Onze man bekeek 'The Nun' in een ... klooster. Maar maakt dat de film beter?
Die ochtend viel er een geheimzinnige uitnodiging in de mailbox. Of we in het kader van het nagelnieuwe ‘Secret Cinema By Kinepolis’-concept zin hadden om op een nog geheime locatie te komen kijken naar de horrorfilm ‘The Nun’. Het exacte adres zou pas enkele dagen voor het evenement worden bekendgemaakt. Nou, als er zowel nonnen, horror als geheimzinnigheid mee zijn gemoeid, dan springt ons katholieke zieltje op!
‘Secret Cinema’ is het nieuwste initiatief in een reeks pogingen om uw cinema-avondje op te waarderen tot een ‘beleving’. De bezoekcijfers gaan wereldwijd achteruit, en dus zijn zowel de bioscoopketens als de filmstudio’s naarstig op zoek naar originele manieren om mensen naar de cinema te lokken. Anno 2018 volstaat het immers niet meer om de bioscoopganger te verleiden met een uitgebreid aanbod van trailers, nacho’s en popcorn. Wil je de filmliefhebber weglokken van Netflix of Play More, dan moet je iets speciaals in de aanbieding hebben.
Sommige van die pogingen zijn lovenswaardig, andere grenzen aan het ridicule. Twee jaar geleden keken wij in een soort eetbioscoop in Austin, Texas naar een film van Robert Rodriguez terwijl we een gigantisch bord frieten met een cheeseburger zaten te verorberen. De hele film lang renden de dienstertjes met hun dienbladen en met zo diep mogelijk gebogen hoofden in het duister heen en weer tussen de zetelrijen: ‘Would you like another glass of Pinot Noir, sir?’ Een hilarische ervaring, maar het dient gezegd dat de Pinot beter was dan de film.
In België zijn de Imax-zalen, gebouwd in de jaren 90 maar in die tijd nooit echt deftig geëxploiteerd, opnieuw in gebruik genomen. Wat ons betreft een goede zaak: wie vorig jaar het genoegen had om ‘Dunkirk’ in de earth shattering sounds en de mind blowing images van het Imax-formaat te zien, weet weer wat échte cinema is. Vorig jaar werd in sommige multiplexen ook de 4D-technologie geïntroduceerd, waarbij je stoeltje letterlijk meetrilt en meedraait met de actie terwijl je popcorn vrolijk in het rond vliegt.
What’s next? ‘Secret Cinema’ dus, waarbij u niet in uw vertrouwde bioscoopzaal zit, maar op een locatie die volledig in het teken staat van de film. Een idee dat volgens ons geweldige perspectieven schept. Een projectie van ‘The Blair Witch Project’ tussen de griezelig krakende takken van een nachtelijk bos! ‘Fifty Shades of Grey’ in een heuse SM-kelder, terwijl je ligt vastgebonden aan een spanking bank! Maar het concept schiet dus dit weekend uit de startblokken met ‘The Nun’, een Amerikaanse griezelfilm die zich afspeelt in een eeuwenoud Roemeens klooster.
undefined
Drie dagen voor de voorstelling vertelt men ons waar we moeten zijn: in het Monasterium Poortackere in Gent, een uit de 13de eeuw daterend multifunctioneel klooster waar toeristen ook kamers kunnen boeken en waar de feestvogels tijdens de Gentse Feesten kunnen komen genieten van een kloosterontbijt. Nog voor de film begint, barst de horror al los: onderweg naar het klooster bevinden wij ons geheel onvrijwillig in de slipstream van een parmantige blondine die onder het stappen haar digitale fototoestel voortdurend op armlengte op zichzelf houdt gericht. ‘Een griezelfilm in een mortuarium!’ horen we haar declameren. ‘Tof!’ Ongetwijfeld een social influencer, want alleen in de wereld van de social influencers is alles tof, of op z’n minst zálig. Ook binnen de kloostermuren worden we omstuwd door social influencers.
Hoe herkent men een social influencer? Ze föhnen viermaal daags hun coiffure, zien eruit alsof ze nooit hebben leren lezen, en begroeten elkaar met ‘Hello, darling!’ Hoe het event nu eigenlijk verliep? Wel, de leute begon al aan de ingang, waar het wemelde van de... Maar wacht: ten einde de fun niet te bederven van diegenen onder u die een ticket op zak hebben, leggen we een gelofte van stilte af.
Laten we het erop houden dat de organisatoren qua sfeerschepping hun best hebben gedaan om er een écht 'non'-event van te maken, habijten, bidsnoeren en biechtstoelen inbegrepen. Wat we wél kwijt kunnen, is dat het in technisch opzicht met de projectie – in de kloosterkapel op een behoorlijk groot scherm – behoorlijk snor zat, al lag er door toedoen van de kerkelijke akoestiek in de ruimte wel een vervelende galm op het geluid. De film zelf? Een vermakelijke, niet onaardig gefotografeerde, volgende woensdag ook in de gewone bioscopen uitkomende spin-off van ‘The Conjuring’, met goeie grafscènes, losgeslagen demonische nonnen, en nu en dan een schrikeffect dat u uit uw kerkstoeltje zal doen wippen.
undefined
Maar dé hamvraag is natuurlijk: maakt de locatie ‘The Nun’ béter? Angstaanjagender, sfeervoller, enger? Nu, misschien lag het aan onze eigen fantasie, maar op sommige momenten leek het wel alsof de kloostermuren uit de film als in een machtig 3D-effect écht overvloeiden in de slechts door het schijnsel van het witte doek verlichtte pilaren en glasramen van de Gentse kloosterkapel. Eerlijk gezegd: als we daar moederziel alleen in de gewijde donkerte hadden gezeten, dan zouden wij écht niet op ons gemak zijn geweest. Volgende keer: de vertoning van ‘Aquaman’ in de bubbeltonnen van Plopsaqua?
