‘Misschien draag ik in de toekomst een hoofddoek maar nooit op ‘Dancing with the stars’!’

Vanavond klopt Luk Alloo aan bij Nora Gharib, die aangedaan getuigt over haar geloof en opvoeding. Vorige maand deed de actrice haar deur al eens open voor de zeven hoofdzonden van Humo. Een moslima op een katholieke biecht? ‘Wij geloven óók in Jezus en de maagd Maria, alleen heten ze bij ons Isa en Maryam.’ Allez dan, drie ‘wees gegroet’-jes en ‘t is goed.

NORA GHARIB «Ik ben altijd naar een katholieke uniformschool geweest en ik kon in de aanloop naar dit interview alle zeven hoofdzonden opnoemen! Ik kan er niets aan doen: godsdienst fascineert me, niet alleen de islam. Trouwens, het christendom en de islam lijken hard op elkaar. Wij geloven óók in Jezus en de maagd Maria, alleen heten ze bij ons Isa en Maryam. En Jezus is ook niet de zoon van God, want de Koran zegt dat God geen kinderen heeft. Maar voor het overige: even goeie vrienden.»

HUMO Je geloof maakt een belangrijk deel uit van wie je bent.

GHARIB «Het is een heel groot deel mijn leven, die normen en waarden gidsen mij. Ik filosofeer er graag over, en met mijn vriendinnen speel ik weleens een quiz, ‘De slimste mens: The Moslim Edition’, zeg maar (lacht). Dan stel ik vragen als ‘Wie is de Engel des Doods?’ Het juiste antwoord: Azraël. Ik bid, ik doe mee aan de ramadan en ik hoop ooit naar Mekka te kunnen gaan: dat is één van mijn levensdoelen, naast een goede moeder zijn. Ik wil mijn geloof op een mooie manier belijden.»

IJDELHEID

HUMO Daar hoort in jouw geval geen hoofddoek bij.

GHARIB «Ik denk na over het dragen van een hoofddoek, maar niet over de maatschappelijke gevoeligheden. Mijn zus en veel vriendinnen dragen een hoofddoek – niet voor ‘een man’, maar voor zichzelf. Ik merk dat ze moeilijker een job vinden en vaker op straat worden uitgescholden. Net zoals een meisje met een minirok wordt nagefloten. Bij een vrouw zal er altijd wel íéts zijn waar een ander iets over meent te moeten zeggen.

»Of ik ooit een hoofddoek zal dragen, houdt me zeker bezig. Dat is erg persoonlijk: het gaat tussen God en mij. Ik merk dat het snel kan gaan. Ik ken meisjes die van de ene dag op de andere beslisten dat ze er klaar voor waren.»

HUMO Is dat hoe het aanvoelt: er klaar voor zijn?

GHARIB «Ja! Want zodra je een hoofddoek draagt, is je geloof niet meer van jou alleen: plots staat het symbool van de islam op je hoofd. Ik zou véél meer verantwoordelijkheid voelen. Met een hoofddoek zou ik bijvoorbeeld nooit meedoen aan ‘Dancing with the Stars’.»

HUMO Vergeef me de misschien naïeve vraag, maar waarom niet?

GHARIB «Dat kán gewoon niet! Het is zoals een veganist die in een kookprogramma chipolata’s klaarmaakt: het stróókt niet. Er zijn heel veel dingen die een vrouw met een hoofddoek perfect kan doen, maar zingen en dansen horen daar niet bij.

»Pas op, als ik iets zeg over het geloof, dan heb ik het over míj. Als iemand daar iets anders bij voelt: prima. Leven en laten leven is één van mijn favoriete motto’s. Sommige mensen vinden dat Conner Rousseau niet had mogen meedoen aan ‘The Masked Singer’: dat zou niet passen bij de waardigheid van zijn ambt. Ik begrijp dat, maar ik vond het wel fucking graaf (lacht).»Weet je, er wordt weleens gezegd dat ik een rolmodel met een voorbeeldfunctie ben. Maar dat impliceert dat ik eens zal tonen hoe iemand anders zou moeten zijn. Ik vind helemaal niet dat een ander zoals ik zou moeten zijn! Ik weet goed genoeg dat ik niet perfect ben.»

