'Make Belgium Great Again' op VTM
In ‘Make Belgium Great Again’ wil Frances Lefebure van België een betere plek maken. Onder het motto ‘Als niemand iets probeert, verandert er ook niets’ gaat ze op zoek naar oplossingen voor allerhande kleinere en grotere problemen.
Tv-kijkend Vlaanderen, staakt de opsporingsberichten! Frances Lefebure is na een onrustbarende tv-afwezigheid van enkele weken weer te zien op uw kleine scherm, en wel op VTM. In haar eerste programma als solopresentatrice staat ze als vanouds naar hartelust te overacten in haar kenmerkende tussentaal met Gentse tongval. Wij durven daar al eens nerveus van te worden, maar Lefebures informele stijl is hier wel aardig in balans met de luchtigheid van het programma, dat zichzelf niet al te serieus neemt.
Dat ‘Make Belgium Great Again’ een luchtig programma is, illustreerden onmiddellijk de fragmenten met onbekende Vlamingen op straat die hun ongezouten en veelal onberedeneerde mening over de besproken thematieken gaven. Voor de minder scherpzinnige kijker werd de lichtheid van het programma aan het einde overigens nog eens onderstreept door een reeks bloopers op ons af te vuren, anno 2018 niks meer of minder dan een misdaad tegen de menselijkheid.
Het hoeft dus niet te verbazen dat niet alle behandelde thema’s even ernstig van aard waren. Er zijn toch echt wel urgentere kwesties dan de briefjes die autoverkopers eens in de zoveel tijd onder onze ruitenwissers steken, dunkt ons. Dan was een thema als orgaandonatie van beduidend meer gewicht, maar dat verzoop in de luchtigheid van de rest en in de onbeluisterbare gitaarstroop die erover was gesmeerd.
De zogenaamde oplossingen voor de besproken problematieken varieerden eveneens nogal in doeltreffendheid en serieux. Het al te ludieke idee om de auto van één enkele arme autohandelaar vol te kleven met papiertjes was niet alleen een staaltje onversneden mensenkloterij; het zou ons bovendien niet verbazen als de verkoper in kwestie in de toekomst uit wrok nog vlijtiger zijn kaartjes verspreidt. Het diner dat bereid werd met weggegooid voedsel -helaas inclusief het verplichte door James Cooke geïntroduceerde kokhalskwartiertje- was wel best doeltreffend in zijn bewustmaking, maar niet bijster origineel. Ook de beelden van kersverse orgaandonoren die werden verrast door mensen op de orgaanwachtlijst hadden een zekere overtuigingskracht, maar iets dergelijks hebben we tevens al eerder gezien. De concretere langetermijnacties zoals de actie voor donorregistratie komende zondag en de in heel Vlaanderen verspreide koelkasten voor overschotjes zijn dan weer een stuk creatiever en zinvoller.
In een poging het programma wat peper en scherpte te geven, wilden de makers ons erg graag doen geloven dat de acties van Lefebure en haar trawanten ongemeen spannend en gevaarlijk waren. Of het nu ging om het veranderen van plaatsnamen op verkeersborden of het rondsnuisteren in het afval van onschuldige mensen -wat ons overigens illegaal, of op zijn minst onkies lijkt-, alles gebeurde ‘s nachts en in een heimelijk sfeertje. Er werd constant gefluisterd en te pas en te onpas weggedoken, maar zelfs gepatenteerde angsthazen als wij geloofden geen seconde dat er ergens iets riskants aan de gang was. We zagen gewoon een groep vrienden die wat schattig kattenkwaad uithaalden, zoals het hoort allemaal vastgelegd door een volstrekt overbodige en steeds zichtbare GoPro-camera in de handen van een van de crewleden.
Make Belgium Great Again’ is flinterdun en vergetelijk maar over het algemeen best sympathiek. Als de creatieve en interessante momenten het in de komende weken halen van de al te jolige en vederlichte passages, stemmen wij misschien nog wel eens af op het niet oncharmante programma.
