Maribou State op Rock Werchter 2019: De ratten verzuipen

Maribou State is een soort Arsenal dat in de jaren negentig is blijven steken: een studioproject dat live met gastmuzikanten -en zangers werkt en een grootstadssound aan exotische invloeden koppelt. In het geval van Maribou State blijven die invloeden beperkt tot triphop, breakbeat en het type cocktaillounge waarmee Moby, Sneaker Pimps en Morcheeba twintig jaar geleden sier maakten.

Nu ja, niet dat bovengenoemde bands bekend zijn bij het jonge publiek in Klub C, bijgevolg krijgt de groep uit Hertfordshire een warm onthaal. Zeker wanneer één van zijn vaste gastzangeressen, Holly Walker, het vederlichte popdeuntje ‘Nervous Tics’ komt meezingen. Mooie stem, beetje Americana-achtig én ook soulvol.

‘Kingdom’, met zang van ene North Downs, heeft het type Afrikaans aandoende flageoletten in huis waar Foals zo dol op is. ‘t Is een song als het zomerse briesje dat door de tent waait: muzikale airco die je tragikomisch genoeg bent vergeten als hij is vervlogen.

Op die manier kabbelt de show van Maribou State een eind weg. Charismatisch zijn de boys allerminst, bevlogen evenmin. Je hebt het gevoel dat ze de set hypergedisciplineerd zij het op automatische piloot afwerken. Dat krijg je met studioratten.

Zelfs Walker blijkt een one trick pony, ook al injecteert ze de nummers met broodnodige blues. Ze wordt bovendien te weinig ingezet (in amper een viertal songs) en verdient beter materiaal.

Wanneer de Britten halverwege beleefde housebeats bovenhalen, is dat voor sommigen in de tent het signaal voor een feestje...dat meteen weer uitdooft. Zijn de songs niet memorabel genoeg? De beats te cliché? Ontbreekt er een mc die de tent opzweept? Yep, yup en yessiree!

Dit soort bands moet anno 2019 vroeger opstaan om nog te kunnen boeien. Ondanks een handjevol leuke grooves was Maribou State te flauw, te lauw en te grijs.