interviewmary trump
Mary Trump: ‘Donald is de gevaarlijkste man ter wereld. Hij is psychisch ziek’
Mary Trump, psycholoog en ‘nichtje van’, schreef een vernietigend boek over de mentale gesteldheid van haar oom Donald. ‘Als mijn reputatie een knauw krijgt, het zij zo. Er staat veel meer op het spel’.
Is het u wel eens opgevallen dat Donald Trump haast nooit lacht? Zijn nichtje, Mary Trump, heeft hem in haar leven zelden zien grinniken, vertelt ze. ‘Mijn opa lachte ook nooit. Omdat het werd gezien als zwak. Lachen maakt je kwetsbaar.’
‘Te veel en nooit genoeg’ heet het boek waarin Mary Trump de getroebleerde familie beschrijft waarin naast Donald Trump ook haar vader Fred Trump jr. (1938-1981) opgroeide. Fred kwam emotioneel gebroken uit zijn jeugd en overleed op jonge leeftijd, toen Mary 16 was, na overmatig alcoholgebruik. Van zijn broer Donald heeft het verknipte gezin ‘de gevaarlijkste man ter wereld’ gemaakt, stelt zijn nichtje.
Ze baseert haar verhaal onder meer op haar expertise als klinisch psycholoog en heimelijk opgenomen gesprekken met haar tante, Donalds zus Maryanne. Haar broer heeft ‘geen principes’ en is ‘niet te vertrouwen’, zei Maryanne Trump onder meer. Psycholoog Mary Trump stelt in haar boek vast dat oom Donald aan alle kenmerken voldoet van narcisme en antisociale, afhankelijke persoonlijkheidsstoornissen.
- Op de Republikeinse conventie probeerden sprekers hem uitdrukkelijk neer te zetten als een betrokken man die achter de schermen empathie toont. Kunt u zich daar iets bij voorstellen?
MARY TRUMP «Dat is een voorbeeld van hoezeer de mensen om hem heen bereid zijn te liegen. Ik zou niet verrast moeten zijn, want Donald is een notoire leugenaar. Maar dat zo veel mensen in zijn entourage dat prima vinden en bereid zijn hun eigen onwaarheden te verspreiden - het lijkt wel besmettelijk. Ik heb Donald mijn héle leven gekend. En zijn zus, mijn tante, kent hem al zolang hij leeft. Zij kent hem zeker beter dan iedereen op de conventie. Ik kan met bijna volledige zekerheid zeggen dat het niet waar is als ze beweren dat Donald empathie heeft, of genegenheid, echte, diepe genegenheid, voor wie dan ook.»
- Donald Trump praat steevast over zijn prestaties als de beste, grootste, geweldigste ooit, ongeacht de realiteit. Waar komt dat volgens u vandaan?
TRUMP «Het komt voort uit de manier waarop mijn opa mijn vader Fred behandelde. Mijn vader was ruim zeven jaar ouder dan Donald. Hij was vernoemd naar mijn opa en zou het bedrijf overnemen. Maar mijn opa vond hem te min. Mijn vader was vriendelijk, gevoelig, bereid zijn fouten toe te geven. Mijn opa haatte al die dingen. Donald zag hoe hardvochtig opa met mijn vader omging. Hij vernederde hem, misbruikte hem emotioneel en psychologisch. Donald probeerde mijn opa ervan te overtuigen dat hij de beste was. De slimste, de winnaar, de killer. Dus als hij op zo’n manier over zichzelf praat, praat hij eigenlijk tegen zijn vader. Om hem te overtuigen dat hij het waard is om te leven.”
-Hij denkt nog steeds aan zijn vader?
TRUMP «Elke minuut.»
- Wat zou u zelf zeggen, als u de kans had kiezers toe te spreken op een partijcongres?
TRUMP «Misschien wel het belangrijkste: vanwege de mate en de ernst van zijn psychiatrische ziekten, en omdat ze zo lang onbehandeld zijn, zal hij nooit beter worden, het wordt alleen maar erger. Ten tweede zou ik zeggen dat hoe dichter we bij de verkiezingen komen, des te wanhopiger hij zich voelt. Hoe meer slechte peilingen hij ziet, des te gevaarlijker hij wordt. Hij zal uithalen als een dier dat in een hoek wordt gedreven. Ik bedoel, hij doodt al honderden en soms duizenden Amerikanen per dag door zijn passiviteit, stel je voor dat hij iets zou dóen.»
- Op wat voor gevaar doelt u dan?
TRUMP «We zien er al een voorproefje van. Zijn bereidheid om gewapende burgerwachten op pad te sturen, of militairen - ik weet niet hoe ik ze moet noemen, want ze horen duidelijk bij de veiligheidsdiensten, maar ze hebben geen naamplaatjes of insignes. Ze vallen eigenlijk steden binnen zonder toestemming van de burgemeester of de gouverneur, en maken van vreedzaam protest een gewapend conflict waarbij maar één kant gewapend is. Iemand die bereid is om kinderen te kidnappen, te martelen en op te sluiten, is tot alles in staat.»