HUMO Je bent dus ook niet ijdel?

GHARIB «M’n uiterlijk kan mij geen zak schelen (lacht). Voor mijn job zie ik er soms fancy uit, netjes opgemaakt en zo, maar dat is televisie. Thuis zul je me nóóit zo zien rondlopen. Toen ik nog YouTubefilmpjes postte, filmde ik alles: mijn puisten, mijn littekens, zelfs de plekken op mijn hoofd na de bevalling. Ik heb de beelden gisteren toevallig nog eens gezien en ik dacht: wattefok, Nora, jij was gewoon káál (lacht). Dat was niet zo abnormaal, hoor, dat kwam door de hormonen.»

HUMO Is het succes je nooit naar je hoofd gestegen?

GHARIB «Ik waak er hard over dat ik me niet laat vangen aan hoogmoed. Mijn vrienden bezweer ik: ‘Als ik raar begin te doen, zég het mij!’ Ik ben allergisch voor het gepamper dat soms bij bekendheid komt kijken. Het grootste compliment dat een collega mij kan geven, is dat ik een toffe ben, zonder een air.

»(Denkt na) Er was wel één periode waarin ik moest uitkijken: tijdens en vlak na ‘K3 zoekt K3’. Ik voelde me niet beter dan een ander, maar ik had het wel héél moeilijk met alle aandacht die me plots te beurt viel. Mensen herkenden me en spraken me aan, ik moest met hen op de foto... Waarom? Wat wilden ze van mij? (lachje) Ik werd er paranoïde van, en hoewel ik doorgaans sociaal ben, begon ik me terug te trekken. Toen ik dat merkte, heb ik mezelf op de vingers getikt en me weer opengesteld.»

HUMO Laten je ouders merken dat ze trots op je zijn?

GHARIB «Enórm.»

HUMO Heb je dat nodig?

GHARIB (twijfelt) «Ik ben vooral blij als ik mezélf trots heb weten te maken. Ik vind de fierheid van mijn ouders vooral erg lief.

»Ik merk het aan de manier waarop ze tegen hun omgeving over mij praten. Onlangs facetimede ik met mijn mama, en haar collega’s – ook allemaal madammekes van in de 60 – troepten samen voor het schermpje: ‘Maandag ‘Blind gesprongen’: wij kijken!’ En mijn papa neemt vaak voicememo’s op voor zijn vrienden en familie in Marokko. Dan hoor ik plots vanuit de living: ‘Jaja, wij komen net met Nora van de rode loper...’ Mijn papa probeert cool as ice te zijn, maar hij heeft wel tranen in de ogen (lacht).»

LUIHEID

GHARIB «Ik schiet van het ene uiterste in het andere: ofwel hang ik een hele dag in de zetel en krijg je me er met geen stokken uit, ofwel raas ik als een tornado van hot naar her en vergeet ik zelfs te eten. Sterker nog: dan heb ik geen tijd om naar het toilet te gaan en zit ik de hele dag mijn plas op te houden.

»Twee maanden geleden stevende ik op een burn-out af. Ik ramde twee, drie opnames in één werkdag, ik moest tussendoor mijn dochter afhalen in de crèche omdat ze ziek was, en ik klopte nachtshiften in het ziekenhuis voor ‘Een echte job’... Toen hebben ze me bij ‘Dancing with the Stars’ vaak zien huilen. Ik was gewoon óp, ook mentaal. De laatste weken heb ik tegen de hoofdchoreografe gezegd: ‘Zeg maar wat ik moet doen en ik zal het doen, maar ik ben het kotsbeu.’ Mijn danspartner heeft ook afgezien. Ik was er liever uit gegaan, maar ik bleef er maar in zitten (lachje).»

HUMO Een mens zou door al die drukte in slaap kunnen vallen achter het stuur.

