Midlake - The Courage of Others
Jeetje! Wij waren er heilig van overtuigd dat we de vorige van Midlake, 'The Trials of Van Occupanther', drieënhalve ster gegeven hadden. Maar wat blijkt uit het archief op The Wild Site? Het waren er slechts drie! Dat is geen pietluttig detail, want 'The Courage of Others' - hun nieuwe - krijgt er óók drie, terwijl die zeker niet zo uitzonderlijk is.
Toch zorgt het kwintet uit Denton, Texas opnieuw voor enkele verrassingen. De seventiesinvloeden (Fleetwood Mac of America meer) maken plaats voor folk. Niet de nu folk die de Amerikaanse underground de voorbije jaren bevruchtte, wél de Britse folkrockscene van zo'n veertig jaar geleden (met Fairport Convention en Steeleye Span).
Zoals altijd als Midlake in andermans mosterdpot zit - ze debuteerden in 2001 met een sterk door Radiohead beïnvloede mini-cd, en Pink Floyd schemert immer door - beperken ze zich niet tot stelen. Ze kneden de invloeden tot een eigen sound, met centraal de tegelijk mierende en meeslepende stem van Tim Smith, die hier zijn meest persoonlijke teksten zingt - teksten waarin de vergankelijkheid regeert.
De focus mag dan van keyboards naar gitaren verschoven zijn, Midlake laat als vanouds de melancholie domineren, sporadisch verlicht door een arcadische fluit ('Acts of Man', de titeltrack) of een pittig ritme ('Winter Dies', 'Rulers, Ruling All Things'). Mooi allemaal, en 'Fortune' en 'Children of the Grounds' behoren zelfs tot de beste Midlake-songs tout court. Maar in zijn geheel gaat 'The Courage of Others' soms wat slepen: een beetje meer afwisseling had de plaat goed gedaan. En een alternatief voor die spuuglelijke hoes.
