Nawal Farih, vriendin van Sammy Mahdi: ‘Op Valentijn kreeg ik een mini-Sammy: een knuffelbeest met zijn gezicht erop’

‘Dit is ze’, postte Sammy Mahdi (34) eind februari onder een Instagram-foto van Nawal Farih (34), gevolgd door een hartje. Al meer dan een jaar gonsde het van de geruchten over een romance tussen de partijvoorzitter en één van zijn meest beloftevolle parlementsleden. Farih, een passionele Genkse met Marokkaanse roots, zetelt al drie jaar in het parlement en wordt gezien als het toekomstige kopstuk van de Limburgse CD&V. ‘Ik heb mijn liefje niet nodig om er te raken.

NAWAL FARIH «Het werd tijd dat we de buitenwereld vertelden hoe het zat. Ik wilde geen gekonkelfoes achter onze rug. Voordien staken wij ons ook niet weg, hoor: veel mensen wisten dat we close waren. Maar nu is het duidelijk voor iedereen.»

HUMO ‘Is romantiek wel verstandig in de politiek?’ titelde een krant.

FARIH «Over het algemeen vielen de reacties in de media goed mee. Er werd benadrukt dat ik al iemand was vóór wij een koppel werden, en dat ik mijn liefje niet nodig heb om er te raken. Dat vond ik heel belangrijk. Ik sta als politica op mijn eigen benen.»

HUMO Politicoloog Carl Devos zei in Het Nieuwsblad: ‘Politieke tegenstanders zullen altijd zeggen: ‘Kijk, de voorzitter heeft zijn lief een schone plaats op de kieslijst gegeven. Ook al wás Nawal Farih al een coming lady van CD&V en zou het gek zijn als ze geen prominente rol speelt in 2024.’’

FARIH «Ja, de politiek is nu eenmaal erg concurrentieel. Sommige mensen zullen zich ongetwijfeld vragen stellen bij toekomstige beslissingen. Gelukkig voel ik in de partij geen rare sfeer over onze relatie.»

HUMO Wanneer hebben jullie elkaar leren kennen?

FARIH «Zes jaar geleden. Ik werkte toen nog op het kabinet van minister van Welzijn Jo Vandeurzen. Sammy kwam langs met een groep CD&V-jongeren om naar de plannen van de minister te luisteren. Ik heb hen vriendelijk ontvangen en naar een vergaderzaaltje geleid.»

HUMO U voelde niet meteen de aandrang om met hem in zo’n zaaltje te duiken?

FARIH «Helemaal niet! Oei, dat gaat hij niet graag lezen (lacht). Bij hem was het blijkbaar wél meteen raak, maar hij heeft dat lang verzwegen. We werden goeie vrienden bij de CD&V-jongeren, maar het duurde tot vorige zomer voor de vonk oversloeg. Daardoor hebben we een sterk fundament: we deelden al jaren dezelfde vriendenkring, werkten samen en gingen geregeld samen op stap. Het is organisch gegroeid. Een jaar geleden zag ik in Sammy nog geen potentiële levenspartner.»

HUMO U hebt hem dus laten zweten?

FARIH «Laat ons zeggen dat ik een dame ben geweest. Sammy was op jacht, maar ik had het niet door. Zijn vrienden zeggen dat hij zes jaar geleden al een oogje op me had. Soms is het wachten tot alles in de plooi valt.»

HUMO Waarom klikt het zo goed?

FARIH «We zijn allebei nieuwsgierig naar wat er in de wereld gebeurt. We lachen veel en hebben dezelfde droge humor. We zijn harde werkers, maar ook levensgenieters. En foodies! Het liefst van al gaan we in Brussel of Genk eten in volkse, exotische restaurants. We zeggen ook graag waar het op staat. Dat is handig in een relatie: ik heb graag een partner die aangeeft wat hij aangenaam vindt.»

HUMO Hoe verlopen jullie ruzies? Zijn dat oeverloze discussies met behulp van debatfiches?

FARIH «Sammy durft al eens een debatfiche te gebruiken, ja (lacht). Zoals in elke relatie clasht het weleens. Dan staat de boel even in vuur en vlam, maar dat duurt nooit lang, omdat we zo open communiceren.»

HUMO Wie heeft het meeste temperament?

FARIH «Sammy. Als hij een gloedvol betoog houdt, moet ik hem intomen: ‘Rustig, liefje.’ Over politiek verschillen we soms van mening. Sammy kan fel zijn, bijvoorbeeld als het over migratie gaat. Ik communiceer graag wat zachter, al kan ik ook emotioneel worden als het over de zorg en menselijk leed gaat.»

HUMO Wie is de romanticus?

FARIH «Hij, zonder twijfel! Sammy is een gentleman die altijd op tijd komt, de deur voor me openhoudt en me op onverwachte momenten bloemen schenkt. Hij weet me vaak te verrassen. Op Valentijn kreeg ik een mini-Sammy: een knuffelbeest met zijn gezicht erop. Het droeg een T-shirt met daarop ‘I love you’. Ik lag in een deuk. Je moet het kinderlijke plezier in je relatie zien te houden, hè.»

HUMO In dat geval: speelt u ook FIFA-wedstrijdjes Genk - Anderlecht tegen hem op de PlayStation?

FARIH «Nee, voetbal zegt me niks. Maar Sammy is inderdaad een fanatieke gamer. Recent heeft hij een nieuwe console gekocht met een VR-bril. Met zo’n ding beland je écht in een andere wereld.»

HUMO Een wereld met opiniepeilingen waarin CD&V 25 procent haalt?

FARIH «Niet beginnen, hè! (lacht)»

HUMO Heeft hij een kantje waaraan u nog wilt schaven?

FARIH «Ik vind het belangrijk om naast onze job genoeg tijd te maken voor familie en vrienden. Sammy wil dat ook, maar hij onderschat soms hoe het werk hem opslorpt. Daardoor is hij de voorbije jaren al een paar keer hard in het rood gegaan. Ik probeer erop toe te zien dat hij genoeg ontspant. Telkens wanneer we van afspraakjes met zijn ouders of vrienden terugkomen, zegt hij dat hij helemaal opgeladen is. Ik geloof dat je privé goed in je vel moet zitten om professioneel uit te blinken.»

HUMO Els van Doesburg, N-VA- schepen in Antwerpen, heeft een relatie met N-VA-fractieleider Peter De Roover, die 27 jaar ouder is. Zij vertelde in Humo dat ze geen koppel zouden kunnen zijn als De Roover ongeveer even oud was: ‘Wij zijn allebei alfamensen. Als een alfavrouw een alfaman van dezelfde generatie kiest, mondt dat vaak uit in een machtsstrijd waarin de afgunst nooit ver weg is. Een alfaman moet ermee kunnen leven dat niet alles om hem draait en zij misschien meer verdient dan hij.’

FARIH «Ik voel geen onderlinge concurrentie. We zijn misschien alfamensen, maar we komen uit verschillende provincies: hij woont in Vilvoorde, ik in Winterslag. Onze relatie voelt aan als empowerment, we maken elkaar sterker. Hij focust meer op het beleidsmatige, ik probeer meer in te schatten hoe iets zal aankomen bij de mensen. Soms zeg ik hem: ‘Moest je dat nu zo scherp zeggen? Kon dat niet op een zachtere manier?’ Andersom maant hij me soms aan om een boodschap harder te brengen, zodat ze meer impact heeft.»

HUMO In interviews benadrukt hij vaak zijn vurige kinderwens. Vader worden staat al sinds zijn 22ste bovenaan op zijn bucketlist.

FARIH «Alles op z’n tijd. Momenteel zijn we dolgraag met onze job bezig. Maar mijn carrière zal niet stoppen als ik een kind heb. Er zijn carrièrevrouwen genoeg met een gezin. Ik voel dat Sammy zijn vaderrol voluit zal opnemen. Hij wil geen papa zijn die zijn kind enkel in de weekends ziet. Als ik hem bezig zie met zijn nichtjes, smelt ik.»

