Nieuw-Zeelandse gewichthefster lijkt eerste transgenderatleet op de Spelen te worden

Laurel Hubbard wordt in Tokio waarschijnlijk de eerste transgenderatleet op de Olympische Spelen. Het IOC heeft de kwalificatierichtlijnen goedgekeurd.

Hoewel ze nog niet officieel is toegevoegd aan het team van Nieuw-Zeeland, voldoet Laurel Hubbard aan de aangepaste, door het Internationaal Olympisch Comité goedgekeurde kwalificatie-eisen. Hiermee lijkt ze zeker van deelname aan de Spelen in Tokio deze zomer. Omdat door corona veel wedstrijden het afgelopen jaar niet doorgingen, heeft de internationale gewichthefbond IWF besloten de kwalificatieregels aan te passen. Zo hoeven de sporters niet meer aan zes, maar slechts aan vier wedstrijden te hebben deelgenomen sinds 2018.

De 43-jarige gewichthefster wordt hiermee waarschijnlijk de eerste transgenderatleet die meedoet aan de Spelen. Ze werd in 1978 geboren als Gavin Hubbart en deed tot 2013 onder die naam mee aan competities voor mannen. Als man bereikte ze echter nooit de internationale top. Na haar geslachtsverandering blijkt ze als vrouw wel mee te kunnen doen op het allerhoogste niveau. Op het wereldkampioenschap in 2017 werd ze tweede in de superzwaargewichtklasse.

Zware elleboogblessure

Amper drie jaar geleden leek het er nog op dat haar carrière abrupt ten einde zou komen. Tijdens de Commonwealth-games in Australië liep ze een zware elleboogblessure op. In 2019 maakt ze echter weer indruk door de zesde plaats te veroveren op het WK. Ondanks haar leeftijd maakt Hubbart ook tijdens de Spelen zeker kans op het podium. Tijdens de kwalificatie tilde ze een gewicht van 285 kilogram. Hiermee behoort ze tot de top van haar gewichtsklasse.

De regelgeving voor de deelname van transgenders aan de Olympische Spelen is in 2015 aangepast door het IOC. Sindsdien is het voor atleten die een geslachtsverandering van man naar vrouw ondergingen, toegestaan om mee te doen in de vrouwencategorie. Voorwaarde is dat het testosteronniveau minstens twaalf maanden onder de tien nanomol per liter moet zitten. Deze regel wordt gevolgd door de IWF. Voor sporters die als vrouw geboren zijn, maar willen meedoen aan de mannencategorie gelden geen aanvullende voorwaarden.

Niet onomstreden

De deelname van Hubbart aan de vrouwencategorie is niet onomstreden. Hoewel ze voldoet aan de eisen van het IWF en het IOC, vinden enkele van haar concurrenten dat haar verleden als man de Nieuw-Zeelandse te veel voordeel oplevert. Daarbij wordt verwezen naar wetenschappelijke onderzoeken die hebben vastgesteld dat mensen die als man de puberteit door zijn gegaan ook later in hun leven als vrouw een significant voordeel houden wat betreft kracht. Ook wanneer zij medicijnen nemen om hun testosteronlevels laag te houden.

Deze discussie omtrent het hormoonniveau van vrouwelijke topsporters loopt al langer. In 2019 verplichtte het internationaal sporttribunaal Cas de Zuid-Afrikaanse atlete Caster Semenya hormoonremmers te nemen om te mogen deelnemen aan de 400, 800 en 1500 meter. Semenya maakt door een chromosoomafwijking drie keer zoveel testosteron aan als de gemiddelde vrouw. Dit hormoon zorgt onder meer voor sterke botten en grote spieren. Hierdoor zou Semenya een oneerlijk voordeel hebben ten opzichte van de andere atleten. De Zuid-Afrikaanse vecht de beslissing van het Cas nog altijd aan en stapte onlangs naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.

(Trouw)