‘Papa zat zo te piekeren over Shelter dat hij het niet eens hoorde als we een vraag stelden’

Van Tim Van Aelst weten we dat hij van zichzelf perfectie eist en alleen maar de beste tv-programma’s wil maken – en hij slaagt er nog in ook. Als we tegenover de ultrarelaxte Ben Van Aelst zitten, is het moeilijk te geloven dat hij hetzelfde genetisch materiaal deelt. Na het gesprek zijn we niet alleen helemaal zen, we zijn er ook van overtuigd dat het mede onder invloed is van Ben – en zijn jongere broer Vince (14) – dat hun geweldige, maar rusteloze vader deze maand heeft besloten zijn productiehuis Shelter op te doeken om uitgebreid te gaan bezinnen.

Vince, al even relaxt, ziet het nut van een interview niet in en doet niet mee. Baby Lola, het kersverse dochtertje van Van Aelst en zijn vriendin en Shelter-compagnon Sofie Peeters (35), rekt zich lekker uit in vaders armen en kijkt ons aan met grote ogen die zeggen: ‘Doen jullie maar.’ Er heerst een onverwachte, maar heerlijke loomheid ten huize Van Aelst. Ben neemt ons mee naar het terras, en terwijl de rest van de familie het zwembad inglijdt, zakt hij onderuit in zijn stoel. Hij is gisteren teruggekomen van een vakantie in Lloret de Mar.

HUMO ‘Oké,’ zei je vader me gisteren, ‘generaties moeten zich tegen elkaar afzetten, maar op vakantie naar Lloret!?’ Waarom heeft hij je toch laten gaan?

Ben Van Aelst (lacht) «Ik heb het handig gespeeld. Ik vroeg hem: ‘Mag ik met wat vrienden naar de Costa Brava?’ om zonder te liegen de naam Lloret de Mar te vermijden. Toen hij erachter kwam dat we daarheen gingen, was het al te laat. Nu, technisch gezien zaten we ook niet ín Lloret, maar 10 kilometer verderop. We zijn er natuurlijk wel geweest, onder meer voor een poolparty. Dat was wel een, euh, ervaring.»

HUMO Een ervaring waarvan je iets hebt opgestoken?

BEN «Ja. Dat je niet acht avonden na elkaar kunt drinken (lacht). Ik ben gisteren thuisgekomen, ben naar de douche gestrompeld, heb daarna nog nét een onderbroek kunnen aandoen en ben dan in bed gevallen. Morgenvroeg vertrek ik naar Oostenrijk met mijn moeder om in de bergen te gaan stappen. Dat zal pittig zijn.

»In september vertrek ik ook nog voor drie maanden naar Frankrijk, op uitwisseling. Puur om Frans te leren, want ik wil journalist worden. Sportjournalist. Dat heb ik al besloten toen ik 9 jaar was. Ik weet nog precies wanneer. Ik zat naar de finale van de Champions League te kijken en dacht opeens: die commentator heeft een leuk leven. Hij mag reizen, naar voetbal kijken en erover praten. En daar wordt hij nog voor betaald ook! Dat wil ik ook, dacht ik toen. En dat denk ik nog steeds.

»Mijn oom Peter, de broer van mijn vader, is hoogleraar politieke wetenschappen. Hij zegt dat ik best pol en soc ga studeren, om daarna een master in de journalistiek te volgen. Ik ga zijn advies opvolgen, denk ik, want sinds ik voor humane wetenschappen heb gekozen op school, ben ik me ook gaan interesseren voor politiek. Ik ben blij met mijn studiekeuze. Daarvoor volgde ik wetenschappen, maar dat vond ik echt veel te saai. Ik kon het wel, hè, maar die moleculen staan veel te ver weg van mij. Snap je? Humane wetenschappen gaan over dingen die mij, en de wereld, direct aangaan. Dat boeit me. Nu ik dat heb gemerkt, ben ik alleen nóg vastberadener om journalist te worden. Dat beroep klopt gewoon met wie ik ben en wat me bezighoudt.

