Nathalie Meskens: ‘Ik was doodongelukkig en op weg naar een bar voor een fles wijn, maar zag Nadim en verdwéén in zijn ogen’

Nathalie Meskens (40) heeft het geluk aan haar gat hangen, zoals dat heet. Op dat gat zit ze heden in Ibiza na te genieten van een primeur: vorige week lanceerde ze, na een leven lang de muziek te hebben bedreven in covergroepjes, haar eerste bloedeigen solosingle, het rinkelende startsein van een nieuwe carrière. Het is een nummer à la Meskens – excuus: MSKNS – en dus hóór je er de zon in: ‘You Knocked Down My Walls’ is een ode aan de man die haar opnieuw in de liefde deed geloven en haar bovendien twee pluisjes van kinderen schonk. Het is geen dik gat, er hangt gewoon almaar meer geluk aan.

NATHALIE MESKENS «Ibiza is een prachtig eiland, ik kan soms niet geloven dat het op amper twee uur van België ligt. Oké, de beste dj’s van de wereld mogen dan heel de zomer lang hier zitten, maar dat is nooit mijn ding geweest. Heb je de videoclip van ‘You Knocked Down My Walls’ gezien? Die is hier opgenomen. Dan zie je hoe mind-blowing de natuur is: dát is mijn ding.»

HUMO De vraag is niet waarom je muziek maakt: je zingt en je schrijft al teksten sinds je 12de. De vraag is waarom het zolang geduurd heeft voor je iets uitbracht.

MESKENS (lacht) «Ik kan dat niet goed verklaren. Op veel vlakken ben ik een early bird, in de regel ga ik er met volle goesting voor. Maar bij andere dingen merk ik toch een laatbloeier te zijn. Ik ben ook pas moeder geworden op mijn 38ste, hè. Omdat ik er bang voor was. Het is een patroon: de grote dingen in het leven schrikken me zozeer af dat ik er mijn tijd voor moet nemen.

»Ik heb altijd geweten dat ik wilde schrijven, maar niet wat mijn verhaal was, mijn stem, mijn stijl. Als het me puur te doen was om ‘eens een nummertje uit te brengen’, had ik dat al lang kunnen doen, door iemand er één voor mij te laten schrijven. Daar is niks mis mee. Maar ik was op dat vlak toch ambitieuzer. Aan het begin van mijn laatste, grootste covertour, Meskens in Motown, was het moment er opeens. Ik was gegroeid als zangeres, ik voelde me klaar. Toen ben ik beginnen te schrijven.»

HUMO Wat schreef je zoal op je 12de?

MESKENS «Zo therapeutisch als mijn teksten nu voor me zijn, zo kinderlijk naïef waren ze vroeger. Eentje ging bijvoorbeeld, in koeterwaals Engels, over het neushaar van mijn fysicaleerkracht (lacht). Mijn moeder is altijd conciërge geweest van de openbare bibliotheek in Antwerpen, en daar liep een soort vrouwelijke Elephant Man rond: een vrouw met een misvormd gezicht en iets wat op een slurf leek. Ik vond haar fascinerend. Voor mij had die vrouw iets magisch, iets bovenaards. Ik verzon superkrachten voor haar, en ook een liedje. Dat was mijn manier om grip te krijgen op de werkelijkheid.

»Ik moet er vaak aan denken: als ik in deze tijd jong was geweest, had ik Instagram en een smartphone gehad. Wij hadden dat niet, vroeger, en dus hadden we ook geen poort naar de rest van de wereld. Mijn poort was: songteksten schrijven.»

HUMO Op tv is glimlachen geboden. ‘Je helemaal alleen op de wereld voelen, en dan een programma presenteren waarbij ze verwachten dat je daar met een smile tot achter je oren zit: dan voel je je zo fake als maar kan,’ zei je daar ooit over. In je muziek kun je wél ongegeneerd jezelf zijn.

