Marina & The Diamonds - The Family Jewels
Men kan er cyaankali op innemen: voor elke Duffy een Adele, voor elke 'De Pfaffs' een 'De Planckaerts', voor elk vagina- een penisboek. En dus was het wachten op de nieuwe Florence + The Machine, want dat Flo's overnight success platenfirma's en collega-artiesten de ogen zou uitsteken, dat stond in de sterren geschreven.
Enter Marina & The Diamonds. Op het eerste gezicht een groep, maar eigenlijk de Welsh-Griekse Marina Diamandis + bereidwillige vrienden als producers Liam Howe & Richard 'Biff' Stannard + ingehuurde muzikanten.
In een recent verleden doken ze al een paar keer op in onze Arriba!-selectie, met 'Mowgli's Road' en met het pittige 'I Am Not a Robot' - een waarmerk toch. Voeg daar nog de huidige single 'Hollywood', 'Obsessions' en de opener 'Are You Satisfied' aan toe, en la Diamandis levert geen onaardig kwintet zelfgeschreven songs af om een debuut mee te stofferen.
Pseudobiografische, pittige popliedjes van nu, met vaak ongezouten teksten ('Look like a girl but I think like a guy / Not ladylike to behave like a slime / Easy to be sleazy when you've got a filthy mind' klinkt het in 'Girls'). Weliswaar prima radiovoer voor opgewonden prille lentedagen, maar net dat tikkeltje minder to the point dan Florence Welch, un poco meer prefab, meer pop dan rock, de invloed van de producers nog te groot. Anders gezegd: minder kloten dan Flo - it's easy to be sleazy.
Met haar buigzame stem kan Marina Diamandis alle regionen aan, en helaas verként ze die soms ook. Te pas en te onpas. Dan doet ze aan geëxalteerde operadiva's denken, aan Lene Lovich onzaliger gedachtenis, aan Nina Hagen, aan Bianca Castafiore. En haalt ze de rek uit de plaat.
Niettemin: geslaagd debuut.
Marina & The Diamonds speelt op 15 juni in de Botanique in Brussel.