GHARIB «Dat is mij één keer overkomen! Toen ik op één dag afleveringen van ‘Een echte job’, ‘Blind gesprongen’ en ‘Dancing with the Stars’ moest opnemen. Na alweer een nacht van vier uur moest ik naar Brugge rijden, en vijf minuten voor ik op mijn bestemming was, werd het wat te gezellig in de auto: ik had de verwarming én de zetelverwarming aangezet. Het licht sprong op groen, en het enige wat ik me nog herinner, is dat ik wat later aan een ander verkeerslicht wakker schoot. Paniek! Ik trilde over mijn hele lijf en heb huilend een vriendin gebeld.

»Dat was hét signaal om af te bouwen. Ik ga in de toekomst echt minder hooi op mijn vork nemen.»

HUMO Je komt niet zelden ergens te laat. Je zussen hebben je daarom eens beet- genomen in ‘Hoe zal ik het zeggen?’: je moest zogezegd bungeejumpen voor het goede doel, maar toen je te laat arriveerde, maakte men je wijs dat de kraan al weg was, en dat je dus moest doen alsóf je zou bungeejumpen. Het gemak waarmee je meeging in die leugen, vond ik opvallend.

GHARIB «Zo beschamend! (schatert) Mijn familie lacht me daar nog mee uit. Normaal gezien kun je me niet zo makkelijk te grazen nemen. Ik zal het maar op de vermoeidheid steken, en op het feit dat het zogezegd was om geld te verdienen voor het goede doel. Ik voelde mij daar fucking schuldig over, en dan kun je me alles laten doen.»

WOEDE

HUMO Je omschrijft jezelf als ‘hevig en extreem lawaaierig’. Wil dat ook zeggen: ‘licht ontvlambaar’?

GHARIB «O, ja. Mensen schrikken daarvan. Iedereen noemt me schattig, goedgezind en vrolijk, maar wie mij al boos heeft gezien, weet wel beter. Mijn woede kondigt zich niet aan met groot kabaal, ik word geen allesverslindende furie. Nee, ik ben dan net stil, kil en koel. Ik zeg doodkalm: ‘Als je dit nog één keer tegen mij zegt, ben je mij kwijt als vriendin.’ Mensen vinden me dan heel eng: mijn nicht heeft eens maanden niet met me gesproken, en ze herinnert zich tot vandaag dat ze bang was van mijn blik alleen al (lacht).»

HUMO Verlies je nooit je kalmte?

GHARIB «Nog nooit meegemaakt. Zelfs op de achtbaan kan ik niet roepen, want dan klinkt mijn stem te vals.»

HUMO Wat maakt je woedend?

GHARIB «Liegen. Ik lieg níét. Zelfs leugentjes om bestwil probeer ik te vermijden: als een kledingstuk iemand niet staat, waarom zou je dat dan niet gewoon zeggen? Ik apprecieer het zelf niet als mensen rond de pot draaien. Ik ben rechtuit, en ik verwacht dat anderen dat ook zijn.»

HUMO Volg je de politieke actualiteit?

GHARIB «Nee, ik zou liegen als ik zeg dat ik naar het nieuws kijk. En als ik iets over Black Lives Matter, de toestand in Palestina of de oorlog in Oekraïne hoor of lees, denk ik niet aan de geopolitieke situatie, maar aan het onrecht dat onschuldige burgers wordt aangedaan. Ik hoef niet te weten hoe het conflict is gestart, ik weet alleen dat het moet stoppen. Politiek raakt me niet, ménsen raken me.»

HUMO Als kind liet je vader je al oorlogsbeelden zien op de zender Al Jazeera.

GHARIB (knikt) «Beelden van gezinnen die uit hun huis worden verdreven, daar ben ik altijd gevoelig voor geweest. Het conflict in Palestina dateert ook niet van gisteren, hè? Veel Palestijnen hebben nooit iets anders gekend: wij kunnen ons niet eens voorstellen hoe dat is.

»Iedereen schrikt zich rot bij de beelden van Oekraïne, maar dit is toch niet het eerste conflict in twintig jaar? Vorig jaar heb ik geprobeerd om de aandacht op Palestina te vestigen, maar dat heeft niets opgeleverd. We zouden meer begaan zijn met Oekraïne omdat het om witte mensen gaat, zeggen ze dan, maar ik zie alleen gelijkenissen.»