MESKENS «En dat maakt het ook zo fragiel en zo mooi. Er is geen personage om me achter te verschuilen, geen glitterkleed en geen showtrap. Ik heb nu heel veel behoefte aan die echtheid. (Snel) Dat wil niet zeggen dat ik tv opeens minder graag doe, hè. Het gaat nu gewoon even over méér dan dat pure entertainment, dat mensen hoort af te leiden van hun slechte dag. Kijk naar Selah Sue: zij vertelt haar verhaal over depressie, en daar hebben veel mensen oprecht iets aan.

»Misschien ben ik wel 40 moeten worden om mijn eigen muziek uit te kunnen brengen. Nu pas sta ik waar ik sta en ben ik wie ik ben.»

HUMO Waarom breng je ‘You Knocked Down My Walls’ dan uit onder de naam MSKNS en niet gewoon als Nathalie Meskens?

MESKENS «Ik heb daar niet zo lang over nagedacht (lacht). Ik had mijn demomap die naam gegeven, en dat vond ik eigenlijk wel tof. Iedereen noemt me Meskens: de mensen die Nathalie zeggen kan ik op de vingers van één hand tellen. Veel vrienden noemen me Messi, en hun kinderen noemen me Tante Messi.»

Botox & fillers

HUMO Je bent er even tussenuit, nu. Doe je dat ondertussen al vaker? Er was een tijd dat je elke dag op tv leek te komen, dat je nog voor een project klaar was al met drie nieuwe dingen begonnen was.

MESKENS «Het is geen promopraatje: het moment dat ik beslist heb om muziek te schrijven, was het moment dat ik een stapje achteruit heb gezet. Als je 24/7 op de set staat, in een tv-studio zit of kookboeken schrijft, blijft er geen ruimte over voor muziek. Ik heb daar tijd voor moeten máken. Tijd om eindelijk eens met me, myself and I in een kamer of op een berg te gaan zitten.

»Man, dat heeft me zoveel deugd gedaan.»

HUMO Jaren aan een stuk ben je niet één dag van ’s ochtends tot ’s avonds thuis geweest.

MESKENS «Toen mijn ex-man en ik ons appartement in Borgerhout verkochten, besefte ik: ik kén het hier eigenlijk niet. Dat choqueerde me. Het was een signaal dat ik het anders moest aanpakken als ik meer levenskwaliteit wilde. Lange tijd heb ik blij en gelukkig op die draaimolen gezeten. Zodra je er even afstapt, merk je pas hoe draaierig je bent geworden.»

HUMO Het nummer heet ‘You Knocked Down My Walls’. Dat impliceert dat je daarvóór wel muren om jezelf had opgetrokken.

MESKENS «Dat is ook zo. Iedereen krijgt verdriet en tegenslagen te verwerken, iedereen evolueert, en gaandeweg begin je patronen bij jezelf te herkennen. Mijn zwakke plek, bijvoorbeeld, is afwijzing. Dat heeft met mijn verleden te maken: mijn vader heeft me achtergelaten toen ik 3 was en heeft sindsdien de moeite niet meer genomen om zich voor me te interesseren.

»Merk jij ook niet dat jij een andere gast bent dan toen je 25 was? Wat dat betreft word ik graag ouder, omdat die evolutie me bevalt. Het enige nadeel vind ik die botox en die fillers: ik durf het allemaal niet goed. Maar daardoor zie je dus wel (traceert een lijn in haar gezicht) hoe oud ik ben.»

HUMO Maar Nathalie!

MESKENS «Nee, ik zie het zelf ook. Maar dat is niet erg, want verder voel ik me alleen maar beter en beter. Ik maak slimmere keuzes en er overkomen me prachtige dingen, zoals mijn kinderen.

»Om terug te komen op je vraag: ik ben altijd mezelf geweest, ik heb nooit een rolletje gespeeld. Maar er zijn wel dingen die échter worden. Mijn tolerantie voor bullshit is geminderd. Vriendschappen die me meer energie kosten dan ze opleveren, laat ik achter. Ik neem meer verantwoordelijkheid. Ik word een beter mens, eigenlijk.»

