Matthew Dear - Beams
Claustrofobische elektronica, kletterende percussie en etherische zang: Matthew Dear behoudt alle basisingrediënten van zijn oude geluidscollages maar vaart met ‘Beams’, zijn vijfde worp onder eigen naam, een nieuwe koers.
Bestemming: een gloomy wereld waar house, pop noir en funk huishouden. Wég met de angstwekkende soundscapes en bedwelmende technobassen van weleer. Welkom, golven van tintelende gitaarriffs en ijle synths.
Neem nu ‘Her Fantasy’, een uitgesponnen discotrack die de hoekige ritmes van LCD Soundsystem in ere houdt. Of het kille ‘Earthforms’ (met de spokende oneliner ‘It’s alright to be someone else sometimes’), dat een zweverige newwavebaslijn onderdompelt in een bad van mismoedigheid.
Ook uitmuntend: de melancholische stormloop van ‘Temptation’; en ‘Up & Out’, een kruising tussen Dears slome bariton, de finesse van Brian Eno en de speelse afrobeat van Talking Heads.
‘Beams’ boet gaandeweg in aan schwung, maar teert verder op de bezwerende ondertoon van voorloper ‘Black City’. Meer nog: de elektronische bricoleur bestookt onze traanklieren het langst wanneer hij zijn weemoedige woorden laat weken in pikzwarte verf.
‘How could you trust someone as suspicious as me? When you knew I would turn you in eventually’ fezelt hij in ‘Shake Me’, een dramatische, begeesterende ballad.
Zigzaggen langs tristesse en kitscherige dance zonder in clichés te vervallen: geslaagd met onderscheiding.
