Monsters of Folk - Monsters of Folk
Dát het monsterverbond (sorry, sorry) Monsters of Folk ooit met een plaat voor de dag zou komen: het stond in de sterren geschreven. Maar dat het vijf jaar zou duren, dat hadden we eerlijk gezegd niet verwacht. Een kwestie van agenda's wellicht. Het moet niet makkelijk zijn geweest om het één en ander in te passen tussen het vele werk met de eigen groepen: Jim James (aka Yim Yames) met My Morning Jacket; Conor Oberst met Bright Eyes; M. Ward met zichzelf en met She & Him, zijn hobbygroepje met actrice Zooey Deschanel;en vierde man Mike Mogis, met zijn uitpuilende orderboekje als producer en multi-instrumentalist.
Maar kijk, een half decennium na het eerste, min of meer toevallig tot stand gekomen optreden van de MoF'en is de titelloze cd er dan toch. En het is meteen een flonkerend plaatje geworden.
Laat u door de naam niet misleiden: Monsters of Folkheeft nauwelijks iets met folk te maken. Denk veeleer aan het meesterschap van die ándere gelegenheidsgroep, van zo'n twintig jaar geleden, The Traveling Wilburys, met Bob Dylan, Roy Orbison, George Harrison, Tom Petty en Jeff Lynne: dezelfde spelvreugde, ego's die in de lockers werden achtergelaten en een som van de delen die groter is dan men redelijkerwijs mag verwachten. Gul plezier in het werk ook, kom daar maar eens om.
Monsters of Folk is een 'supergroep': niet omdat de heren elders al naam maakten, maar omdat zij in elkaars aanwezigheid nog een tandje kunnen bijsteken, geprikkeld wellicht door stiekeme geldingsdrang. Dat ze kunnen graaien uit een stock américain aan ervaring, is mooi meegenomen.
Het resultaat: muziek die alle kanten uitwaaiert - kristallijnen Beatles-pop, Tom Petty-rock, country, indie, zelfs een snuif Philly-soul en, jawel, ook folk. En we zijn niet eens halfweg! Alles onderstut door CSNY- en Beach Boys-waardige stemmenpracht (zelfs binnen één en dezelfde song worden de leadvocalen regelmatig gewisseld), en van een spontaniteit die bij wet verplicht zou moeten worden. Het dogma dat geen muzikanten van buitenaf mochten worden aangetrokken, zal daaraan wellicht niet vreemd zijn.
The Traveling Wilburys brachten bij leven en welzijn twee platen uit: dat het de Monsters moge inspireren!
Monsters of Folk speelt op 22 november tijdens Crossing Border in de Arenbergschouwburg in Antwerpen