- U legt dat in uw boek uit als product van de moeilijke jeugd van Donald Trump. Hoe zit dat?
TRUMP «Donald had een vreselijke jeugd. Hij werd in de steek gelaten, op z’n minst symbolisch. Er werd niet voldoende van hem gehouden. Hij was doodsbang, heel jong al, in een heel belangrijke periode voor zijn ontwikkeling. Om zichzelf te beschermen tegen die nare gevoelens ontwikkelde hij heel ernstige afweermechanismen, een soort muur tussen hem en de buitenwereld. Als mijn oma haar afwezigheid vanwege slechte gezondheid voldoende had gecompenseerd, of mijn opa geen sociopaat was, had hij die vroege tekortkomingen misschien kunnen overwinnen. Maar helaas, mijn opa waardeerde het gedrag dat Donald ontwikkelde. Pesten, regels overtreden. Dus Donald ontwikkelde dat alleen maar meer. Ik denk dat we nu een man zien die diep van binnen het gevoel heeft: ik heb enorm geleden als kind. Dus waarom zou iemand anders er beter vanaf komen? Het duidelijkste voorbeeld is kinderen van hun ouders scheiden aan de grens. Of dat hij heel scherpe stekels op zijn stomme racistische muur wilde, zodat iedereen die erover heen zou klimmen doorboord zou worden. Die diepgewortelde wreedheid toont hoe weinig hij geeft om elk mensenleven dat niet zijn eigen is.»
- Uw verhalen over zijn jeugd klinken haast alsof we medelijden met hem zouden moeten hebben.
TRUMP «We zouden allemaal enorm veel empathie en medeleven moeten voelen voor het kind Donald Trump. Maar niet voor de volwassene. Hij kent het verschil tussen goed en kwaad. Hij kent de regels. Hij denkt alleen dat ze niet op hem van toepassing zijn. Dus ik wil niet dat iemand ook maar denkt dat ik mijn boek geschreven heb om hem vrij te pleiten. Er zijn zo veel mensen die een vreselijke jeugd hebben gehad en uiteindelijk vriendelijke, meelevende, empathische mensen zijn geworden.»
- In hoeverre is dit boek een vorm van wraak, voor wat uw vader en u is aangedaan? Toen uw opa overleed loog de familie over zijn bezittingen om u af te schepen met een kleinere erfenis, bleek uit onthullingen van The New York Times.
TRUMP «Als ik wraak had gewild, of had willen cashen, had ik dit boek tien jaar geleden geschreven. Donald is al een publiek figuur sinds de jaren 80. Dat was het moment voor wraak geweest, want hij had toen niet de macht om terug te slaan die hij nu heeft. De rechtszaak over de erfenis, dat was twintig jaar geleden, mijn vader is veertig jaar geleden overleden. Als ik nog steeds uit was op wraak zou dat nogal treurig zijn. Het gaat prima met me, ik hoef niet te cashen. Ik voelde een verplichting en verantwoordelijkheid om dit te schrijven. Het was echt niet iets waar ik van genoot.»
- En voelde u die verplichting niet in 2016, vóórdat hij president werd?
TRUMP «Jawel. Ik heb er lang over nagedacht, maar het probleem was dat ik geen bewijs zou hebben. Hij kwam overal mee weg - oorlogshelden beledigen, journalisten met een beperking bespotten. De Access Hollywood tape (waarop Trump zegt graag vrouwen in hun kruis te grijpen, red.), leek niemand wat te kunnen schelen. Ik realiseerde me dat ik alleen maar aangevallen en buitenspel gezet zou worden. Later werd ik een bron voor The New York Times en overtuigde een onderzoeksjournalist me dat ik documenten had die waardevol waren. Dus had ik eindelijk iets concreets.»
- Niet zo netjes om gesprekken met uw tante stiekem op te nemen en te publiceren.
TRUMP «Ik begrijp volkomen dat mensen dat denken, maar ik had er goede redenen voor. Sinds het boek uitkwam heb ik veel gehoord dat ik niet loyaal ben aan mijn familie, dat ik op geld uit ben. Maar ik hoor mensen diezelfde dingen niet zeggen over mijn familie. Het is meer van toepassing op hen dan op mij. Ze zijn nooit loyaal aan me geweest, ze hebben fraude gepleegd tegen mij. Ik ben niet gelukkig met het publiceren van die tapes. Maar dit land staat op de rand van de afgrond. Dat zal wel overdreven klinken voor sommige mensen, maar als Joe Biden verliest, dan is dat waarschijnlijk het einde van de Amerikaanse democratie. Dus als mijn reputatie een knauw krijgt, het zij zo. Er staat zoveel meer op het spel.»
(Trouw)