HUMO Je hebt nooit een rolletje gespeeld, zeg je, maar je zingt wel: ‘I don’t have to pretend I’m someone that I’m not when I’m with you’.

MESKENS «Ik ben een enorme pleaser – mijn lief wordt er zot van. Natuurlijk heeft dat een mooie kant, maar het gaat te vaak ten koste van mezelf. Dan laat ik over mijn grenzen heen lopen. Daar worstel ik al mijn hele leven mee.

»Pas op, ik kan goed voor mezelf opkomen, hoor (lachje). Maar tegelijk vind ik het héél belangrijk dat iedereen om me heen blij en gelukkig is, want anders kan ik het zelf niet zijn. Daarmee haal je veel gewicht op je schouders.»

HUMO Weegt dat gewicht nog zwaarder door sinds je moeder bent?

MESKENS «Integendeel! Ik vreesde dat ik voortdurend bang zou zijn voor dingen die zouden kunnen gebeuren: wat als mijn kind ooit ziek wordt? Maar ik doe het veel beter dan ik had gedacht. Ik heb altijd vochtige doekjes bij me – als mijn kinderen volhangen, zal ik die zeker gebruiken – maar ik ben geen smetvreesmoeder die overal waar ze komt eerst de wc-bril ontsmet. Mijn vrienden zeggen: ‘Jouw kinderen zijn chill omdat jij ook chill bent.’

»Veel hangt natuurlijk af van de kinderen zelf. Loé is nog maar 8 maanden, maar Lima – 2 jaar – is als een spiegel voor me. Dat is heerlijk, maar evengoed confronterend. Ze eist haar zelfstandigheid nu al op.

»Toen Lima negen maanden oud was, heb ik met haar een cursus van tien dagen gevolgd waarbij baby’s in het water leren te overleven. Na les tien liggen ze rustig op hun rug te drijven nadat je hen met kleren, jas, schoenen en al in het water hebt gegooid. Ik merkte: hoe dichter ik bij haar bleef, om op elk moment te kunnen ingrijpen, hoe slechter zij reageerde. Als ik afstand hield, relaxte ze. Dat zie ik nog elke dag: ze floreert als ik haar ruimte geef. Dat is een enorme leerschool voor me geweest.

»Ik heb de neiging om, met de beste bedoelingen, mensen te verstikken. Mijn lief heeft me daar ook op gewezen: ‘Wees gewoon bezig met wat jóú blij en gelukkig maakt. Wat ík wil, weet ik zelf al.’ Een hele opluchting (lacht).»

De man uit Libanon

HUMO Over dat lief weten we eigenlijk alleen dat hij Nadim Hashim heet. Ik heb al gelezen dat hij een beurshandelaar, diamantair én verhuurder van luxejachten zou zijn.

MESKENS (lachje) «Ze schrijven veel over ons. Een krant publiceerde eens foto’s van een luxeappartement dat we zogezegd gekocht hadden. Ik heb gezegd: ofwel mag je dat verhaal verwijderen, ofwel mag je mij de sleutels van dat appartement geven. Het zag er – hoewel weinig stijlvol ingericht – niet slecht uit.

»Dat er veel onjuiste informatie de ronde doet, is in zekere zin onze eigen schuld, omdat we zo weinig prijsgeven. Nadim wil niet communiceren over wat hij doet. Maar dat is zijn keuze, en die kan ik alleen maar respecteren. Hij hééft in de diamantsector gewerkt, maar nu niet meer.»

HUMO Hij is geboren in Libanon maar opgegroeid in Gambia. Hoe is dat zo gekomen?

MESKENS «Er zijn altijd al meer Libanezen buiten Libanon geweest dan in Libanon: ze zitten overal! (lacht) Maar ja, dat prachtige land heeft altijd, zover je in de geschiedenis kunt terugkijken, te kampen gehad met oorlogen, economische crisissen, corrupte regeringen...

