Oblivion: een prima sf-flick waarin de futuristische geweren vrolijk knetteren

Wie na het zien van ‘The Martian’ en ‘The Force Awakens’ zin heeft gekregen in nog méér entertainende sciencefiction, moet vanavond beslist gaan zitten voor ‘Oblivion’, een prima sf-flick waarin de futuristische geweren vrolijk knetteren en de vreemdste vliegmachines mogen rondzoeven.

'Regisseur Joseph Kosinski: 'Ik moet zeggen dat Tom Cruise minstens even sympathiek is als Wall-E.'

De pitch: alle aardbewoners zijn na een verwoestende oorlog tegen een ras van aliens de melkweg ingevlucht. De enige die nog op de postapocalyptische aardkorst ronddoolt is Jack (Tom Cruise), een soldaat die als een soort eenzame conciërge de achtergebleven robots repareert. Een kruising tussen ‘I Am Legend’ en ‘Wall-E’ dus, met Cruise in de rol van Wall-E. ‘Oblivion’ behoort beslist tot het betere sciencefictionwerk: de landschappen ogen adembenemend, de visuele effecten zijn van hoog niveau, en de plot bevat een twist die u geheid uit uw slaap zal houden. Scenario en regie zijn van Joseph Kosinski, die in 2010 ‘Tron: Legacy’ op de aarde losliet.

- Meneer Kosinski, vergissen we ons of heeft u zich tijdens het neerpennen van ‘Oblivion’ laten beïnvloeden door ‘2001: A Space Odyssey’ en ‘The Matrix’?

Joseph Kosinski «Onbewust misschien. Ik ben opgegroeid met sciencefictionfilms als ‘2001’, ‘Planet of the Apes’, ‘Omega Man’, ‘Silent Running’ en ‘Blade Runner’: razend knappe en ongelooflijk intelligente meesterwerken die stuk voor stuk een somber toekomstbeeld van de aarde ophingen. Die films gaan bijna allemaal over stoere mannen die op hun eentje in postapocalyptische landschappen ronddwalen (lacht). Het postapocalyptische sciencefictiongenre scheerde in de jaren 70 hoge toppen, maar toen kwamen ‘Star Wars’ en ‘Alien’ en verhuisde de actie van de aarde naar de diepe, donkere ruimte. Ik wilde met ‘Oblivion’ terug naar de aarde, en een soort ‘Twilight Zone’-achtig verhaal vertellen dat zich bijna volledig afspeelt in het volle daglicht. Met een piepkleine cast.»

- Een kleine cast, maar met een grote naam: Tom Cruise. Hoe moeilijk was het om Cruise vast te krijgen?

Kosinski «Toen ik hem de eerste keer ontmoette, had ik zelfs nog geen script; ik kon hem alleen een samenvatting van acht pagina’s laten zien, en enkele tekeningen. ‘Maar dit klinkt fantastisch!’ riep hij, waarna ik dacht: ‘Jaja, dat zeg je tegen elke regisseur die je ontmoet, en vervolgens laat je nooit meer iets van je horen.’ Maar onmiddellijk na die eerste meeting belde zijn agent me op: ‘Ik kan het zelf niet geloven, maar hij is aan boord.’ En hij was een droom om mee samen te werken. De man heeft met al mijn idolen gewerkt: Ridley Scott, Stanley Kubrick, Michael Mann... Telkens als Tom mij op de set één of andere tip gaf, kreeg ik het rare gevoel dat ik onrechtstreeks advies kreeg van Kubrick (lacht).»

- Voor de muziek van ‘Tron: Legacy’ deed u een beroep op Daft Punk, voor de soundtrack van ‘Oblivion’ op de electropopgroep M83. U werkt liever samen met popgroepen dan met traditionele filmcomponisten?

Kosinski «De samenwerking met Daft Punk was vlekkeloos verlopen, en het resultaat klonk fantastisch. Voor ‘Oblivion’ wilde ik dan ook hetzelfde proberen: een artiest uit de popwereld halen en binnentrekken in de filmwereld. Maar Daft Punk was geen optie: hun stijl zou nooit bij het verhaal van ‘Oblivion’ hebben gepast. Deze keer zocht ik een artiest of een groep waarvan de muziek dezelfde sfeer uitademde als de plot: tegelijk emotioneel, episch, weids en origineel. M83 leek me de perfecte keuze.»

- Bent u het niet beu dat de mensen altijd maar de vergelijking trekken tussen ‘Oblivion’ en ‘Wall-E’?

Kosinski «Ach, ik snap het wel. Volgens mij hebben de scenaristen van ‘Wall-E’ zich net als ik laten beïnvloeden door de voorbeelden uit de jaren 70. Ik moet wel zeggen dat Tom Cruise minstens even sympathiek is als Wall-E (lacht). En in tegenstelling tot Wall-E wordt hij niet gevolgd door een kakkerlak.»

undefined