»Mijn vader is ook erg geïnteresseerd in politiek. Het is hét gespreksonderwerp bij ons aan tafel. De laatste tijd hebben we het vooral over die domme abortuswet in de VS.»

HUMO Je kunt je er kennelijk echt over opwinden.

BEN «Vooral fake news ergert me. Zo’n Dries Van Langenhove die een foto van een ander land post en doet alsof die hier is gemaakt, om te kunnen zeggen: ‘Kijk eens hoeveel vluchtelingen hier zijn!’ Dat liegen en manipuleren, dat vind ik erg. Ik hou van eerlijkheid en duidelijkheid. De regels over wat wel en niet kan, zijn thuis ook altijd heel duidelijk geweest. Ik vind dat prettig. Meestal toch.»

HUMO Wanneer niet?

BEN «Mijn vader wilde absoluut niet dat wij verwende kinderen werden, dus toen iedereen in mijn klas een iPhone 6 kreeg, kocht mijn vader voor mij een Nokia. Dat was best hard, al heb ik hem dat nooit kwalijk genomen.

»We hadden vroeger ook een ‘streepjessysteem’: als we netjes hadden gevraagd of we van tafel mochten, kregen we een vinkje voor goed gedrag. Als we vijf vinkjes hadden, mochten we een speelgoedje kiezen. Als we iets wilden, moesten we het verdienen. Niet altijd, natuurlijk. Het is niet zo dat we met Kerst eerst twintig push-ups moeten doen voor we een cadeau krijgen.»

HUMO Haha! Maar het klinkt toch best streng.

BEN «Misschien, maar ik heb wel geleerd – dat zegt mijn vader ook steeds – dat je niet alleen maar kunt doen wat je leuk vindt. Dat helpt me nu vaak, als ik moet studeren. Die opvoeding met regels heeft me uiteindelijk meer geholpen dan ze me dwars heeft gezeten.»

Nerdy kantje

HUMO Hou je van voetbal?

BEN «Ik volg heel veel sporten, ook sporten die hier niet zo populair zijn, zoals american football. Van de NBA weet ik ook wel wat. Ik wil steeds nieuwe werelden ontdekken, en daar dan álles over weten. Dat geeft me een kick.»

HUMO Op je 10de kende je de namen van alle spelers in de Premier League uit je hoofd, heb ik begrepen.

BEN «Klopt. Dat is mijn nerdy kantje. Ik kan makkelijk veel kennis verwerken en opslaan.»

HUMO Je voetbalt zelf ook. Op welke positie sta je?

BEN «In de spits of op het middenveld. Dat laatste doe ik liever. Als middenvelder heb je steeds iets te doen en gaat het niet alleen maar om scoren.»

HUMO Hou je niet van competitie?

BEN «Op zich wel, al ben ik gelukkig geen slechte verliezer. Als we met 7-0 verliezen, ben ik dat twee minuten later alweer vergeten.»

HUMO Dat zou bij je vader niet waar zijn. Die wil altijd de beste zijn in alles, zei hij al vaak.

BEN «Mijn moeder heeft eens een hele avond niet met me gesproken, omdat ik haar had verslagen met pingpong. Daarin zijn mijn ouders krék hetzelfde.

»Nu, ik ben wel héél blij dat we dit jaar kampioen zijn geworden. Onze ploeg is al heel lang samen en we hebben een fantastische coach die veel om ons geeft. We zetten ons allemaal keihard in: dat doen we ook voor hém.»

HUMO ‘I wanted to play football for the coach’, zong Lou Reed al in ‘Coney Island Baby’. Je vader is ook coach geweest bij jouw club, hè?

BEN «Bij het team van Vince, niet bij mij. Hij komt wel kijken, hoor, af en toe. Maar weet je: telkens wanneer hij komt kijken, speel ik slecht – zelfs als ik niet eens weet dat hij aan de zijlijn staat. Dat is echt een raar fenomeen. Dus ik vind het niet erg dat hij er niet alle matchen bij is.»

HUMO Wil je dan geen indruk op hem maken?