HUMO Wat maakt u nog gelukkig?

FARIH «Veel kleine dingen, maar stilte staat hoog op de lijst. Ik ben extravert in mijn job, maar in mijn privéleven kruip ik vaak in mijn schulp. Sammy schrok daar erg van. Ik durf weleens een etentje met vrienden te skippen om een avond alleen te zijn. Dan lees ik een boek of maak ik een wandeling, om na te denken. Er moet niet altijd actie zijn.»

VEERTIG KINDEREN

HUMO In wat voor een omgeving bent u opgegroeid?

FARIH «In een sociaal geëngageerd gezin. Mijn grootvader kwam destijds vanuit Marokko naar Genk om in de mijnen te werken. Hij was een slimme, zorgzame man die een sleutelrol speelde in de gemeenschap. Als sociaal werker nam mijn moeder die rol later over. Ze hielp de mensen uit de wijk met vragen over sociale woningen, uitkeringen en papierwerk. Mijn vader had een slagerij.»

HUMO Hoe was u als kind?

FARIH «Mijn vader zegt soms: ‘Ik had drie kinderen, daarna kwam jij en had ik er veertig.’ Aan tafel gedroeg ik me als de voorzitter van de familie en vroeg ik aan iedereen hoe de dag was geweest. Ik was ook razend benieuwd naar de job van mijn moeder. Zij vertelde vaak schrijnende verhalen over kansarmoede. Op mijn 14de richtte ik samen met vrienden een vzw op, zodat we subsidies konden krijgen om bijles te geven aan kwetsbare kinderen. Dat project startte in Winterslag, maar we hebben het uitgebreid over heel Genk. Elke woensdagnamiddag stapte ik op de bus om ergens taalles te gaan geven – met dank aan mijn tweetalige opvoeding. We spraken thuis Nederlands met mijn moeder en Frans met mijn vader. Mijn grootmoeder hamerde altijd op het belang van taal. ‘Wij moeten niet alleen Arabisch spreken met elkaar, ík moet Nederlands leren, zodat ik het kan spreken met mijn kleinkinderen.’»

HUMO Woonde u in een moeilijke wijk?

FARIH «Ik woon er nog steeds, niet zo ver van mijn ouderlijk huis. De toestand is sterk verbeterd, zoals in de meeste migrantenwijken die problemen kenden door taalachterstand en kansarmoede. De tweede, derde en vierde generatie zijn er gigantisch op vooruitgegaan. Veel jongeren gaan naar de universiteit. Mijn oudste broer is leidinggevende in de banksector, de tweede is industrieel ingenieur, mijn zus heeft een eigen kapsalon en mijn jongste broer is een bekende naam in de muziekindustrie. Zelf heb ik Internationale Handel gestudeerd in Antwerpen. Tijdens een bezoek aan de haven dacht ik: ooit word ik hier baas! (lacht) De logistieke planning van al dat lossen en laden fascineerde me.»

HUMO Tijdens uw studies richtte u de vzw Lift op, om hulp te bieden aan vluchtelingen.

FARIH «Ik vond dat we solidair moesten zijn, dus organiseerden we inzamelacties. Ik heb nog altijd contact met een gezin dat we toen hebben geholpen. Hun dochtertje verloor haar haren door een ziekte. Ze werd gepest en voelde zich slecht in haar vel. Gelukkig vond ik een organisatie die gratis pruiken aanbiedt aan zulke kinderen. Sindsdien is dat meisje weer gemotiveerd om naar school te gaan.»

HUMO Is uw kijk op migratie softer dan die van uw partijvoorzitter?

FARIH «Ik zal het alleszins zachter formuleren. Ik snap dat we hier niet de hele wereld kunnen opvangen, maar we moeten zorg dragen voor wie hier aanspoelt. Hoe beter wij hen opvangen, hoe sneller ze zich kunnen inzetten voor onze samenleving. Ik haat de term ‘gelukzoekers’. Niemand ontvlucht zomaar zijn thuis.»

HUMO Bent u streng opgevoed?