HUMO Je woont in Zwijndrecht, ground zero van de PFOS-affaire. Heb je je daarover opgewonden?

GHARIB «Totaal niet. Mijn ex-man werkt in die sector en hij spreekt er vaak over. Ik dacht: tiens, ik zou me daar misschien eens in moeten verdiepen. Toen ik hoorde dat het beter was om geen eieren of zelfgekweekte groenten te eten, moest ik denken aan mijn opa. Hij heeft lang geleden bij Umicore gewerkt. Hij woonde náást de hoogovens, want dat huisje had hij van het bedrijf gekregen, en daar kweekte hij zijn eigen groenten. Jaren later is hij gestorven aan kanker. In het ziekenhuis waren ze er redelijk zeker van dat het door al die giftige afvalstoffen in de bodem kwam. M3 zal ook wel zoiets zijn, zeker?»

HUMO Bijna: het is 3M.

GHARIB (lacht) «Ik zit vast nog met K3 in mijn hoofd.»

HUMO Je bent op je 17de van huis weggelopen omdat je ouders je lief niet wilden aanvaarden, en je hebt een tijd alleen gewoond. Intussen draag je je ouders op handen. Is de boosheid weggeëbd?

GHARIB «Ik was niet boos, we hadden gewoon elk een andere mening. Sterker nog, ik ben eigenlijk weggegaan om onze relatie niet kapot te maken.

»Nu ik ouder word, begrijp ik hen steeds beter. Toen dacht ik: mijn ouders accepteren mijn vriend niet omdat hij geen Marokkaan is. Maar ik was nog zo jong! Natuurlijk waren zij bezorgd, dat was niet meer dan logisch. Als het aan mij ligt, trouwt mijn dochter ook pas op haar 30ste (lacht).»

HEBZUCHT

GHARIB «Ik zeg altijd: geld maakt niet gelukkig, maar gelukkig maak ik geld (lacht). Als je geen geld hebt, dan is het geluk ver te zoeken: dat geloof ik niet alleen, ik heb het meegemaakt.»

HUMO Toen je weg van huis was, kreeg je een leefloon.

GHARIB «718 euro per maand. Daarmee moest ik de huur, gas en elektriciteit, en zelfs mijn fucking dure schoolboeken betalen. Ik ging niet mee op schoolreis, want ik kon me dat niet permitteren. Op het einde van de maand stond er nog 5,70 euro op mijn rekening om vier dagen van te eten.

»Daarom ben ik nu des te tevredener over wat ik verdien. En ik kan ook selectief zijn: ik ben niet bang om weinig te verdienen, want ik weet dat ik met héél weinig kan overleven. En dus doe ik alleen maar dingen die ik oprecht leuk vind. Ik zal nooit een programma presenteren voor het geld. Ik wil ook geen exclusiviteitscontract, want dan komt het weleens voor dat je iets móét doen. Nee, de vrijheid om nee te zeggen is me meer waard dan een dik contract.»

ONKUISHEID

HUMO Ben jij er tuk op om honderduit over seks te praten, Nora?

GHARIB «Ik vind dat, echt waar, ronduit afschuwelijk (lacht). Als iemand me iets vraagt over mijn seksleven, voel ik me meteen aangevallen. Zelfs toen ik getrouwd was, was ik geaffronteerd als een gesprek in die richting ging: ‘Hé, wacht, zijn wij hier nu echt over mijn coochie aan het praten?!’ (lacht)»

HUMO Ik heb geen keuze: onkuisheid is onkuisheid.

GHARIB «Wel, op dat vlak is mijn privéleven nu zo dood als een pier. Ik ben single and not ready to mingle. Ik heb geen behoefte aan daten, en ik weet ook niet wanneer ik er wél aan zou beginnen.