BEN «Pft, neen. Ik wil wel dat hij trots op me is, maar dat doe ik liever door mezelf te zijn, door hem te laten zien dat zijn opvoeding is gelukt. Ik weet dat hij het fijn vindt als ik bij een vriend ben gaan slapen en diens ouders hem zeggen: ‘Het was tof dat hij er was.’ Omdat hij dan weet dat ik de waarden respecteer die hij ook weer van zíjn ouders heeft meegekregen.

»Ik ben altijd beleefd. Kom nooit te laat thuis. Er is veel wederzijds respect tussen ons. Ik krijg veel vrijheid – mag laat thuiskomen, mag gaan slapen bij wie ik wil, mijn vrienden mogen ook allemaal hier over de vloer komen... Zolang ik niet lieg en me aan de afspraken hou. Zo gaat dat bij ons thuis.»

HUMO Er staat een drumstel in het midden van de woonkamer.

BEN «Dat is van mijn vader.»

HUMO Hij heeft er lang van gedroomd om in een band te spelen. Bespeel jij een instrument?

BEN «Nee. Hij probeert mij al mijn hele leven zover te krijgen, maar het lukt hem niet. Ik heb onlangs nog eens geprobeerd piano te spelen, maar na 10 minuten heb ik het opgegeven. Ik voel er gewoon geen passie voor.»

HUMO Dat jij naar Drake luistert, vindt hij helemaal niks.

BEN «Ik luister vaak naar rapmuziek, maar niet naar Drake – mijn vader liet zijn naam vallen omdat hij weinig andere rappers kent. Hij vindt hiphop maar niks. Hij is van de generatie van de rockers, en de punkers die wild met hun hoofd staan te shaken. Hiphop vindt hij muziek voor softies. Ik luister ook graag naar Daft Punk en Michael Jackson, maar punkrock is echt niks voor mij.»

HUMO Kunnen jullie wel om dezelfde humor lachen?

BEN «O, ja! Onze favoriete Monty Python-sketch is die van de ‘Four Yorkshire Men’. Je weet, mannen willen elkaar altijd overtroeven, en in die sketch doen ze dat ook. Alleen strijden ze niet om wie het meest succes heeft, maar om wie de moeilijkste jeugd heeft gehad. Waanzinnig grappig. Ik hou van sarcastische humor.»

HUMO Kijken Vince en jij televisie?

BEN «Neen. Ik ken niemand die dat nog doet. Programma’s als ‘The Masked Singer’ vindt iedereen in mijn omgeving een beetje debiel.»

HUMO Ik heb begrepen dat je vader die gezellige momenten van samen tv-kijken wanhopig in stand heeft proberen te houden.

BEN «We kijken wel vaak samen met hem naar films. Dat doen we graag. Verder kijken we alleen naar ‘De mol’, en ‘De slimste mens’ vind ik ook nog wel geestig. ‘Wat als?’ hebben we natuurlijk ook gezien. Ik vind dat zijn beste programma.»

HUMO Wat vond je van ‘Da’s liefde’?

BEN «Om eerlijk te zijn: ik heb er nooit naar gekeken. Papa vraagt altijd onze mening, want hij wil weten wat jongeren denken. Ik apprecieer dat heel hard. Hij heeft ons dus ook gevraagd wat we vonden van ‘Da’s liefde’, maar ik heb toen eerlijk gezegd: ‘Het spreekt me niet aan. Het is zoals ‘Hoe zal ik het zeggen?’, maar dan níét grappig.’ Ik verbloem mijn mening nóóit. Ik denk ook dat hij ze juist daarom wil horen. Hij weet dat wij hem nooit zullen voorliegen.»

HUMO Interesseert de liefde je op dit moment misschien nog niet?

BEN «Toch wel. Ik heb een vriendin. Al zes maanden. We gaan samen op vakantie naar Griekenland. De ultieme relatietest, haha!»

HUMO Zie je het zitten?

BEN «Ja. Het kan twee kanten uit, hè: heel goed, of heel slecht. Ik ga me daar niet op voorhand druk over maken. Ik leef in het nu.»