FARIH «Het sleutelwoord in onze opvoeding was plichtsbewustzijn: je bent hier niet alleen voor jezelf, je moet je talenten gebruiken om te géven. Dat strookt ook met ons geloof. Toen ik jong was, vond ik mijn ouders streng, maar ze gaven me ook veel kansen. Ik mocht op kot in Antwerpen en een jaar op Erasmus naar Valencia.»

HUMO Heeft u als student het zwijn uitgehangen?

FARIH «Niet echt, ik had een zware studentenjob. In het weekend werkte ik als stewardess. Ik deed vooral korte vluchten, om zoveel mogelijk geld te verdienen. Daarmee kon ik mezelf op donderdagavond eens verwennen met een leuk etentje.»

HUMO U nam als 18-jarige ook deel aan Miss Sports.

FARIH (kijkt bedenkelijk)

HUMO Praat u daar niet graag over?

FARIH «Jawel, maar een krant reduceerde mij onlangs nog tot ex-stewardess en misskandidate. Hechten ze ook belang aan de studentenjobs van andere politici? Spijt heb ik niet van die missverkiezing. Het was geen ordinaire vleeskeuring: er waren sportieve proeven en het was de bedoeling om sport aantrekkelijker te maken voor vrouwen. Als atlete vond ik dat een leuke uitdaging.»

HUMO Klopt het dat u voor uw eerste job meteen naar het buitenland trok?

FARIH «Ja, twee weken na mijn studies zat ik al op het vliegtuig naar de Filipijnen. Ik interviewde beleidsmakers en bedrijfsleiders en schreef artikels voor bedrijfsmagazines. Ik heb voor die job in Oman, Dubai, Qatar, Kuala Lumpur en Singapore gewoond. Zalige periode! In de weekends probeerde ik zo veel mogelijk van die landen te zien. Zo ontmoette ik andere reizigers en bouwde ik een netwerk op.»

MARIA EN FATIMA

HUMO Hoe bent u in de politiek beland?

FARIH «Ik kreeg een telefoontje van Jo Vandeurzen, die mij nog kende van mijn projecten in Genk: hij zocht een nieuwe medewerker voor zijn kabinet. Ik dacht: oei, de politiek, wat moet ik daar gaan doen? Maar ik was te vereerd om zijn aanbod te weigeren.»

HUMO Wat hebt u van hem geleerd?

FARIH «Je kon hem niet opjagen, hij concentreerde zich alleen op wat van belang was, het relletje van de dag boeide hem niet. Zelfs als minister deed hij nog één voormiddag per maand aan dienstbetoon, om te luisteren naar mensen met problemen. Dat doe ik nu ook. Ik geef infosessies over de jobbonus. Degenen die zo’n bonus het hardst nodig hebben, weten vaak niet hoe ze die moeten aanvragen. Sommigen hebben zelfs geen internet. Als ik hen op een zondagvoormiddag uitnodig op café, komt er 150 man, zowel Vlamingen als allochtonen. Dan leggen mijn medewerkers en ik alles uit en brengen we hun aanvraag in orde. Voor de energiepremies hebben we dat ook gedaan. Zo probeer ik de kloof tussen politiek en burger te verkleinen. Er zijn te veel groepen in de samenleving die door gebrekkige info hun rechten niet kennen.»

HUMO Er is toch meer informatie dan ooit?

FARIH «Welke informatie? De straffe oneliners op sociale media? De clickbaitartikels? De praatprogramma’s waarin alleen wordt gefocust op conflicten? Ik zie veel te weinig genuanceerde, praktische informatie. Hoe vraag ik mijn energiepremie aan? Heb ik recht op een sociaal tarief? Op die vragen probeer ik een antwoord te bieden.»

HUMO Waarom koos u voor CD&V?

FARIH «Omdat ze de deuren wijd opengooiden en mij de kans boden om een stem te geven aan mensen die zich te weinig gehoord voelen.»

HUMO Dat u zich als moslima aansloot bij een christelijke partij, was geen issue?

