‘Oudere vrouwen zijn niet op zoek naar een man om mee te trouwen of kinderen mee te krijgen’

Bestsellerauteur Candace Bushnell (61) oogstte eind jaren 90 succes met 'Sex and the City'. Haar boek werd verfilmd en ging de wereld rond. Bushnell zelf verging het de laatste jaren minder goed: haar man verliet haar voor een jongere vrouw. Maar die tegenslag schrijft ze van zich af in 'Is There Still Sex in the City?', waarin ze bewijst dat het leven niet voorbij is als je 50 en single bent. Een gesprek over daten, Tinder en feminisme.

- Uw nieuwe boek klinkt als een vervolg op 'Sex and the City', maar het is een autobiografisch werk over uw leven als alleenstaande vijftiger.

CANDACE BUSHNELL «Je moet de tv-serie los zien van mijn boeken. De reeks was eind jaren 90 erg succesvol omdat ze over alleenstaande vrouwen ging die vrije seks hadden, wat toen eigenlijk alleen iets voor mannen was. Dat was nieuw, maar op een gegeven moment verloor de serie haar feministische ondertoon. Het ging alleen nog om mode en relaties, en daar kon ik me helemaal niet meer in vinden. Ik vond het vreselijk dat de reeks zo commercieel werd.»

- Er zit 22 jaar tussen het oude en het nieuwe boek. Wat is er zoal veranderd?

BUSHNELL «Dit keer draait het niet om fictieve personages, maar om echte vrouwen: mijn vriendinnen. De meeste van hen zijn momenteel weer vrijgezel - hun zeepbel van het perfecte leven is uiteengespat. Op een dag waren ze getrouwd, daarna kregen ze kinderen en voedden ze die op, tot er een scheiding volgde. Mijn man heeft mij verlaten voor een jongere vrouw. Plotseling was ik weer alleen.»

- Hoe hebt u die periode ervaren?

BUSHNELL «Ik was er helemaal niet op voorbereid. Ik was begin vijftig en mijn waanzinnige leventje stortte in: mijn huwelijk was voorbij, net als mijn bestaan in de Upper East Side in New York. Ik herinner me dat ik bij mijn bank een oude hypotheek op mijn naam wilde overzetten. Ik had genoeg geld op mijn rekening, maar als alleenstaande vrouw boven de 50 voldeed ik niet aan de normen. Het was symbolisch voor mijn situatie: ik beantwoordde niet langer aan de criteria.

»Ik vluchtte weg uit de stad en trok me terug in mijn huis in Connecticut. Ik was waardeloos geworden als vrouw. Ik leek niet meer te bestaan. Het is een probleem dat mannen niet kennen.»

- Wat bedoelt u daarmee?

BUSHNELL «Mannen hebben geleerd om het tweede deel van hun leven beter te organiseren. Ze blijven nooit lang alleen. Door hun jachtinstinct gaan ze snel op zoek naar een nieuwe vrouw.

»Al worden mannen, zolang ze succesvol zijn, ook onmiddellijk door jongere vrouwen aan de haak geslagen, en voor gezinsplanning gebruikt. Zo rollen mannen van het ene huwelijk in het andere. Ze kunnen niet goed alleen zijn.»

- Hoe hebt u zich neergelegd bij het vrijgezellenbestaan?

BUSHNELL «Ik heb beseft dat het leven nog niet afgelopen is, maar dat ik pas halverwege ben. Het is een nieuwe start, zonder de ballast uit het verleden. Op een dag werd ik gebeld door een vriendin, voormalig Vanity Fair-journaliste Tina Brown, die me zei dat het hoog tijd was om me weer op het leven te storten, online te daten, Tinder te leren kennen en erover te schrijven. Het maakte me eigenlijk wel nieuwsgierig, want ik was ervan overtuigd dat ik over relaties al alles wist, én geschreven had.»

- Hoe waren uw ervaringen als Tinderella?

BUSHNELL «Wat me vooral verbaasde, is dat veel mensen de datingapp gebruiken en hem tegelijk afschuwelijk vinden. De jonge vrouwen met wie ik heb gesproken voor mijn onderzoek, hadden alleen maar slechte ervaringen gehad. Ze vertelden over jongens die iets in hun glas hadden gedaan, foto's hadden gestuurd van hun geslachtsdelen, of tijdens de date op hun telefoon zaten te kijken om 'iets beters' te zoeken. En toch had niemand van hen de app verwijderd. Ik had een beetje met ze te doen, want vroeger waren afspraakjes gewoon heel leuk.»

- Waren uw eigen ervaringen op Tinder ook slecht?

BUSHNELL «Integendeel, nog nooit hebben zoveel mannen belangstelling voor mij laten blijken. Ik genoot van de aandacht, ik raakte eraan verslaafd. Tinder is een spel, alsof je in Las Vegas aan het gokken bent.»

- Hebt u de jackpot gewonnen?

BUSHNELL «Ik vrees van niet. Mannen van mijn leeftijd waren niet in mij geinteresseerd. Door het algoritme swipeten ze me meteen weg. Maar jonge mannen tussen 20 en 30 jaar hadden dan weer wél belangstelling. Zoals Jude, een 31-jarige muzikant uit Brooklyn. Aardige kerel, dat wel, maar het lukte niet tussen ons. Ik kon de gedachte niet van me afzetten dat ik zijn moeder kon zijn.»

- Hoe verklaart u die belangstelling van jonge mannen?

