Onze Man werd met de dood bedreigd: de haatmails van de N-VA-achterban

Haatmails zijn in korte tijd uitgegroeid tot een plaag. Grof gescheld overspoelt internetforums en lezersrubrieken van kranten en tijdschriften. Favoriet doelwit: al wie zich enigszins kritisch durft uit te laten over de N-VA en/of Bart De Wever. Humo vroeg zich af wie die haatmailers nu eigenlijk zijn. Wat willen ze bereiken met hun gescheld?

Een fragment uit het artikel:

Trouwe lezer

Sommige e-mailers gaan verder dan gescheld. Zo liep bij Humo onlangs de volgende mail binnen, gericht aan uw dienaar:

'Geachte heer Lippens. Het gaat over uw artikel in de Humo met Caroline Gennez. Het is overduidelijk dat het artikel gericht is tégen Bart de Wever. (...) Het is me een raadsel, samen met veel Vlamingen, waarom u heel de tijd Bart De Wever viseert. Het is verdomme de énige partij die voor de Vlaming opkomt.

U bent dan voor mij ook niet minder dan een volksverrader. Mensen zoals u zouden ze beter opknopen.

Ik werk voor Financiën, heb dus heel makkelijk toegang tot het bevolkingsregister. Ik kan altijd uw adres doorgeven aan wie erom vraagt. U zult zeggen: 'Mag ik dan geen eigen mening hebben'? Ja, natuurlijk, maar dan moet zo een rooie rat als u ook niet verwondert (sic) zijn dat de andere kant dat dan ook mag hebben. Vriendelijke groeten, M. Vanderschoor.'

Noem ons overdreven voorzichtig, maar dit lijkt toch verdacht veel op wat artikel 483 van het Belgisch Strafwetboek keurig omschrijft als 'bedreiging': 'Alle middelen van morele dwang door het verwekken van vrees voor een dreigend kwaad.' Op dat soort anonieme bedreigingen staan straffen tot vijf jaar cel. Wie achter de mail schuilgaat, laten we veiligheidshalve dus uitzoeken door het parket en de politie.

De mail is verstuurd van een anoniem adres: ambo135@hotmail.com, en bij het departement Financiën blijkt M. Vanderschoor een nobele onbekende, maar uiteindelijk kan de afzender toch geïdentificeerd worden als mijnheer A. (49) uit Antwerpen. Bij ondervraging door de politie geeft de man meteen toe dat hij de mail heeft verstuurd, én dat hij er spijt van heeft: 'Dit was helemaal niet zo bedoeld. Ik zou nooit iemand iets aandoen.'

HUMO Als u het niet meent, waarom schrijft u het dan op?

A. «Aaahm... Ik wilde mijn boodschap wat krachtiger laten overkomen.

»Weet u, ik ben Vlaming, maar ik ben geboren in Duitsland. Ik heb daar zeventien jaar gewoond: in een land waar iedereen dezelfde taal spreekt en alle neuzen in dezelfde richting staan. Toen ik terug naar België kwam, voelde ik me een tweederangsburger. Ik snapte niet dat de meerderheid - zestig procent Vlamingen! - hier niks te zeggen heeft.

»En als er dan eindelijk een leider opstaat die opkomt voor de Vlamingen, dan wordt die neergesabeld. Wie tegen De Wever en de N-VA is, is tegen zijn eigen volk. Hoe kan een volk zichzelf zo in de voet schieten? Dat raakt mij diep.»

HUMO En moeten zulke lieden dan maar meteen worden opgeknoopt?

A. «Dat opknopen meende ik niet. Ik bedoelde dat niet persoonlijk.»

HUMO U schreef in uw mail ook dat u voor Financiën werkt, en dat u privégegevens kon opzoeken en 'doorgeven'. Aan wie, en om er wat mee te doen?

A. «Euh, ik ben zelf geen ambtenaar, maar ik heb wel familieleden die voor Financiën werken. Maar ik zou geen vlieg kwaad doen.»

HUMO Dat zégt u. Hoe weet ik dat u geen gevaarlijke gek bent?

A. (berouwvol) «U hebt gelijk, mijnheer. Mijn excuses voor de toon van mijn e-mail. Ik kom nochtans uit een welopgevoede familie. Als ik u persoonlijk had gekend, dan was ik wellicht milder geweest. Ik schaam me nu eigenlijk wel een beetje. Ik ben geen halvegare zoals Anders Breivik, hoor.»

HUMO Blij toe.

A. «Ik zal meer zeggen: ik ben al ruim twintig jaar een trouwe Humolezer. Ik vind uw politieke interviews doorgaans zeer goed. Maar Humo is De Wever toch niet echt goedgezind? Dat kunt u toch niet ontkennen? Waarom publiceren jullie anders een interview waarin Kim Geybels en Bas Luyten Bart De Wever een racist noemen?»

HUMO Schrijft u vaker dit soort mails als u kritiek op Bart De Wever hoort of leest?

A. «Ik heb ook al naar Bart Peeters, Rik Torfs en Karel De Gucht geschreven. Maar niet zo agressief als tegen u, dat is wel waar.»

HUMO Kent u Bart De Wever persoonlijk?

A. «Ik heb hem nog nooit ontmoet, maar binnenkort komt hij een speech geven in mijn buurt, en dan ga ik zeker luisteren. Als hij op televisie komt, neem ik het ook altijd op. Elk woord dat hij spreekt is zo treffend en zo juist.»

HUMO Schrijft u dit soort mails alleen, of werkt u soms samen met andere N-VA'ers? Het Vlaams Belang organiseerde vroeger cursussen voor militanten en leden om te leren hoe en waarover ze brieven naar de pers moesten schrijven.

A. «Ik ben geen lid van de N-VA, en ook niet van een schrijfclub. Ik ken zelfs de mensen van de lokale partijafdeling niet.»

HUMO Waarom mogen mensen eigenlijk niet van mening verschillen met Bart De Wever? Zijn meningsverschillen niet de essentie van het democratische debat?

A. «Ik weet het, maar het ligt bij mij zo gevoelig... De Vlaamse zaak is toch niet van dezelfde orde als het rookverbod of de wegcode? Ik heb respect voor andermans mening, maar als het over een onafhankelijk Vlaanderen gaat, hebben de tegenstanders gewoon geen rationele argumenten. Er zijn landen waar er voor minder oorlog wordt gevoerd, hoor.»

HUMO Uw anonieme e-mailadres is aangemaakt op een server van de Universiteit van Antwerpen. Werkt u aan de UA?

A. «Ik heb dat adres aangemaakt toen ik daar Economie studeerde, maar ik werk niet aan de UA. Ik ben helaas al vrij lang werkloos. Misschien heb ik daardoor te veel tijd om mails te schrijven. Maar ik heb mijn lesje geleerd: dat soort mails verstuur ik nooit meer.»

HUMO Misschien kunt u solliciteren bij de N-VA? Die partij is in volle expansie en zoekt bekwame medewerkers.

A. «Goed idee (lacht). Misschien levert uw telefoontje mij nog een baan op!»

undefined

Het volledige artikel leest u op dinsdag 13 september in Humo 3706/37.