Muziek: Tomorrowland 2015 Live
Wie voorbij mallotige vragen als ‘In welke stad speelt de film ‘In Bruges’ zich af?’ raakte, kon zich tot vorige week kandidaat stellen om de Ultieme Belg te worden. In ruil voor twee Full Madness Passes voor Tomorrowland – alleen is ook maar alleen – zal hij of zij (de gelukkige was nog niet bekend bij het ter perse gaan) dit weekend verslag uitbrengen vanaf de weide in Boom.
'Niko Van Driessche en Sean Dhondt brengen verslag uit vanop Tomorrowland.'
Achter de schermen zijn Sean Dhondt en Niko Van Driessche verantwoordelijk voor het vertier van de mensen die helaas geen ticket konden bemachtigen, en nu onder een tv-dekentje, vergezeld van een pot cookie dough-roomijs, naar hun tv-scherm zitten te staren.
HUMO Hoe menslievend van jullie!
Sean Dhondt «Zo zijn we wel (lacht).»
HUMO Wat verwachten jullie precies van die Ultieme Belg?
Dhondt «We zochten iemand die België kan vertegenwoordigen op Tomorrowland, aangezien daar toch zo’n tweehonderd nationaliteiten rondlopen. Via jim.be en sociale media geeft die een verslag van het festival op de weide; niet alleen over de muziek, maar ook hoe hij of zij vrienden maakt met die buitenlanders.
»Het is de eerste keer dat JIM live uitzendt vanop Tomorrowland. Overdag interviewen we artiesten en ’s avonds tonen we dj-sets en verkennen we de randanimatie – zoals op Werchter en Pukkelpop, dus.»
HUMO Naar welke act kijk je uit?
Dhondt «Da’s een goeie vraag (lacht). Ik ben de afgelopen jaren twee keer één dag geweest, en ik vond toen vooral de aankleding leuk; qua muziek ben ik meer van het Werchter- of Pukkelpop-type. Ik ben er wel mee gestopt me te verlekkeren op optredens – zoals Alabama Shakes of Faith No More op Werchter, om maar iets te noemen – want het komt er nauwelijks nog van. Da’s de keerzijde van de leuke medaille die mijn job is: we hebben nagenoeg geen tijd meer om de optredens zelf te zien.
»Maar goed, een interview afnemen van iemand die je bewondert op muzikaal vlak is natuurlijk geweldig. Het leukste zijn de spontane interviews, die dan eigenlijk meer gewone gesprekken zijn dan het klassieke vraag en antwoord. Dat hadden we met Snoop Dogg, op Pukkelpop vorig jaar. Hij wou geen interviews geven, maar toen hij na z’n optreden van het podium stapte – toevallig tijdens onze live-uitzending – kwam hij het persdorp binnengewandeld en even later zat hij opeens in onze studio. Ik had me dus niet voorbereid, maar het werd een fijn gesprek – heel rock-’n-roll. Met bands als Elbow heb ik dat ondertussen ook: die heb ik al vier of vijf keer geïnterviewd, en op den duur beginnen ze je te herkennen. Het is nog net niet zoals je met vrienden zou doen, maar je converseert toch op een ander niveau.»
HUMO Herinner jij je jouw eerste festival nog?
Dhondt «Natuurlijk, er ging een hele wereld voor me open! Op mijn 11de, in 1995, namen m’n ouders me mee naar Torhout. Toen we de weide opkwamen, zette Channel Zero net ‘Help’ in, en dat galmde over de hele wei. Ik was wel al naar clubconcerten geweest met mijn ouders, genre Therapy? of The Levellers, maar wat ik op die weide meemaakte was daar niet mee te vergelijken. In die tijd speelde ik al piano, maar de muziekschool lag me niet: daar, op Torhout, heb ik beslist dat ik ook in zo’n bandje wilde spelen, en wat later kocht ik m’n eerste drumkit.»
HUMO Hoe ís het eigenlijk nog met je muzikale projecten?
Dhondt «De tweede single met Manoeuvres, ‘My Love’, werd overal erg goed opgepikt, wat uiteraard geweldig fijn is. Nu ben ik nog de laatste paar songs aan het schrijven en in september duik ik weer de studio in om de rest van het album op te nemen. Dat zou er begin volgend jaar moeten zijn. Na wat clubconcerten in het voorjaar zijn we dan klaar voor de festivalzomer van 2016!»
HUMO Maar eerst nog die van 2015, als je het niet erg vindt!