FARIH (geërgerd) «Ik krijg die vraag vaak, maar ik begrijp ze niet. De socialisten zijn vrijzinnig, maar hebben ook moslims in de rangen: waarom valt niemand daarover? De ‘CD’ van CD&V staat voor christendemocratisch. Het gaat niet over religie, maar over gedeelde waarden: solidariteit, zorgzaamheid. Ik vertegenwoordig het volk – van Bert en Maria tot Fatima en Ahmed. Ik ben niet de moslima van de partij. Mijn geloof is een privézaak.»

HUMO Zat u ook niet een tijdje in de Limburgse moskeeraad?

FARIH «Jawel, ik was één van de eerste vrouwelijke bestuurders. Daar zijn mooie dingen uit voortgekomen. Elk jaar organiseerde ik een iftarmaaltijd tijdens de ramadan. In het begin bestond het publiek uit 20 procent Vlamingen en 80 procent allochtonen, na vier jaar was het fiftyfifty. Dat was een prachtige kruisbestuiving tussen culturen. Door de terreuraanslagen en het gestook van extreemrechts heeft de islam een slechte naam gekregen, maar dat is stilaan aan het keren. Ik voel dat Vlaanderen openstaat voor diversiteit. Allochtonen wonen niet meer uitsluitend in mijnwerkerswijken, ze verspreiden zich meer en meer over welgestelde buurten in heel Vlaanderen. En dan merken mensen dat ‘die moslims’ ook gewoon brave lieden zijn zoals zij. Vroeger waren er te weinig contacten en te veel vooroordelen. Onbekend is onbemind.»

HUMO In 2018 werd u gemeenteraadslid in Genk, een jaar later raakte u verkozen in het parlement, op de dag dat Vlaams Belang zijn grote comeback vierde. Hoe voelde dat?

FARIH «Erg pijnlijk. Ik was blij met mijn resultaat, maar ik heb het niet gevierd.»

HUMO Was u als kind bang van het Vlaams Blok?

FARIH «Ik was daar nogal van afgeschermd, omdat ik in een diverse wijk woonde. Pas de laatste jaren heb ik ontdekt hoe diep de vreemdelingenhaat bij sommige mensen zit. Als je migratie gelijkstelt aan omvolking, overschrijd je een grens. Ik snap niet waar dat vandaan komt.»

HUMO Moest u als nieuwkomer hard vechten voor uw plaats in de CD&V-Kamerfractie?

FARIH «Ik gaf aan dat ik graag Volksgezondheid, Sociale Zaken of Binnenlandse Zaken wilde opvolgen, maar ik kreeg Leefmilieu (fronst). Daar was ik niet zo blij mee. Maar toen kwam de pandemie. Dankzij mijn netwerk in Azië wist ik snel dat het fout zou lopen. Dus begon ik als één van de eersten vragen te stellen in de commissie Volksgezondheid. Zo werd ik onze vaste woordvoerder voor dat thema.»

HUMO Wie heeft dan een stap opzijgezet voor u?

FARIH «Nathalie Muylle was ondervooorzitter in die commissie, maar vond dat ik een kans moest krijgen. Ze zag ook dat ik het heel graag wilde en keihard studeerde. In plaats van mij als een concurrente te zien, behandelde ze me als een partner. Zulke collegialiteit is zeldzaam in de Wetstraat.»

HUMO Volgens Muylle hebt u het hart op de tong en kent u weinig vrees, ‘maar dat maakt haar ook kwetsbaar.’

FARIH «Als volksvertegenwoordiger zit je daar niet om braaf te knikken. Je moet delicate thema’s durven aan te kaarten, ook als anderen dat niet fijn vinden. Anders ben je het niet waard om in het parlement te zitten.»

HUMO Is uw felheid niet atypisch voor het grijze imago van uw partij?

FARIH «Zo’n kwaaie ben ik niet, hoor. Ik spreek altijd met twee woorden. Nu, met Sammy als voorzitter zijn we dat grijze imago aan het afgooien. De samenleving en de politiek zijn veranderd, maar blijkbaar moeten andere partijen en de media er nog aan wennen dat ook wíj veranderd zijn. Vroeger zei men dat we geen principes hadden en te wollig communiceerden; nu we volharden, zoals in de discussies over de boeren, zijn we zogezegd te fel.»