»Ik kijk op naar mensen die eerlijk over seks kunnen praten. Dat is nódig, anders creëren we een verkeerd beeld van wat wenselijk of realistisch is. Er bestaan zoveel foute ideeën: wat een vrouw hoort te doen in bed, dat de man de enige is die aan zijn trekken hoeft te komen... Maar die gesprekken laat ik over aan anderen, die dapperder zijn dan ik. Wat ík leuk vind, ga ik niet aan jouw neus hangen! (lacht) Kijk, ik word er helemaal giechelig van!»

HUMO Ben je preuts?

GHARIB «Nee, maar ik zou niet willen dat mensen me als een seksueel wezen gaan zien. En dat gebeurt zodra je over seks praat. Echt waar, kijk naar Lotte Vanwezemael! Er wordt van haar ocharme verwacht dat ze een pornoster is in bed.»

HUMO Kan seks voor jou ook als je niet in een relatie zit?

GHARIB «Ik ben niet voor pleziertjes of onenightstands. Ik wil gewoon met mijn partner getrouwd zijn, en een toekomst en kinderen met hem willen. Ik kan het niet anders zien, ik ben daar heel conservatief in.»

HUMO Negen maanden geleden zijn jij en je ex-man uit elkaar gegaan, na een relatie van twaalf jaar. Heb je er vrede mee?

GHARIB «Ja. Op willekeurige momenten schiet weleens door mijn hoofd: het had ook anders kunnen zijn... Vooral als het over Chams (hun dochter, red.) gaat. Het is spijtig, maar het moest gebeuren, voor ons allebei. We zijn nu gelukkiger, en we zijn nog altijd de beste ouders. We zouden een award kunnen winnen (lacht).»

HUMO Zijn er aspecten van je geloof die je moeilijk kunt rijmen met het leven? Homoseksualiteit is een issue, maar je beste vriend is homo.

GHARIB «Overal zijn er discussies over lgbtq-rechten: kijk maar naar Florida en de Don’t Say Gay-wet. Ik vind dat jammer. Ben jij gay en voel je je goed? Alright, you do you!»

HUMO Wat als je dochter over een jaar of vijftien met een meisje thuiskomt?

GHARIB «Daar kan ik onmogelijk op antwoorden. Dat zal ik dan wel zien, dat is het enige eerlijke antwoord. Ik wéét het niet.»

HUMO Nog even: wat weet je nog van je eerste kus?

GHARIB «Oei! Niks meer. Alleen dat ik ’m met mijn ex-man heb gedeeld.»

HUMO Mag ik concluderen dat jij nog maar met één man hebt gezoend in je leven?

GHARIB «Welja (lachje).»

HUMO Zou je het erg vinden als we het onderwerp onkuisheid stilletjesaan afronden?

GHARIB «Haha! Next, please!»

GULZIGHEID

HUMO Een quote van jou: ‘Gulzig bestaat niet.’ Naar verluidt kun jij legendarische hoeveelheden voedsel wegwerken.

GHARIB «Ik eet heel graag, heel veel en heel vaak. En nooit slaatjes, bruin brood of water! Hoe minder granen, hoe beter. En hoe vettiger, hoe prettiger. Op vakantie eet ik ’s ochtends, ’s middags en ’s avonds op restaurant, en ik bestel ook graag twéé gerechten (lacht).»

HUMO Was jij ooit een feestbeest? Wat met drugs en rock-’n-roll? Of blijf je van de roesmiddelen af?

GHARIB «Zou jij morgen op straat plots de aandrang voelen om iemand dood te kloppen of een auto in de fik te steken? Wel, op die manier zal ik nooit de drang voelen om ineens in de cocktails te vliegen (lacht). Ik vind dat niet eens een vergezochte vergelijking. Mensen zeggen dan: ‘Dat is toch extreem!’ Maar voor mij zijn drugs en alcohol óók extreem.

»Als je iemand ziet die te veel heeft gedronken of die pillen heeft gepakt... Dat is toch niet het nastreven waard? Kotsen, rare dingen zeggen, black-outs krijgen: ik snap niet wat daar leuk aan kan zijn.»

HUMO Je werkt in de media. Zie je weleens wat rondom je?

GHARIB «Nee, ik heb bijvoorbeeld nog nooit iemand coke zien gebruiken. Joints heb ik vroeger vaak genoeg gezien, op Linkeroever. Maar harddrugs? Nooit, never, jamais mee in contact gekomen.»

HUMO Zit het in je aard om groot en breed te leven?

GHARIB «O, ja. Ik bijt graag en gulzig in het leven. Ik wil er alles uit halen, niet stilzitten, op mijn oude dag geen spijt hebben van dingen die ik niet heb gedaan. Als het op genieten van het leven aankomt, ben ik onverzadigbaar.»

HUMO Lukt het ook altijd?

GHARIB «Soms niet, als het werk mij té hard opslorpt, of als er slechte dingen gebeuren... Ik was op vakantie toen Rusland Oekraïne binnenviel, en ik heb me drie dagen lang afgevraagd wat ik eigenlijk aan het zwembad zat te doen. Ik tikte mezelf op de vingers omdat ik aan het genieten was! Dan probeer ik te beseffen dat ik de wereld niet kan veranderen. En als ik depressief word, help ik de zaken ook niet vooruit.»

JALOEZIE

GHARIB «Ik heb het aan mijn geloof te danken dat ik nooit door jaloezie word overvallen. In de islam is jaloezie iets héél kwalijks. Ik heb er gisteren nog een filmpje van een imam over gezien (toont het op haar gsm): ‘Wees op je hoede voor jaloezie, want die zal je opeten en vernietigen! Als je ziet dat iemand iets heeft wat jij niet hebt, zeg dan: ‘O, vreugde, Allah heeft hem gezegend.’ En vraag dan: ‘Zegen mij ook, Allah.’’ Zo ga ik ermee om.

»Weet je wanneer ik het meest jaloers was? Toen ik een Range Rover zag rijden (lacht). Ik heb ooit een vlog over jaloezie gemaakt, waarin de Range Rover centraal stond. Ik was keihard aan het huilen, want ik had op dat moment net een ongeval gehad.»

HUMO In slaap gevallen achter het stuur?

GHARIB (lacht) «Néé, ik was tegen een paaltje gereden. En toen ik terugkwam van de garage, reed er iemand in mijn gat: weer kapot! Ik was er echt niet goed van. Ik geloof namelijk in het Kwade Oog: als mensen afgunstig naar je kijken, zullen jou slechte dingen overkomen. Ik werd daar zo emotioneel van dat ik er een vlog over moest maken: ‘Ik zou het zo erg vinden als jullie jaloers naar mij kijken! Als ik iemand met een Range Rover zie, dan bid ik alleen dat ik dat óók ooit mag hebben, hè!’ (lacht) Die video is viraal gegaan. En intussen héb ik een Range Rover.

»Maar jaloezie kan je ook onbewust overvallen. Het slechtste Kwade Oog is volgens de islam het oog van de moeder voor haar eigen kind. Je ziet je kind iets goeds doen en bent zo buitensporig trots dat je denkt: wauw! Dat is mijn kind! Dát is superslecht.»

HUMO Ja?

GHARIB (stellig) «Ja. Je mag nooit té trots zijn.»

HUMO Lukt het jou om niet te trots te zijn op Chams?

GHARIB «Als iemand mij een compliment geeft over mijn dochter, dan is het eerste wat ik zeg: ‘Dank u, maar ik zit er voor niks tussen.’ (lacht) Ik koppel de kwaliteiten van mijn kind altijd los van mezelf. Dat gaat ver. Soms krijg ik complimenten over haar kleren: ‘Amai, leuke outfit!’ Maar mijn dochter kiest die zelf! Ik toon twee broeken, twee truien en twee paar sokken en zij kiest wat ze wil. Ze is 1,5 jaar, maar ze is al ongelofelijk zelfstandig.»

HUMO Is het gepermitteerd dat ik me daar niet over verbaas?