BUSHNELL «Oudere vrouwen zijn niet op zoek naar een man om mee te trouwen of kinderen mee te krijgen. Die druk, die jonge mannen vaak voelen, valt weg. De twintigers van vandaag behoren trouwens tot de generatie die al vroeg met porno in aanraking is gekomen. In 2007 was het populairste zoekbegrip op internet 'milf', mother I'd like to fuck.»

- Hebt u ook op andere manieren dan via Tinder mannen leren kennen?

BUSHNELL «Op een dag ontmoette ik Arnold, een 75-jarige miljonair die ik op een feestje in The Hamptons had leren kennen. Op ons afspraakje bij hem thuis wilde hij mij absoluut zijn hele huis laten zien. Toen we in de slaapkamer kwamen, keek hij me veelbetekenend aan: 'In dit bed heb ik al geweldige seks gehad. Ik hoop dat zo te kunnen houden.'»

- Maar u hebt niet alleen oude geile mannen ontmoet, u hebt ook een nieuwe liefde gevonden, de 58-jarige makelaar Jim Coleman. Klopt het dat jullie aan elkaar zijn voorgesteld door Chris Noth, die in 'Sex and the City' Mr. Big speelt?

BUSHNELL «Ja. De avond van onze kennismaking zaten we tijdens de terugrit in de auto wat te frunniken. Ik wist meteen: hij is het! Hij kwam me bij een volgende afspraakje halen in een limousine, en hij stuurde me bloemen. Het was erg romantisch.»

- In uw boek praat u over vriendinnen die onder het mes gaan om hun relatie levendig te houden. Hoe groot is de druk op vrouwen om een operatie te laten uitvoeren?

BUSHNELL «De concurrentiestrijd is groot. Vrouwen willen hun man plezieren en martelen zichzelf met diëten en yogalessen. Ze geven stapels geld uit aan botox om er jong uit te zien. Ik doe niet alsof. De manie om jong te blijven gaat zelfs zo ver dat het niet alleen boven, maar ook beneden perfect moet zijn.»

- Beneden?

BUSHNELL «New Yorkse vrouwen zweren op dit moment bij de 'Mona Lisa-methode', vaginale verjonging met laserstralen. Daarna zou seks weer zijn zoals op je 30ste. Alsof je, net zoals de Mona Lisa zelf, nooit ouder bent geworden. Ik heb het serieus overwogen, maar het prijskaartje schrikte me af: 3.000 dollar! Zelfs op het vlak van genot zijn vrouwen slechter af dan mannen. Er bestaan ongeveer 77 producten voor erectiestoornissen, de blauwe wonderpil voor mannen kost maar zo'n 10 dollar. Dat is niet eerlijk!»

- In de Verenigde Staten verscheen zopas uw feministische jeugdroman 'Rules for Being a Girl'. Waarom wilde u een boek schrijven voor jonge vrouwen?

BUSHNELL «Ik denk dat het feminisme door elke generatie opnieuw moet worden gedefinieerd. Mijn boek moet jonge vrouwen aanmoedigen om hun eigen regels te volgen. Reageer als je je niet correct behandeld voelt. Verzet je tegen tegenstrijdige fatsoensregels zoals 'zorg dat je er goed uitziet, maar niet sletterig' of 'wees lief, maar zorg dat je geen verkeerde verwachtingen wekt'. Als een meisje lastiggevallen wordt, gaat men ervan uit dat het ook deels haar schuld is.»

- Heeft #MeToo niks veranderd?

BUSHNELL «Het is belangrijk dat wij vrouwen vandaag de dag trots en zelfbewust kunnen zeggen: ik ben een feministe. In de jaren 2000 werd je nog beschouwd als een soort verzuurde mannenhaatster. Geen enkele actrice zou toen uit de kast zijn gekomen. Ik heb nooit begrepen hoe je tegen je eigen belangen kunt ingaan, maar Manhattan was indertijd het Wilde Westen: ongewenste seksuele avances maakten deel uit van het dagelijkse leven.»

- Als u nu weer een column had, waarover zou die dan gaan?

BUSHNELL «Ik zou opnieuw schrijven over het leven in New York, als een soort kroniek van onze tijd. Mannen als Donald Trump en Harvey Weinstein zouden erin voorkomen, en ook Jeffrey Epstein. Enkele jaren geleden wilde ik een verhaal over hem schrijven, maar toen ik hem probeerde op te zoeken, ben ik eruit geschopt door zijn security-agenten.»

- En Harvey Weinstein?

BUSHNELL «Ik schrijf al sinds 1996 over hem. Hij heeft altijd model gestaan voor mijn boeken. Er is een personage naar hem vernoemd: Comstock Dibble, een antipathieke kerel met een ton van een buik en een spleet tussen zijn tanden. Een vriendin die toen met Weinstein samenwerkte, vertelde hem dat Dibble op hem gebaseerd was. Natuurlijk belde hij me op. Hij zei wat machtige mannen zo graag zeggen als ze iemand willen intimideren: 'Candace, we zijn toch altijd goede vrienden geweest, jij en ik...'»

- En toen?

BUSHNELL «Toen begon hij vreselijk te schelden: 'Dit slaat nergens op, ik zie geen enkele overeenkomst tussen dat personage en mij!' Ik antwoordde iets dat mannen zoals hij waarschijnlijk maar zelden te horen krijgen: 'Best mogelijk, Harvey, maar dat kan me geen barst schelen.'»

© Stern

Candace Bushnell, 'Is There Still Sex in the City?', Grove Press