»Op een bepaald moment is Nadims vader in Gambia beginnen te werken, waarop heel de familie mee is verhuisd. Gambia is meer een thuis voor hem dan Libanon. Als wij naar Libanon gaan, is hij daar evengoed een toerist.»

HUMO Ken jij die landen nu ook goed?

MESKENS «Goed is een groot woord, maar we komen er vaak. Ik ben zot van de Libanese keuken: als we daar zijn, eten we ons een ongeluk. Maar er is veel ellende, veel armoede... En in volle coronacrisis, in augustus 2020, was er dan ook nog eens een explosie in Beiroet die de helft van de stad gewoon van de kaart heeft geveegd. De heropbouw gaat traag.»

HUMO Heeft die ramp Nadim persoonlijk geraakt?

MESKENS «Ja, de uren nadat we het nieuws te horen hadden gekregen, bestonden uit niets anders dan paniekerige telefoontjes en wanhopige sms’jes. Hij heeft daar nog zoveel familie, zijn ouders in de eerste plaats. Gelukkig was iedereen ongedeerd. Maar dan nog kent hij veel mensen voor wie het niet goed is geëindigd.

»Gambia is ook zo’n dubbel verhaal. Ze noemen het land The Smiling Coast of West-Africa en het is er heerlijk. Ik heb er een paar jaar na elkaar met Nieuwjaar opgetreden in een hotel. Maar als je afwijkt van de hoofdweg, zie je alleen maar huisjes die bestaan uit golfplaten, waar ze met tien mensen op een vierkante meter leven. Dat Nadim daar is opgegroeid, maakt van hem een rijker mens, denk ik.

»Het is belachelijk hoe beschermd ik zelf ben opgegroeid. Ik woonde in een appartement op de vierde verdieping bij de bibliotheek. Daar waren geen spinnen of insecten, en al helemaal geen andere culturen. Reizen vind ik nog altijd, als je er financieel toe in staat bent, één van de meest verrijkende dingen die je kunt doen.»

Bridget Jones-avond

HUMO In ‘You Knocked Down My Walls’ zing je dat hij jou in één avond heeft veroverd, toen jij om een fles witte wijn ging.

MESKENS «Het gebeurde exact zoals ik het vertel in het nummer. Ik zat al een paar maanden ver in mijn scheiding en woonde in het appartement van een vriendin op het Zuid in Antwerpen. Ik had één van die rotmomenten die je wel vaker hebt in zo’n periode – het is een grote misvatting dat je niet óók heel verdrietig kunt zijn als je het zelf hebt uitgemaakt. Ik had een zware, depressieve avond voor de boeg, dus dacht ik: ik ga een flesje wijn halen in de bar achter de hoek en ik ga die lekker zielig alleen opdrinken in de zetel met op de achtergrond een hele slechte film. Zoals ik zing: een echte Bridget Jones-avond.

»Maar die avond zou totaal anders verlopen dan verwacht. Ik ben niet met dat besef in mijn bed gekropen, maar achteraf bekeken was het niets minder dan de start van een nieuw leven.»

HUMO Je werd bij de eerste aanblik van je sokken geblazen. Waar kwam ze vandaan, die overrompelende verliefdheid?

MESKENS «Ik kan me alleen maar vastklampen aan de geijkte uitdrukkingen: vlinders in de buik hebben, in vuur en vlam staan... Er gebeurt iets fysieks, de adrenaline en endorfine gieren door je lijf. Binnenin speelt er iemand flipperkast: je hartslag zit in je keel, je oksels zijn zeiknat. Ik keek naar Nadim en ik verdwéén in zijn ogen.

»Achteraf vroeg hij: ‘Waarom staarde je zo naar me?’ Maar hij staarde eerst naar míj. Het overkwam hem evengoed.»