HUMO Wat hebt u al verwezenlijkt in het parlement?

FARIH «Ik probeer vooral thema’s op de kaart te zetten die de klassieke politici niet zien, omdat ze te ver af staan van de leefwereld van veel mensen. En zeker die van jongeren.»

HUMO Noem eens wat.

FARIH «Mijn wetsvoorstel voor specifieke zorgafdelingen voor kankerpatiënten tussen 16 en 35 jaar. Artsen focussen vaak louter op het genezingsproces, maar die jonge patiënten zitten met heel wat vragen. Ben ik nog vruchtbaar na een chemokuur? Moet ik eicellen laten invriezen? Kan ik later nog aan het werk? Onlangs werd in Limburg de eerste AYA-dienst (Adolescents & Young Adults, red.) geopend. Ik ben daar met patiënten gaan spreken en dat gaf me enorm veel voldoening.»

HUMO U ijvert voor een verbod op de verkoop van energiedranken aan min-16-jarigen.

FARIH «60 procent van onze tieners consumeert die energiedranken. Ze beseffen niet hoe schadelijk dat is! Spoedartsen behandelen vaak jongeren die Redbull drinken als ontbijt. Dat kan leiden tot hartritmestoornissen, hoofdpijn en slapeloosheid. De risico’s moeten duidelijk op de verpakking komen, zoals bij sigaretten.»

HUMO Maar ondertussen zien die kinderen Wout van Aert wel rijden met een Redbull-helm.

FARIH (zucht) «Daarom wil ik ook reclame verbieden die op jongeren is gericht.

»Er zit veel scheef in onze eetcultuur. In pretparken en bioscopen moet je heel goed zoeken naar iets gezonds. Aan de kassa van de supermarkt ligt het vol met snoep. Zelfs op sportwedstrijden en schoolfeestjes vind je overal frieten en hamburgers, zonder dat iemand zich daar vragen bij stelt. Maar dan zie je de cijfers: de helft van de bevolking is te dik, één op de vier kleuters kampt met overgewicht! Daarom pleit ik al lang voor nul procent btw op groenten en fruit. Dat zit nu ook in de fiscale plannen van Vincent Van Peteghem (CD&V-minister van Financiën, red.).»

HUMO U vroeg minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke vorige zomer ook om de dieetspuit Ozempic alleen nog te laten voorschrijven aan diabetici.

FARIH «Ja, die spuit is een hype bij jonge vrouwen die snel willen afvallen, maar zo ontstaan er tekorten voor diabetespatiënten, voor wie dat middel bedoeld is. Gelukkig heeft minister Vandenbroucke de apothekers en artsen gevraagd om hén voorrang te geven. Ik heb met vrouwen gesproken die Ozempic nemen om te diëten: hun eetlust verdwijnt vanaf dag twee, ze eten bijna niks meer en vallen in drie maanden tijd 25 kilo af, maar daarna hernemen ze hun oude eetgewoonten en komen alle kilo’s er weer bij. Dat is geen oplossing! Wie duurzaam wil afvallen, kan beter werken met een dieetcoach. Sommige mutualiteiten bieden dat gratis aan.»

#METOO

HUMO Bij de verkiezingen van 2019 haalde u als nieuwkomer meteen 12.500 voorkeurstemmen. Wouter Beke haalde er als lijsttrekker 59.000, maar hij zal als ontslagen minister waarschijnlijk van zijn pluimen laten. Claimt u de eerste plaats op de Kamerlijst, aangezien er in Limburg wellicht maar één verkiesbare plek is?

FARIH «Het moet al raar lopen als wij maar één zetel binnenhalen. CD&V staat traditioneel sterk in Limburg. Wouter en ik vormen een goeie tandem, maar over de lijstvorming hebben we nog niet gesproken.»

HUMO Maar u brandt wel van ambitie. Wilt u ooit minister worden?

FARIH «Ik heb geen carrièreplan. Of je minister wordt, hangt af van veel factoren waar je geen grip op hebt, dus wil ik er mijn geluk niet door laten bepalen.»

HUMO U werd al genoemd bij de kanshebbers om minister van Welzijn te worden na het ontslag van Wouter Beke, en daarna als mogelijke staatssecretaris voor Asiel en Migratie. ‘Nawal is een groot talent, maar ze moet nog wat rijpen,’ luidde het in de partij. Vond u het zelf ook te vroeg?

FARIH «Na amper drie jaar in het parlement was ik verbaasd dat ik al mee in de running was. Hilde Crevits was een logische keuze voor Welzijn, net als Nicole de Moor op Migratie.»

HUMO Klopt het dat Joachim Coens u in zijn laatste maanden als voorzitter nog heeft gevraagd om ondervoorzitter te worden, in een poging om het kamp-Mahdi te paaien?

FARIH «Ja, maar daar kon ik niet op ingaan. Niks tegen Joachim, ik had het gewoon te druk met mijn studies en parlementair werk. Ik volg een opleiding Gezondheidsbeleid aan de VUB om mijn dossierkennis te vergroten.»

HUMO Hecht u veel belang aan uw uiterlijk?

FARIH «Niet echt. Ik zie niet in wat me dat politiek zou opleveren.»

HUMO Het kan toch helpen om populair te worden?

FARIH «Ik hoop dat ik populair word door wat ik dóé. Aan mijn uiterlijk heb ik weinig verdienste.»

HUMO Hebt u al iets gemerkt van seksisme in de politiek? Vrouwelijke parlementsleden getuigden eerder al over schalkse tikjes tegen het achterwerk.

FARIH «Ik hoop dat nooit mee te maken! Er is zeker nog machogedrag in de Wetstraat, maar dankzij #MeToo is dat al fel verminderd. Bij mij duwen mannen sowieso al op de rem: door mijn parler-vrai weten ze dat ik zal reageren op ongepast gedrag.»

HUMO Jacqueline Galant, MR-minister in de regering-Michel, schreef in haar boek dat de politiek ‘een gewelddadige wereld is van hypocrieten en ego’s die haast ontploffen van trots’. En wat verderop: ‘Mannen vol macht zijn dol op seks. Velen aarzelden niet om hun broek uit te trekken voor een intiem momentje met een assistente.’

FARIH (met grote ogen) «Dat is een wereld die ik niet ken bij CD&V!»

HUMO Het zal u verbazen, maar uw partij had vroeger ook deugnieten in de rangen.

FARIH «Die praktijken zijn er nu toch uit? Er is gendergelijkheid, vrouwen zijn geen minderheid meer.»

HUMO Met welke politicus van een andere partij zou u graag eens gaan eten?

FARIH «Met Valerie Van Peel (N-VA). Zij is ook recht voor de raap en doet vanuit het hart aan politiek. Ik denk dat ik met haar na het eten zelfs nog ergens wil gaan dansen ook! Jammer dat ze volgend jaar stopt met de politiek.»

HUMO Haar partijgenote Zuhal Demir wordt één van uw grootste tegenstanders in Genk. Hoe is uw contact met haar?

FARIH «Ik zie haar één keer per maand op de gemeenteraad, meer niet. Demir heeft een ander idee over de samenleving. Ze linkt sociaal-economische problemen rechtstreeks aan bepaalde bevolkingsgroepen. Zo chargeren is niet mijn stijl. Een groep stigmatiseren om te scoren bij een andere groep, is het laatste wat ik wil doen.»

HUMO Hoe staat u ten opzichte van woke?

FARIH «Ik sluit me aan bij Benjamin Dalle (CD&V-minister van Jeugd, red.): niet woke, maar anti-woke bedreigt onze waarden. Ik wil iedereen een veilig gevoel geven om bekommernissen te uiten. Dat kan alleen als leiders verbindend communiceren en mensen niet afschrikken. Het is gevaarlijk om de waarheden van mensen niet te accepteren. Door hen weg te duwen in een hokje, vergroot je het risico dat ze radicaliseren.»