GHARIB (lacht) «Misschien heeft het te maken met de manier waarop ik met haar omga, ja. Als een kindje valt tijdens een wandeling, zie ik de mama vaak te hulp snellen: ‘Waar heb je pijn?’ Ik wandel door en ik zeg in het passeren: ‘Chams, opstaan!’ Ik kijk zelfs niet om. Dat is zó moeilijk. Ik moet tegen mezelf zeggen: ‘Hard zijn, hard zijn...’ Maar nu huilt ze nóóit als ze valt. Ik ben een strenge, ja: tough love.»

HUMO En ik die dacht dat jij een softie was.

GHARIB «Maar dat ben ik óók (lacht). Ik ben superemotioneel, ik bleit voor het minste. Als ik me kan voorbereiden, dan ben ik sterk. Maar als ik overvallen word, dan ben ik een pudding met een hartje dat nog maar zó groot is.»

HUMO Ben je een bezitterig lief?

GHARIB «Nee. En dat roept soms de vraag op: ‘Bóéit het je wel?’ Bij vriendschappen heb ik dat ook. Ik toon misschien niet genoeg wat iemand voor mij betekent. Ik vind het de logica zelve dat ik je graag zie als ik je graag zie. En dat betekent ook dat ik er voor jou sta als het nodig is, ook al heb je me een jaar niet gehoord. Voor mij is liefde niet: elke week bellen en vragen hoe het was op het werk. Vrienden zeggen wel vaak: ‘Als ik je geen berichtje stuur, hoor ik je niet.’ Mijn mama en papa zeggen dat ook, maar zij zien mij om de twee dagen (lacht).»

HUMO Ervaar je dat als een werkpunt?

GHARIB «Ja. Als mensen denken dat ik niet genoeg om hen geef, dan ligt dat aan mij, ook al heb ik dat niet zo bedoeld. Ik besef dat nog maar sinds kort: shit, ik stuur inderdáád nooit als eerste een berichtje. En zelf apprecieer ik het enorm als iemand vraagt hoe het met me is. Ik moet dat ook doen! Het is niet omdat ik die bevestiging zelf niet nodig heb, dat dat bij andere mensen ook zo is. Maar ik ben nu eenmaal een uit z’n voegen barstende superchaoot. Dus aan iedereen die ik graag zie: ik zie jullie graag, hè!»

HUMO Hoe komt het dat jij zo zelfverzekerd en zelfstandig bent?

GHARIB «Dat komt door alle shit die ik al heb meegemaakt. Ik ben heel jong alleen gaan wonen en gaan werken, en ik sta al van jongs af voor m’n eigen welzijn in... Het is bijna een gangsterverhaal! (lacht) Ik Ik heb nooit zelfstandig willen zijn, ik móést zelfstandig zijn.

»De keerzijde is dat ik nooit om hulp zal vragen. Als mijn vader tien keer zegt dat hij voor mij naar het containerpark wil rijden, dan nog zal ik het zelf doen. En weet je wat het ergste is? Mijn dochter is ook zo. Als ik haar wil helpen om haar schoenen aan te doen, dan slaat ze wild om zich heen: ‘Néé, ikke schoenen aandoen!’ Een monsterachtig spiegeltje (lacht).»

HUMO Kijk, nu moet je toch toegeven dat je er voor iets tussen zit.

GHARIB «Als kind was ik ook zo zelfstandig: ik was de oudste van vier en ik heb de anderen mee grootgebracht. Op mijn 10de ververste ik pampers en op mijn 11de kon ik koken. Mijn dochter is ook die weg ingeslagen.»

HUMO Breng je haar ook een zekere zachtheid bij?

GHARIB (lacht) «Zéker. Al heeft ze haar momenten. De dochters van mijn zussen plakken aan hun mama’s en zijn niet van hun rokken weg te slaan. Chams vliegt daarentegen solo en pakt mij zelden vast. Maar als ze het tóch doet, smelt mijn hart nog sneller dan een pakje boter in een hoogoven van Umicore (lacht). Zeker als ze uit het niks zegt: ‘Love you, mama!’»

HUMO Je doet het zo slecht nog niet, hè?

GHARIB «Nee, ik doe het zo slecht nog niet (lacht).»

‘BLIND GESPRONGEN’, VTM, maandag 18 april, 21.50