HUMO Had je ooit genoegen kunnen nemen met alleen maar een vlammetje, of moet verliefdheid voor jou sowieso een laaiende vuurzee zijn?

MESKENS «Bij mij werkt het wel zo (lachje). Maar goed, échte verliefdheid komt voor mij pas in de eerste weken en maanden dat je samen bent. Tot dan is het vooral, euh, fysiek. Ik ken mensen die verslaafd zijn aan verliefdheid, die dat gevoel op een gegeven moment beginnen te missen in hun relatie en het dan elders zoeken. Dat heb ik niet, voor de duidelijkheid. Hoe overrompelend mooi het ook is: verliefdheid is vermóéiend, verdorie. Je bent met niks anders bezig. Je focus is all over the place. Pfff.»

HUMO Je hebt Nadim als eens je ‘eindbestemming op relationeel vlak’ genoemd, en ook wel de liefde van je leven.

MESKENS «Wij zien de liefde allebei graag groots. En wij vinden niets vanzelfsprekend. Ik zie het zo vaak: koppels die je de eeuwigheid toedicht, en die dan toch uit elkaar gaan. Het kan niet anders of zij hebben niet op tijd een noodsignaal naar elkaar gestuurd, toch? Ik vind dat heel erg. Daarom: als er iets is, spreken wij het uit. Dat heeft een relatie nodig, heb ik geleerd.

»Ik méén het ook als ik zeg dat wij elkaars eindbestemming zijn. Zeker omdat er kinderen zijn. Van de gedachte dat het ooit zou mislopen tussen ons, wat zou betekenen dat ik de kinderen maar om de week zou zien, zou ik nu al snikkend kunnen instorten.»

HUMO Heeft dat ook met je vader te maken, met je kinderen onder geen beding in de steek willen laten?

MESKENS «Ongetwijfeld. Desondanks geloof ik nog altijd in een soort eeuwige liefde, een levenslang samenzijn. Er zijn genoeg voorbeelden, en aan die voorbeelden klamp ik me vast. Nadim kent al mijn gebreken en ik die van hem. Uiteraard is dat soms moeilijk en kunnen wij elkaar ook geregeld wel achter het behang plakken. Maar niemand heeft ooit beweerd dat pure liefde makkelijk is, hè.»

2 jaar zonder slaap

HUMO Je zou nu vaker huilen dan vroeger.

MESKENS «Ik ben iemand die héél hard kan huilen als het nodig is. Dan is het eruit. En ja, uit ontroering schiet ik nu misschien sneller vol. Als je zelf leven creëert, sta je dieper in dat leven, en komt alles harder binnen. Da’s niet erg.»

HUMO Voor je kinderen had, zei je eens dat je eigenlijk je hele leven therapie zou willen volgen. Doe je dat nog altijd?

MESKENS «Het is al een tijdje geleden dat ik bij de therapeut ben geweest, maar ik heb daar wel veel aan gehad bij mijn scheiding. Alles leek in duigen te liggen, en ik vond het troostend om hulp te krijgen om die stukjes weer aan elkaar te lijmen. In het begin ging ik wekelijks, maar dan begonnen we het tempo af te bouwen, tot ik er even klaar mee was. En tóén ben ik songteksten beginnen te schrijven. Ik merkte dat dat gigantisch therapeutisch voor me was. Ik kon dingen van me afschrijven: teksten die nooit het daglicht zullen zien én teksten die op mijn debuutplaat zullen belanden.»

HUMO Hou je de persoonlijkste teksten voor jezelf?

MESKENS«Helemaal niet! Voor Lima geboren was, had ik acht demo’s af waar ik nog altijd superblij mee ben. Ik hoop dat die allemaal de plaat halen: dat is mijn verhaal van vóór de kinderen, en dat verhaal zou ik graag nog vertellen.

