Ondine
'Ondine', de wonderlijke nieuwe film van Neil Jordan
('The Crying Game', 'Mona Lisa', 'The End of the Affair'), begint met een hoogst originele variant op de meet cute – het moment waarop twee potentiële geliefden mekaar voor het eerst ontmoeten. Syracuse (Colin Farrell
), een aan lager wal geraakte Ierse visser, hijst de vrouw van zijn dromen (Alicja Bachleda
is een spetter) létterlijk op uit de diepten van de zee.
Heeft hij een zeemeermin opgevist? Annie, zijn dochtertje, twijfelt geen seconde: Ondine, zo tracht ze haar vader duidelijk te maken, is een robbenvrouw, een mythologische nimf die haar zeehondenvel heeft afgeworpen en voor enkele jaren aan land komt wonen, tot de zee haar terugroept. Syracuse zelf houdt het stoïcijns op 'strange fishing' (strange fishing: laat de woorden zachtjes van uw lippen rollen, en proef de poëzie).
De premisse klinkt misschien een tikkeltje vergezocht, maar Jordan – die in zijn kindertijd veel sagen, legenden en sprookjes te horen kreeg en daar godzijdank nooit helemaal van is hersteld - weet er met verbazend gemak een even speelse als sprookjesachtige film uit te halen.
Ondanks de grauwheid van de locaties – het verhaal speelt zich af in een loodgrijs, door armoede en alcoholisme geteisterd kuststadje – hangt er vanaf de eerste seconden een pinkelende dromerigheid in de lucht. Op de beelden, geschoten door grootmeester Christopher Doyle
, lijkt een magische glans te kleven, en ook de muziek, gecomponeerd door Sigur Rós
-toetsenistKjartan Sveinsson
, heeft iets uitgesproken, eh, sigurrossigs.
Maar de grootste troef van 'Ondine' heet Colin Farrell. Na een halfgelukte doortocht in Hollywood ('Alexander', 'S.W.A.T.', 'Miami Vice'), lijkt de Ierse acteur zich – net zoals in het begin van zijn carrière - meer en meer toe te leggen op kleine, fragiele, recht naar het hart grijpende indies.
Een wijze beslissing: Farrell – hier met vuistdik accent, grappige haarextensies en akelig holle ogen - wordt alsmaar beter. Let maar eens op zijn mimiek wanneer hij bij de plaatselijke biechtvader (de altijd eminente Stephen Rea
) zijn hart zit te luchten ('Ik ben doodsbang dat er in mijn leven iets prachtigs gaat gebeuren'): ijzersterk acteur aan het werk!
'Ondine' is zó mooi dat we tot de allerlaatste letters van de aftiteling in de zaal zijn blijven zitten, omdat we zolang mogelijk in de sfeer wilden blijven hangen. Eerlijk gezegd, we zitten er nóg.
Bekijk de trailer:
