Monsters University

Een nieuwe Pixar, een nieuwe ontgoocheling.

Hoewel de lieve monsters van ‘Monsters­ University’ vorige week met veel smaak de top van de Amerikaanse box office opvraten, vormt deze véél te lang uitgesponnen en bedroevend onkomische prent een nieuw bewijs dat Pixar z'n magische touch (voorlopig) kwijt is (zie ook ‘Brave’, ‘Cars 2’, ‘Toy Story 3’).

Uw ukken­ zullen zich misschien nog kunnen amuseren met de campusavonturen van Mike en zijn vriendjes, maar uw dienaar, een kind in het goddelijke lichaam van Josh Holloway, miste de epische adem van ‘Finding Nemo’, de spirituele humor van de eerste twee ‘Toy Story’-films, de dromerige fantasie van ‘Up’ en de ­poëtische esprit van de eerste helft van ‘WALL-E’...

Nog een veeg teken: de hoge Pixar-­pieten, die er zich nog niet zo lang geleden zó graag op beroemden dat ze uitsluitend nieuwe en originele verhalen bedachten, beginnen – tot ongenoegen van veel fans – de laatste jaren steeds meer sequels uit te brengen. Hebben de aandeelhouders het pleit gewonnen van de creatievelingen?

Bekijk de trailer: