijk talent, maar hij kan niet spelen. Ze mochten zelfs lange tijd niet meer repeteren. Voor hen is er helemaal geen perspectief, want wat moeten zij doen na hun studies? Toen ik studeerde, ging ik zoveel mogelijk optreden. Ik nam elke opdracht aan die ik kreeg: recepties, trouwfeesten, in kleine cafeetjes, met allerlei soorten muzikanten en in verschillende genres. Dat is hoe je als jonge muzikant groeit en een netwerk opbouwt. Die kans is hun nu ontnomen.

»Eigenlijk had niemand er ooit over nagedacht dat alles plotseling zou kunnen stoppen. Dat was vorig jaar echt een schok. We beseften ineens hoe snel onze sector kan instorten. Cultuur werd het afgelopen jaar ook zo enorm geminimaliseerd dat je je op den duur toch existentiële vragen begint te stellen. ‘Is wat wij doen eigenlijk nog wel nodig?’ Maar alle mensen die dan toch blijven vragen wanneer ik weer ga optreden, die ernaar uitkijken om me weer bezig te zien, dat doet deugd. En dan besef ik dat wij met ons werk mensen gelukkig maken. Cultuur maakt de wereld zoveel mooier.»

HUMO Komt er een tsunami aan nieuwe muziek, door al die artiesten die staan te popelen om weer aan de slag te gaan?

LASOEN «Sowieso. Dat is ook al sinds dag één mijn bezorgdheid. Iedereen tegelijk, dat gaat gewoon niet. Er zijn maar een handvol radiozenders in Vlaanderen, met weinig plekjes voor lokale artiesten. Het wordt echt knokken om gehoord te worden na de pandemie. Idem voor concerten en festivals, er zijn maar zoveel plaatsen en niet iedereen zal erbij kunnen zijn. Ik zeg het niet graag, maar ik vrees voor het recht van de sterkste. Het wordt nóg moeilijker om als talent te komen bovendrijven. Al zijn ook de gevestigde waarden nergens meer zeker van. Er zal sowieso een soort natuurlijke selectie gebeuren, daar houd ik wel mijn hart voor vast.»

HUMO Heb je zelf gebruikgemaakt van de lockdown om nieuwe muziek te schrijven?

LASOEN «Te weinig. Het was voor mij te moeilijk met de kinderen die zo veel thuis waren. Elke dag sta ik er weer van versteld hoe snel de tijd voorbijvliegt als je je constant met je gezin en het huishouden moet bezighouden. Er bleef simpelweg te weinig tijd over. Ik wilde wel nieuwe muziek maken en het frustreert me dat het niet echt is gelukt, maar het staat op de planning. Dit najaar ga ik met mijn band aan nieuwe songs werken, waarvan we in de lente al iets zullen laten horen. Mijn tweede album volgt dan in het najaar van 2022.»

HUMO Veel artiesten hebben via livestream opgetreden, maar dat deed jij bewust niet.

LASOEN «Nee, ik raak niet aan het concept gewend. Voor mij is de magie dan weg. Ik heb zelf ook geen enkele livestream bekeken. Niet omdat ik de artiesten niet wil steunen, maar omdat ik niet graag voor een scherm zit, laat staan dat ik zo een concert wil beleven. Livemuziek, dat moet je voelen. Die trillende frequenties, die basdrum die door de subwoofers bonkt, die gitaar die je bijna door de versterker voelt waaien: dát is voor mij een live beleving. Maar het is goed dat de livestreams er waren, ik weet dat veel artiesten er deugd van hadden. En de technici konden er ook een centje door bijverdienen.»

HUMO Je hebt net een nieuwe single uit, ‘The Four Horsemen’. Je timing is in elk geval perfect.

LASOEN «Dat lijkt een tactische zet, maar is het niet (lacht). Het is een song die al een tijdje in de schuif lag, maar door corona klopte alles ineens. Het nummer is gebaseerd op het Bijbelse verhaal van de apocalyps. De wereld die ten onder gaat, deels door de gevolgen van een globaal virus: tja, het past perfect bij deze tijden. Ook mijn gemis om live te kunnen spelen zat in die song vervat. Ik vond het nummer simpelweg te goed om in die schuif te blijven liggen.»

Isolde speelt op 8 juli op Leuven Air, met haar eigen band en met Absynthe Minded.