Madame non-stop: Joëlle Milquet

Vicepremier Joëlle Milquet (50) is met opgestroopte mouwen meubelen aan het versleuren in haar kantoor in de Wetstraat 2, haar nieuwe stek als minister van Binnenlandse Zaken en Gelijke Kansen.

Ze monstert een modern beeldhouwwerkje dat haar voorgangster Annemie Turtelboom heeft achtergelaten. Plichtsbewust wijzen we de excellentie er discreet op dat de figuur een obsceen gebaar maakt. 'Hm, dat was me nog niet opgevallen,' zegt ze al lachend. Geintje onder collega-ministers?

Milquet weet van aanpakken. Ondanks allesbehalve spetterende verkiezingsresultaten slaagt ze er al enkele jaren in om haar partij CDH in zowat alle regeringen van het land te loodsen. Kwatongen zeggen dat ze daarvoor een mystiek huwelijk met de PS van Elio Di Rupo heeft gesloten. Tijdens het interview komt er in elk geval geen kwaad woord over Elio over haar lippen. De N-VA daarentegen krijgt de volle laag: 'De N-VA heeft geen plannen, alleen slogans. De partij respecteert haar eigen kiezers niet.'

Enkele quotes

HUMO In Humo’s Pop Poll duikt u al enkele jaren op in de top tien bij 'Vrouw van het Jaar', maar dit jaar ziet het er niet zo goed uit.
Milquet «Geen medaillekansen? Wat jammer! (lacht) Nee, ik doe niet aan politiek om populair te worden gevonden.»
HUMO Wie is voor u de vrouw van het jaar 2011?
Milquet «Anne Poutrain, de rechterhand van Elio. Die vrouw heeft heel discreet indrukwekkend veel werk verzet tijdens de onderhandelingen. Zonder haar input was de formatie wellicht anders uitgedraaid. Ze heeft een doorslaggevende rol gespeeld, en niemand kent haar!»

HUMO Is Di Rupo I een linkse of een rechtse regering?
Milquet «Di Rupo I is een pure centrumregering, en zeker niet centrumlinks, als je ziet hoe Elio behoorlijk ver is opgeschoven in de richting van wat de liberalen en vooral de Vlamingen wilden. De omstandigheden waren zo speciaal en de beschikbare tijd was zo kort, dat hij dat móést doen om het voortbestaan van het land te garanderen. Als je wilt bewijzen dat België wél nog efficiënt kan werken, moet je de krachten bundelen. En dan krijg je een centrumregering.»
HUMO De N-VA heeft toch gelijk dat het een regering van verliezers is, op de PS na? En het klopt toch dat ze bovendien geen Vlaamse meerderheid heeft?
Milquet «Weet u wat me stoort? Dat de partijen die dag en nacht hebben gelabeurd om deze regering op poten te zetten én de staat grondig te hervormen, alleen maar kritiek te slikken krijgen. Ik ben verontwaardigd omdat de N-VA van Bart De Wever haar 30 procent Vlaamse kiezers schoffeert door af te haken, en dat als grote winnaar van de verkiezingen in Vlaanderen. Het is een leugen dat de N-VA buitenspel is gezet, dat heeft de partij zelf gedaan. (Luid) Ik weet perfect waar ik over praat. Ik heb de onderhandelingen van het begin af meegemaakt, en op mijn harde schijf staan alle manoeuvres van die partij sinds de verkiezingen van 2007 in detail opgeslagen. Ik zeg u: de N-VA spreekt niet de waarheid.
»De grootste partij van Vlaanderen móét in de federale regering stappen. Doet ze dat niet, dan laat ze haar kiezers in de steek en ontvlucht ze haar verantwoordelijkheid. De N-VA respecteert haar eigen kiezers niet. Zo simpel is het.»

HUMO In een vorig Humo-interview omschreef u het seksisme in de Wetstraat als ‘terrible’.
Milquet «Vorige week nog zei een N-VA-parlementslid dat de seksistische opmerkingen in het parlement moeten stoppen, en ze heeft gelijk.Vrouwen hoeven niet als fragiele wezens te worden behandeld, maar er zijn grenzen. Die foute mentaliteit moeten we aanpakken. In de politiek is het machismo wijdverspreid, maar dat geldt ongetwijfeld ook voor andere sectoren. Denk maar aan ziekenhuizen of de bankwereld.»
HUMO Hoe denkt u dat haantjesgedrag aan te pakken?
Milquet «We hebben een wet tegen pesten op het werk omdat er grenzen werden overschreden. Wel, voor vrouwen zijn de grenzen óók overschreden. We kunnen toch niet tolereren dat meisjes van vijftien, zestien jaar niet meer over straat kunnen lopen zonder dat één of andere mec ze allerlei vulgariteiten naroept? Vrouwen zijn geen objecten, en zeker geen lustobjecten. Die mentaliteit moet eruit.
»Ik weet ook wel dat je met een wet niet alles oplost, maar we zouden een systeem met administratieve boetes kunnen invoeren, en jongeren sensibiliseren via het onderwijs en de opvoeding, ook thuis. Rechters kunnen in hun vonnissen ook aangeven wat wel en wat niet kan. Verbaal geweld tegen vrouwen is ten andere vaak de voorbode van fysiek geweld en mishandeling.
»Er is een schrijnend gebrek aan respect in onze samenleving - niet alleen voor vrouwen, maar voor iedereen die niet tot één of andere homogene groep behoort. Verschillen in leeftijd, afkomst, taal, religie en uiterlijk zijn blijkbaar genoeg om de ander respectloos aan te pakken. Maar zonder onderling respect bouw je geen samenleving op.»

HUMO Laten we het eens over uw partij hebben. Volgens Gérard Deprez, uw voormalige mentor, is uw grote fout dat u de partij links gepositioneerd hebt. U was twaalf jaar partijvoorzitter, maar CDH schommelt nog altijd rond 10 à 12 procent, met amper negen kamerzetels. Geen groot succes.
Milquet «Waarom doet u zo onvriendelijk? Mijn partij is links noch rechts, en een echte centrumpartij behaalt nu eenmaal geen topscores. Toen ik voorzitter werd, wilde ik ervoor zorgen dat de partij zou overleven, en dat ze aan het beleid zou deelnemen. In beide ambities ben ik geslaagd. Sinds 2004 zitten we in de regionale regeringen, en sinds eind 2007 ook in de federale. We hebben in Wallonië het Marshallplan mee uitgewerkt, en de werkgelegenheid en de economie gestimuleerd. We helpen nu een grote staatshervorming uit te voeren en we pakken de crisis aan. Dat is meer waard dan een torenhoog stemmenpercentage.
»Mag ik u er ook op wijzen dat er in die twaalf jaar niet één affaire of schandaal in onze partij is losgebarsten? Ik vind dat geen slechte balans.»
HUMO In 2014 zal u zes jaar minister, twaalf jaar partijvoorzitter en bijna twintig jaar parlementariër zijn.Denkt u al aan het leven na de politiek?
Milquet «Dit hectische leven houd ik inderdaad geen twintig jaar meer vol. Ik zou in elk geval meer tijd voor m’n privéleven willen. Een carrière in de privésector zegt me niet veel. Ik zie me veeleer in de non-profitsector terechtkomen, bijvoorbeeld bij een humanitaire organisatie.»

undefined

God en Klein Pierke - Eedaflegging in de auto

Humo sprak met Joëlle Milquet

God en Klein Pierke - GSM Milquet wordt gestolen