Mary&Me - Songs for Johnny

The first cut mag dan doorgaans the deepest zijn, voor de beoordeling van een cd kan men zich maar beter níét laten leiden door de eerste indruk(ken).

Neem nu 'Songs for Johnny' van het Gentse duo Mary&Me. U wilt niet weten hoe wij daar aanvankelijk over dachten, of hoe snel het schijfje die eerste keer uit de cd-lade in onze wagen was gewipt.

'Zagetrien!' was nog het beschaafdste dat wij de zangeres naar het hoofd slingerden. Dat het drie uur in de nacht was, op de troosteloze weg naar huis na een mindere Rock Rally-avond, had er ongetwijfeld ook mee te maken - een nachtzoentje van presentatrice Erika Van Tielen balsemt nu eenmaal niet álle juryleed weg.

Soit, intussen zijn we een maand verder en is 'Songs for Johnny' ongemerkt onder onze huid gekropen. Mary&Me is elke andreas b. (songschrijfster, leadzangeres, een enkele keer piano en percussie, kleine letters, in een parallel leven ook beeldend kunstenaar) en Pieter-Jan De Waele (multi-instrumentalist, tweede stem), bijgestaan door een bescheiden koortje (in 'Rats&Dogs', 'We Laugh') en door een beperkt aantal gastmuzikanten.

Eigen beheer oblige: voor de arrangementen en de productie tekende het duo zelf. Hun luisterliedjes-met-angels klinken onschuldig, maar dat bedriegt, want onder de oppervlakte broeit & gloeit het, is het aantrekken & afstoten, eenzaamheid, stemmen in het hoofd - in de dromerige clip bij single 'A Song for You' vloeit niet voor niets bloed. Kunt u zich iets voorstellen bij een mix van het meest melodieuze van The Velvet Underground ('A Song for You' is het duidelijkste voorbeeld van hun invloed), de cabaretpop van The Dresden Dolls, de dubbele bodems bij Regina Spektor, Nouvelle Vague en de girl groups van weleer (maar dan zonder de frullen)? Dan komt u aardig in de buurt.

Geen wereld-, wel een fijn plaatje. En als we b. ooit ontmoeten, zullen we haar zeker onze Welgemeende Excuses (met hoofdletters) aanbieden voor de grove schuttingtaal toen die nacht, onderweg van Genk naar Tervuren.