»Mijn nummers putten sowieso uit mijn leven. Twee van mijn beste vrienden hebben met elkaar in scheiding gelegen. Een tijdlang werd ik meegetrokken in hun donkerte, in die relationele hel, tot ik daar op een bepaald moment totaal klaar mee was, en er een nummer over schreef dat zo ongeveer zei: ‘En nu ophouden. Jij in jouw hoek. En jij in de jouwe. En braaf zijn!’ (lacht) Dat werkt bevrijdend. Zo concreet is het altijd: als zo’n nummer af is, voel ik me opgelucht.

»Ik wil nu vooral blijven schrijven. Ik zit in een goeie flow en het stroomt eruit.»

HUMO Wat is het plan voor de komende maanden?

MESKENS «In een ideale wereld breng ik in september of oktober mijn volgende single uit. Ergens in 2023 mag dan de plaat volgen. Dán wil ik touren. En intussen blijf ik voor tv werken.»

HUMO Ook als je zangcarrière een vlucht neemt?

MESKENS «Het is makkelijk te combineren, hè. Mijn muziek is, zoals gezegd, zéker geen vlucht van mijn tv-carrière. Zolang VTM blij is met mij, ben ik ook blij.»

HUMO Ik heb het gevoel dat je op een fundamenteel niveau gelukkig bent.

MESKENS «Dat is zo. Meer en meer. Maar eigenlijk is dat altijd al zo geweest. Ik ben een in essentie positief mens, en daar doen al die mindere momenten, die erge dingen die ook op mijn pad zijn gekomen, geen afbreuk aan. Mijn basis is er één van blijheid.»

HUMO Nog even: je bent pas 40 geworden. Heeft dat iets merkbaars met je gedaan?

MESKENS «Ik ben niet opeens als een nieuwe mens uit bed gerold of zo (lachje). Maar ik merk wel aan de manier waarop ik over de dingen nadenk dat ik ondertussen al 40 jaar op deze planeet rondloop. Ik ben rustiger geworden.»

HUMO Geen midlifecrisis? Geen motor gekocht of een toyboy in de arm genomen?

MESKENS «Een toyboy zeker wél: Nadim is zeven jaar jonger, hè (lacht).

»(Denkt na) Ik ben tegen die midlifecrisisleeftijd wel last beginnen te hebben van een soort verdoofd gevoel. Vorige maand – de maand dat ik 40 werd – maakte ik me zorgen omdat sommige dingen niet meer binnen leken te komen. We waren naar Ibiza gekomen om de videoclip op te nemen, en het was hier zo mooi, maar ik vóélde het niet, ik róók het niet. Als ik uit een vliegtuig stap, word ik altijd achterovergeslagen door de geur. Elk continent, elk land, heeft een aparte geur. Maar ik rook het dus niet meer. Ik werd daar bang van: is dit het begin van de grote, boze burn-out?

»Nadim had er gelukkig een goede uitleg voor. ‘Je mag niet onderschatten wat je lichaam allemaal heeft gepresteerd,’ zei hij. Ik verkeerde eigenlijk al twee jaar in survivalmodus. Twee jaar zonder slaap: daar word je na verloop van tijd een beetje donker van. Er bestaan natuurlijk wonderbaby’s die na zes weken doorslapen, maar mijn lichaam maakt ze niet.

»Ik ben toen begonnen aan een reeks ademhalingsoefeningen van Wim Hof alias The Iceman, de Nederlander die een methode ontwikkeld heeft om zijn lichaam te wapenen tegen extreme koude. Door zoveel zuurstof ineens op te nemen, raakte ik in trance: ik kreeg krampen in mijn handen en alles begon te tintelen. En in die trance besefte ik: alles komt goed.

»Nu zijn we een maand verder en is het eindelijk zover: Loé slaapt door. Ik dus ook. Ik voel dat ik eindelijk echt aan het herstellen ben.»

HUMO Kun je Ibiza opnieuw ruiken?

MESKENS «Ja. (Lacht) Het ruikt naar méér.»

De single ‘You Knocked Down My Walls’ is uit bij Mostiko.