Na ‘Framing Britney Spears’: vader Jamie stapt eindelijk op als voogd

Jamie Spears, de vader van popzangeres Britney Spears (39), stapt op als haar voogd. Zijn advocaat zegt dat de beslissing is ingegeven door het ‘publiekelijke conflict’ met zijn dochter. Een exacte timing voor de stap terug is er echter nog niet. ‘Jamie moet eerst nog enkele lopende zaken afwerken. De situatie is dan ook niet zo ernstig dat hij stante pede moet stoppen als voogd’ laat Britneys advocaat nog weten. De zaak over haar voogdijschap kreeg de afgelopen jaren heel wat media-aandacht dankzij de ‘#FreeBritney’-beweging, maar ontplofte pas echt door de onthutsende documentaire ‘Framing Britney Spears’.

(Verschenen in Humo in februari 2021)

Het leven van Britney Spears, een van de grootste popsterren aller tijden, is nooit van haarzelf geweest. Dat is een van de onthutsende conclusies die je kunt trekken na het bekijken van de veelbesproken en verontrustende documentaire ‘Framing Britney Spears’. In deze 75 minuten durende tombola krijgen we veel verborgen en verdorven aspecten uit Britneys biografie voor de kiezen, en in bijna geen enkel geval kun je zeggen ‘nou, daar heeft ze zelf een misstap begaan’. De vele incidenten die haar leven onmogelijk hebben gemaakt zijn zowat in elk opzicht toe te wijzen aan de giftige invloed van mannen en een door mannen gedomineerd wereldbeeld.

De docu, van zenders Hulu en FX én de New York Times, valt in grofweg drie delen uiteen. In het eerste deel zien we de opkomst van Britney. Ook wie het destijds meemaakte, ziet met verbazing hoe iemand zo rap, zo ongelooflijk bekend kan worden. In nauwelijks 12 maanden tijd ging Britney Spears van een voormalige kindster naar een icoon dat wereldwijd dik 30 miljoen platen verkocht. Wat de beginperiode ook duidelijk maakt: de door platenmaatschappijen én Britneys familie uitgekiende verkoopstrategie was een bom. Spears werd vanaf dag een in de markt gezet als een christelijk, zedelijk meisje, maar tegelijk ontging niemand de knipoog: dit zogenaamd brave meisje lonkte naar seks, en niet zo’n klein beetje ook. Het bleek uiteindelijk een onvermijdelijke valkuil, waar Britney zich nog steeds niet aan heeft weten te ontworstelen.

De lont in het kruitvat werd pas echt ontstoken toen de roddelpers én de serieuze pers (CNN Breaking News!) zich doken op haar relatie met Justin Timberlake. Vooral het uit elkaar gaan van die twee werd Britney zwaar aangerekend. Een van de schokkendste fragmenten is een interview met journaliste Diane Sawyer, waarin Britney net niet op de brandstapel wordt gezet. Het is ook de eerste keer dat je haar voor de camera ziet breken. Maar de gedachte ‘moeten we dit een 20-jarig kind wel aandoen?’, komt niet op bij Sawyer. Zonder empathie blijft ze doorbeuken: wat had ze die arme Justin wel niet aangedaan.

Timberlake komt er zelf ook niet lekker uit. Er is de clip van ‘Cry Me A River’, waarin een Britney-lookalike was gecast om nog eens Justins ‘hart te breken’. En er is een radio-opname waarop Timberlake lachend en gierend ‘viert’ (met nog meer bulderende mannen op de achtergrond) dat hij toch maar mooi Britneys maagdelijkheid had genomen. De ‘excuses’ die Timberlake afgelopen week alsnog aanbood, lijken mij daarom ook eerder een vorm van damage control, dan een oprecht spijtbetuiging. Wie koopt daar nu nog wat voor?

Want dat is wat deel twee vooral duidelijk maakt: het drijfzand waarin Britney alles kwijtspeelt. U kent de verhalen vast nog wel: ze trouwt Kevin Federline, krijgt binnen een jaar twee kinderen met hem en gaat dan scheiden. Ze verliest de voogdij. Ze komt in beeld, constant opgejaagd door paparazzi, als een doorgesnoven debiel, ze zou bipolair zijn, suïcidaal. Ondertussen tonen archiefbeelden dat dit gedrag vooral werd aangemoedigd. Mensen wílden haar zien vallen, zoveel is duidelijk. Dit alles culmineert in de beelden waarop Britney haar hoofd kaal scheert. Na ‘Framing Britney Spears’ kun je die actie nooit meer anders zien dan voor wat ze is: een van de schrijnendste roepen om hulp aller tijden. Het is alleen filmmaker Michael Moore die in de film op archief een keer zegt wat je als schuimbekkende kijker constant naar het scherm roept: ‘why don’t we just leave her alone?’

Het laatste deel van deze docu gaat in op de #FreeBritney-beweging. Die beweert dat Britney tegen haar wil in een psychiatrisch ziekenhuis zit, en dat de kwade genius haar vader Jamie is. Die is al jaren haar voogd (‘conservator’ in het Amerikaans, een woord dat een keer of duizend voorkomt). De zaak van #FreeBritney begint wat mal, met de theorie dat Britneys instaposts geheime boodschappen zouden bevatten. Maa wanneer de beweging zelf in beeld komt, ga je als kijker ook overstag. Het is mooi om te zien hoeveel mensen Spears heeft weten te inspireren en hoe al deze mensen (van allerlei afkomsten) voor haar opkomen. Wat rest aan het eind is een ongelooflijk vieze smaak in de mond. Deze vrouw is door iedereen in haar omgeving gebruikt en misbruikt en de hele wereld stond erbij en keek ernaar. Laat dat mens in godsnaam haar eigen leven terugkrijgen.