DOKTER DE ZEULDER WEET RAAD
Nieuwe ontwikkelingen in de hersenchirurgie: Dr. De Zeulder weet raad
Er is tegenwoordig zo veel nieuws dat inslaat als een bom dat je niet meer opkijkt van wat gedonder in de verte. Maar toen Pfizer, die brave farmaceutische reus, aankondigde dat hij stopte met zoeken naar een middel tegen Alzheimer, was dat vergelijkbaar met het bombardement op Dresden indertijd. Enfin, voor we verloren lopen in deze weinig pacifistische beeldspraak geven we misschien beter het woord aan iemand uit de medische praktijk.
'Het probleem is dat konijnen niet kunnen rekenen'
Dr. Koen De Zeulder «Een bom zou ik dat nieuws niet noemen, eerder een voetzoekertje.»
HUMO Waarom? Had de medische wereld dit zien aankomen?
De Zeulder «Pillen zijn al lang passé, tenzij voor prutsen als een lichte verkoudheid of een kater. De toekomst is aan de transplantatie.»
HUMO Ook bij hersenaandoeningen?
De Zeulder «Vooral daar! Over twintig jaar zullen kindertjes met rekenproblemen te horen krijgen: ‘Ofwel neem je nieuwe hersentjes, ofwel moet je het eerste leerjaar overdoen.’ Dat gaat niet over een hele set nieuwe hersenen natuurlijk, maar enkel over het rekencentrum.»
HUMO Wordt dat al in praktijk gebracht?
De Zeulder «Ja, bij proefdieren. Het probleem is alleen dat konijnen sowieso niet kunnen rekenen. Daarom plant men bij wijze van experiment bijvoorbeeld het huiselijk centrum van een konijn over in het brein van een koe. Dat lukt aardig, en het is een heel spektakel als je ziet hoe zo’n koe verwoed probeert een hol te graven.»
HUMO Is dat niet erg voor die beesten?
De Zeulder «Nee hoor, de meeste runderen slagen daar wonderwel in: de grond loswoelen met de horens, en daarna met de achterpoten de overtollige aarde wegwerken. Op een uurtje maakt zo’n beest een tunnel van tien meter, drie meter onder de grond. In vette klei duurt het hoogstens een halfuur langer. Deze nieuwe inzichten kunnen nuttig zijn om de nieuwe Oosterweeltunnel op een milieuvriendelijke manier te graven. Een bescheiden kudde flikt ’m dat op een maand. En op kleinere schaal zie ik de eerste koeien over een paar jaar verschijnen op onze bouwwerven, voor de funderingen.»
HUMO En er zal iets vergelijkbaars gebeuren met alzheimerpatiënten?
De Zeulder «Ja, maar dat moet echt met precisie gebeuren. Vorig jaar kreeg zo’n patiënte een flinke brok hersenweefsel van een weekenddode, die ’s nachts tegen een boom was geknald. Voor alle duidelijkheid, en vooraleer u zich afvraagt sinds wanneer overledenen kunnen autorijden: die kerel werd pas een weekenddode nadát hij tegen die boom terechtkwam.»
HUMO En hoe waren de resultaten?
De Zeulder «Zeer bemoedigend! Dat oude besje was helder als bronwater in een wijnglas, ze was actief, ze kon plots weer helemaal voor zichzelf zorgen. Wel jammer dat ze er niet lang van kon genieten. Het volgende weekend is ze tegen en boom geknald, met een auto die ze van een dokter had gejat. Nadat ze was gaan dansen in een plattelandsdiscotheek. Nota bene tegen dezelfde boom! Je staat ervan versteld hoeveel een boom kan hebben.»
HUMO Wat was er dan precies misgelopen?
De Zeulder «Vanuit het standpunt van die boom: weinig of niets. De schors heeft er wat onder geleden, maar dat komt wel goed. De boom staat in een bocht die veel scherper is dan hij door jonge chauffeurs wordt ingeschat. Maar ja, hoe kon de arts weten wat het bochtinschattingsvermogen van die oude mevrouw nog waard was? ‘We kunnen maar best zoveel mogelijk vervangen, nu we toch bezig zijn,’ heeft die goedbedoelende man gedacht. Met alle gevolgen vandien.»
HUMO Wat een tragisch verhaal.
De Zeulder «Ja, maar het kreeg toch nog een positieve wending. Want een deel van de hersenen van die vrouw werden overgeheveld naar een andere dementerende. Deze keer naar iemand die – en dat had de chirurg goed bekeken – geen rijbewijs had. En zo gaat de wetenschappelijke kennis vooruit, met vallen en opstaan. Of met tegen een boom knallen en opstaan, in dit geval.»
