Op reis met Humo: Urban explorers op ruïnejacht
'Adieu, la salle 5!' Getekend: Bri & Fonfon. Het is één van de talloze boodschappen op de muur van het operatiekwartier in een Noord-Frans ziekenhuis. Een léég ziekenhuis, welteverstaan: chirurgen, verpleegsters, anesthesisten, kinesisten en patiënten moesten hier vertrekken na de fusie met een ander ziekenhuis uit de net iets grotere gemeente verderop.
Blijven achter: een onbemande receptie, lege kamers, uitgestorven gangen. En herinneringen, véél herinneringen.
't Moet niet altijd Manneken Pis of het Atomium zijn, alleen: tal van toeristische trekpleisters vind je niet terug in de Lonely Planet. Neem nu kerken, fabrieken, mortuaria, sanatoria, theaters en bioscopen die massaal leeg komen te staan - o genadeloze moderne tijd. Duizenden gebouwen wachten stilletjes op hun herbestemming, of in het ergste geval: op de sloophamer. En intussen vreet roest aan het ijzerwerk, bladdert de verf van de muren en nestelt onkruid zich tussen de voegen. Zó hebben Alexander Dumarey en Roel van Sabben het het liefst: ze dringen die gebouwen binnen en fotograferen het verval dat ze aantreffen. Urban exploration heet hun hobby, urbex voor de vrienden: een knoert van een hype die en masse professionele en minder professionele fotografen aantrekt.
In onze streken is Henk van Rensbergen er al sinds de vroege jaren negentig mee bezig (kóóp zijn prachtige fotoboeken 'Abandoned Places' en 'Abandoned Places 2' - in september volgt deel 3), maar het internet deed het fenomeen pas echt boomen. Urban explorers delen locaties en foto's op forums, en bijna allemaal houden ze er een blog op na: minischrijnen voor vergeten plaatsen in onze maatschappij.
Dat succes is tegelijk de grootste vijand van urban exploration: fotograaf Jean Van Cleemput bezocht enkele jaren geleden voor het zomerse vtm-magazine 'De zwarte doos' een indrukwekkend autokerkhof in Châtillon, bij Aarlen. Volgens de legende hadden Amerikaanse soldaten hun Chevy's, Buicks en Ford Mustangs daar na de oorlog achtergelaten, maar waarschijnlijk was het gewoon een dumpplaats van een lokale schroothandelaar. Na het televisie-item werd de site - een onvervalste urbex-klassieker - prompt ontruimd en waren kijklustigen eraan voor de moeite. Terwijl die auto's nooit een vlieg kwaad hadden gedaan!
