Male Bonding - Nothing Hurts
Male Bonding
is een extreem luid en snel trio uit Londen. Extreem catchy ook: hun motto, 'Tinnitus and a hook', zegt veel meer dan wat wij na rijp beraad uit onze mouw weten te schudden.
En nog iets: in de hoogdagen van Nirvana
zongen zij nog van ''k Zag twee beren'. Voor hen stond grunge gelijk aan keihard in je broek kakken en doen alsof je neus bloedde. Het blijft wennen.
We beginnen niet over vroeger om u met onze midlifecrisis te vervelen, wel om duidelijk te maken dat er een generatie is voor wie 'Nevermind' slechts één van de vele klassiekers is die ze van een oom of uit de bladen hebben meegekregen.
Male Bonding doet er zeker zijn voordeel mee, maar er is meer. 'Nothing Hurts
', hun debuut, verraadt net zo goed de invloed van posthardcore à la Hüsker Dü
en telt sprintnummers die aan de Buzzcocks
doen denken, terwijl de noise en weggemoffelde vocalen een voorliefde voor de shoegaze van My Bloody Valentine
doen vermoeden.
Fijne namen natuurlijk, maar het zijn de songs die ons hart een tel doen overslaan, en die zijn van henzelf. Male Bonding verstaat de kunst om tegelijk zwaar en hard én licht en beweeglijk te klinken. Ze weten dat opwinding niet noodzakelijk gelijkstaat met tonen dat je de grootste hebt.
Als het echt moet, slaan ze erop ('T.U.F.F.
', twee minuten dissonante, agressieve herrie, en toch ook weer with a hook), maar ze laten net zo lief hun gevoelige kant zien ('Worse to Come
', met medewerking van Vivian Girls
). Pop met de grove korrel is hun specialiteit, en 'Nothing Hurts' is een masterclass.
Aan de liefhebbers: als u dit jaar ergens beter hoort dan pakweg 'Year's Not Long
', 'All Things This Way
', 'Your Contact
' en 'Crooked Scene
', mag u het altijd komen melden.
