Oude rechercheur gaat op jacht: 'Er zitten genoeg monsters diep in ons'

Een aangename verrassing dit voorjaar is ‘Mr. Mercedes’, een spannende serie gebaseerd op het gelijknamige boek van Stephen King. Het verhaal draait rond Bill Hodges, een rechercheur die na zijn pensioen in een depressie is geraakt en opnieuw een doel in zijn leven vindt wanneer hij een oude zaak moet opgraven. De psychopaat die toendertijd door de mazen is geglipt, vindt er namelijk plezier in om Hodges uit te dagen tot een kat-en-muisspelletje, en de ex-agent hapt maar al te graag toe. De Ierse karakterkop Brendan Gleeson, bekend van onder meer ‘In Bruges’, speelt Hodges.

undefined

- Was je een Stephen King-fan voor je aan ‘Mr. Mercedes’ begon?

Brendan Gleeson «Meer van de films die op zijn boeken gebaseerd zijn dan van zijn boeken zelf, moet ik toegeven. De afgelopen dertig jaar heb ik vooral gelezen voor mijn werk, veel andere boeken kreeg ik daar niet tussen. Ik heb ‘Mr. Mercedes’ vooral aangenomen omdat ik nog eens wou samenwerken met David E. Kelley (de belangrijkste scenarist van de reeks, en ook de man achter onder meer ‘Ally McBeal’ en ‘Big Little Lies’, red.). Lang geleden heb ik samen met hem de film ‘Lake Placid’ gemaakt en dat is me geweldig bevallen.»

- ‘Lake Placid’ ging over een gigantische krokodil die mensen aanvalt. Was je niet teleurgesteld dat in ‘Mr. Mercedes’ de mens zelf het monster is?

Gleeson (lacht) «Integendeel, dat maakt het net angstaanjagender. Er zitten genoeg monsters diep in ons, we hoeven ons niet bezig te houden met bovennatuurlijke dreigingen. Ik heb lang geleden geleerd dat de term ‘onmenselijk’ eigenlijk verkeerd is. Halverwege de jaren 90 speelde ik de hoofdrol in ‘The General’, een film over de Ierse maffiabaas Martin Cahill. In één van de scènes moest ik een man die ondervraagd werd letterlijk aan de vloer nagelen. We hebben daar toen lange discussies over gehad: ging dat niet te ver? Zochten we niet te veel de sensatie op? Maar Cahill had effectief wél ooit iemand aan de vloer genageld. Je kan het zo wreed niet bedenken of het is echt gebeurd.»

- Bill is een man die zijn hele identiteit heeft gebouwd op zijn beroep als rechercheur en die pas opleeft als hij op jacht kan. Herkenbaar?

Gleeson «Tot op zekere hoogte wel. Hij heeft heel veel opgeofferd voor iets waar hij goed in was, en daar kan ik me wel in vinden. Het heeft lang geduurd voor ik van mijn beroep kon leven, en ik herinner me nog het moment waarop ik op mijn nieuwe paspoort ‘acteur’ mocht schrijven. Dat gevoel dat mijn leven klopte. Natuurlijk is bij Bill de slinger doorgeslagen, en blijkbaar komt dat vaker voor bij politieagenten. Bij gepensioneerde rechercheurs liggen de zelfmoordcijfers veel hoger dan gemiddeld, heb ik geleerd tijdens mijn voorbereiding.

»Of Bill er ook echt een einde aan gemaakt zou hebben, durf ik niet te zeggen. Maar dat hij verplicht wordt om die oude zaak weer op te nemen haalt hem wel weg van de rand. Dat is de ironie in ‘Mr. Mercedes’: de moordenaar probeert Bill de dieperik in te duwen maar in plaats daarvan geeft hij hem net nieuwe energie om achter hem aan te gaan.»