‘Me te pletter werken is voor mij niet meer de juiste weg’

Corona heeft het afgelopen jaar ons hele bestaan ontwricht, ook de manier waarop we werken. Velen verloren hun job, werden technisch werkloos, of gingen in de lockdown nadenken over leven en werk. Maar daadkrachtige optimisten zien in elke crisis kansen. Humo laat er zes aan het woord die het podium, het voetbalveld of de media achter zich lieten en opnieuw begonnen. Vandaag: Radiomaker Sam De Bruyn zoekt rust.

Qmusic-presentator Sam De Bruyn (34) stapte eind vorig jaar uit de ratrace. Vanaf 25 april maakt hij een korte rentree op Studio Brussel, maar zijn thuisbubbel in Berlare zal hij niet snel opgeven voor een nieuwe voltijdse job.

SAM DE BRUYN «Ik had al langer het gevoel dat ik op een erg hoog toerental draaide. Ik had geen burn-out, maar telkens als ’s ochtends de wekker afging, leek het alsof er een gigantische berg op mij afkwam.

»Tijdens de eerste lockdown werd ik met de neus op de feiten gedrukt. Terwijl ik radio maakte vanuit mijn woonkamer, kon ik mijn man Wannes gadeslaan. Hij werkt keihard, maar kiest héél bewust hoe zijn werkdag eruitziet. Hij bepaalt wanneer hij zijn mails verwerkt of hoe uitgebreid zijn lunchpauze is. Ik dacht: shit, ik hol al vijftien jaar als een gek achter mijn werk aan, en waarom? Ik heb mijn job altijd enorm graag gedaan – ik heb er mij alleen maar heel erg mee geamuseerd – maar misschien zag ik overuren draaien wel als een statussymbool? Ik besefte plots: het is goed geweest.»

HUMO Hoe reageerde je omgeving op je beslissing om te stoppen met werken zonder back-upplan?

DE BRUYN «Het was gek hoeveel mensen mijn beslissing begrepen, en misschien zelfs een lichte jaloezie voelden omdat ze die stap niet zelf kunnen of durven te zetten. Ik kreeg alleen maar schouderklopjes, maar dat maakte de beslissing niet minder griezelig.

»Ik had op voorhand uitgerekend hoelang ik van mijn spaargeld kon leven en op welk moment ik mijn auto zou moeten verkopen. Dat gaf mijn hoofd rust.»

HUMO Hoe zien je dagen er nu uit?

DE BRUYN «De overschakeling was bruusk. Van de ene op de andere dag zat ik niet meer in die ratrace en begon ik te overcompenseren: ik begon als een zot in het huishouden te werken. Het heeft drie maanden geduurd voor mijn man zijn plek erin terugvond (lacht).

»Ik begin mijn dag nu met mezelf te voeden. Letterlijk: vroeger vloog ik de deur uit zonder te ontbijten. Ik sport ook veel meer. Mijn mailbox open ik één keer per week. Ondertussen maak ik tijd om droomprojecten vorm te geven. Misschien zit er een ondernemer in mij die nog nooit de kans heeft gekregen om boven te drijven. Meer wil ik er nog niet over kwijt. De toekomst ligt open!»

HUMO Sinds 25 april presenteer je negen zondagen ‘Reizen De Bruyn’ op Studio Brussel. Daarin neem je de luisteraar mee op een rondreis langs je negen favoriete muzieklanden. Je zou het zelfkwelling kunnen noemen.

DE BRUYN «Haha! Ik ben een fervent reiziger en haal daar echt energie uit. Toen we deze zomer even naar het buitenland mochten, had ik geen tijd, en sindsdien zijn de grenzen dicht. Die onvervulde reislust kan ik nu kwijt in mijn muzikale rondreis op de radio. Van zwoele, Franse chansons tot Belgische tristesse of IJslandse zweverigheid: elk land heeft zijn muzikale taal.

»Er is niks zo leuk als op vakantie met de huurauto van de parking rijden en meteen de radiozenders afgaan. Sommige landen, zoals Spanje, zijn superchauvinistisch en maken eigen versies van grote hiphop- of rocknummers. Over de kwaliteit ervan valt te discussiëren, maar ik vind die lokale feel altijd tof.»

HUMO En wat na die tijdelijke terugkeer als presentator?

DE BRUYN «Eerlijk? Ik mis het niet. Ik voel me meer een muziekman dan een presentator, maar ik vind het fantastisch dat ik opnieuw de kans krijg om ongedwongen te spelen met muziek, en luisteraars een fijn gevoel te geven.

»Ik heb het gevoel dat ik mijn leven definitief heb omgegooid. Dit is geen bevlieging. Mensen moeten voor zichzelf bepalen wat zij een goed leven vinden. Als dat je te pletter werken is, heb ik daar totaal geen oordeel over – ik heb het zelf zo lang gedaan – maar voor mij is dat niet meer de juiste weg.»