Onze man ontmaskert ‘de mol’: ‘Iemand die didgeridoo speelt, is gewend om grote groepen mensen tegen zich te krijgen’

De geschiedenis herhaalt zich. Of misschien ook niet.’ Ja kijk, als Gilles de Coster het al niet weet, hoe moet ù dan een idee krijgen van wie de mol is? Door te allen tijde het overzicht te bewaren bijvoorbeeld. De stand van zaken voor het begin van aflevering twee.

Bert

Sympathieke boomverzorger die zich in de kijker werkte door niet op het woord ‘mammoetboom’ te komen als synoniem voor reuzensequoia. Best mogelijk dat Bert tijdens de werkuren maar zelden een sequoia te zien krijgt, maar als hij straks ook niet op ‘perelaar’ kan komen, weten we hoe laat het is. Liet bij de lavaproef mooi de vrijstelling liggen, maar verloor wel zijn geldkoffer tijdens de opdracht daarvoor. Daarnaast heeft hij ook het juiste profiel om in aanmerking te komen als mol: iemand die didgeridoo speelt, is gewend om grote groepen mensen tegen zich te krijgen.

Anke

Toonde zich in de eerste aflevering erg bedreven in het spelverloop, zodanig dat dopingcontrole aan het eind van de aflevering plots geen kwaad idee meer leek. Kan een afleiding zijn, kan ook net het tegendeel zijn. Weten we dus welgeteld niets over, maar ‘verdacht’ is voorlopig een groot woord.

Nele

Greep met overgave de eerste gelegenheid om het spel te saboteren door - dacht ze - een vrijstelling te verkiezen boven groepssucces. Kwam uiteindelijk niets van in huis, maar daarna stuurde ze ook nog de proef met de cactussen in het honderd door zowat de onbetrouwbaarste gps denkbaar te zijn. Speelde geen enkele rol van betekenis bij de lavaproef door in de eerste meters al voluit op haar gezicht te gaan. Dat kan tactiek zijn.

Uma

Deed wat Nele dàcht te doen, en bemachtigde de eerste vrijstelling van het seizoen door aan het eind van de lavaproef kosteloos de koekoeksklok van Jens te plunderen - een zin die hoog scoort in de categorie ‘onzin die je dacht nooit te zullen schrijven’. Pleit in haar voordeel: Uma wist als enige geld binnen te brengen bij de proef met de geldkoffers. Maakte zich daarentegen wel verdacht door uitgerekend als godsdienstleerkracht niet te weten wie de vier evangelisten zijn, terwijl ‘Rik Torfs’ toch altìjd een goede gok is.

Emanuelle

Viel zelden op tijdens de eerste aflevering, behalve toen ze Jacques Chirac verkeerdelijk identificeerde als Albert II. Begrijpelijk, maar de ene rijke oude man is daarom de andere nog niet. Bleek bij de opdracht met de geldkoffers weinig overtuigend wanneer ze het op een liegen zette, maar dat kon natuurlijk ook geacteerd zijn: misschien loog ze wel bijzonder overtuigend over het feit dat ze slecht kon liegen. Mocht dat verwarrend overkomen: is het ook.

Philippe

Kon tijdens de eerste proef niet van de taart blijven, wat erg spijtig is als dan later blijkt dat de decoratie van die taart net het onderwerp is van een vraag. Praat volgens Bert in zijn slaap, wat naast erg vervelend voor Bert ook bijzonder riskant is mocht hij toch de mol zijn.

Jens

Man met koekoeksklok, en een bekend gezicht uit de vorige jaargang - lees: mocht Jens de mol zijn, dan is onopvallend in de achtergrond verdwijnen vrijwel onmogelijk. Slaagde er evenwel niet in om als schrijnwerker een vraag over een houtsoort correct te beantwoorden, wat zoiets is als een boomverzorger die een vraag over bomen fout heeft.

Sven

Sleurde in de eerste opdracht samen met Toon aan de, bleek later, gesaboteerde taart. Werd tijdens de proef met de ballonnen erg onkundig aangestuurd door Nele, maar oogde daarbij zelf ook opvallend gewillig om zomaar de dichtstbijzijnde cactus in te wandelen. Toonde zich wel verdienstelijk bij de laatste opdracht.

Toon

Droeg samen met Sven de taart uit de eerste opdracht, maar in tegenstelling tot die eerste bracht hij het er in de cactustuin al beter vanaf. Bleef verder behoorlijk onder de radar, wat geen slechte tactiek zou zijn als mol. Voorlopig echter: weinig verdacht.

Yens

Vreemd: de eerste kandidaat in de geschiedenis van ‘De mol’ met een tatoeage van een flamoes, en toch bleef Yens grotendeels onopgemerkt tijdens de eerste aflevering. Raakte als onopvallende achtergrondfiguur desondanks betrokken bij meerdere mislukkingen - de ‘Wouter Beke-tactiek’, wordt dat genoemd. Argument contra: de mol hoort in een oogwenk goede beslissingen te kunnen nemen, wat bezwaarlijk gezegd kan worden van iemand met zò’n tatoeage.