HUMO Een derde van de ouders scheidt tegenwoordig. Net als die van jou. Geloven jullie nog in iets wat lijkt op Eeuwige Liefde?

BEN «Het enige wat ik zeker weet, is dat ik journalist wil worden. Verder denk ik niet na over later. Ik laat alles gewoon op me afkomen. Want als je met een uitgestippelde toekomstvisie leeft, mis je misschien dingen.

»Die scheiding, daar ben ik ook redelijk snel over gegaan. Ik heb wel gehuild, maar ik heb toen een heel goed gesprek gehad met mijn moeder. Dat heeft me erg geholpen. Toen ze aankondigden dat ze uit elkaar gingen, zei ik tegen haar: ‘Jullie geven niet meer om ons.’ Ze antwoordde: ‘Jij wil per se sportjournalist worden, hè? En je ziet mij graag. Maar wat als ik jou nu zou vragen om chef-kok te worden, omdat dat míj gelukkig maakt? Zou jij jezelf dan forceren en je eigen droom opzijzetten?’ Dat heeft voor mij veel verhelderd. Je gaat iemand die je graag ziet niet forceren om iets te doen wat hij of zij niet wil. Na dat gesprek kon ik me bij de scheiding neerleggen.»

John en Paul

HUMO Wel knap dat jullie met je ouders over zulke moeilijke onderwerpen kunnen praten. Je bent in het voorjaar met je vader naar Engeland geweest. Hij vertelde me dat jij hem toen tijdens een goed gesprek hebt gezegd dat hij de maanden ervoor erg afwezig was geweest.

BEN «Ja. Hij had het zelf niet door, maar hij zat toen vaak helemaal spaced out aan tafel. Hij hoorde het zelfs niet als we hem iets probeerden te vragen. Hij was toen al aan het piekeren over Shelter, omdat hij niet meer wist hoe het verder moest.»

HUMO Hij noemt zichzelf denkverslaafd.

BEN «Ja, dat is waarom hij soms niet goed kan slapen: hij is constant aan het nadenken. Het is een gave én een vloek, hè. Hij is enorm creatief en grappig, en hij heeft geweldige programma’s gemaakt, maar daar betaalt hij wel een prijs voor. Altijd maar denken: ‘Is het wel goed? Wat zullen mensen hiervan denken?’ Niet dat hij zich iets aantrekt van ieders mening, maar van sommige mensen wil hij wel weten of ze het goed vinden.»

HUMO Er zijn natuurlijk ook voordelen: dankzij de Amerikaanse versie van ‘Benidorm Bastards’ hebben jullie een tijdje in Santa Monica gewoond. Een leuke ervaring?

BEN «Ja! Daar was het altijd mooi weer. Ken je ‘Grand Theft Auto’? Dat is een videospel over bendes in Los Angeles, iedereen speelt het. Dat ik heb gewoond waar ‘GTA’ zich afspeelt, is cool om te kunnen zeggen. Bovendien sprak ik al goed Engels toen ik terug- kwam.»

HUMO Tijdens jullie trip naar Engeland wilde je vader je The Beatles en Oasis laten ontdekken. Maar jij sleurde hem mee naar FC Liverpool en Manchester City.

BEN «Dat is niet helemaal waar, want we hebben de Beatles-tour wél gedaan. We hebben het huis van Paul McCartney gezien: niks speciaals, ze hadden over om het even welk huis kunnen zeggen dat hij er had gewoond, en dan nog zou iedereen op de bus er foto’s van hebben gemaakt. We zijn ook op Penny Lane geweest. We zijn toen uitgestapt en waren klaar om de geschiedenis van Penny Lane te horen, maar die kwam helemaal niet. De bus stopte alleen maar om de mensen foto’s te laten maken. We zijn dus maar gewoon met z’n tweetjes weer in de bus gaan zitten. (Grijnst) We zijn dus ook niet naar het bestek van John Lennon gaan kijken.

»Nu, verder vond ik Engeland de max. Helemaal anders dan ik had verwacht. De mensen waren supervriendelijk en het eten was heel lekker. Ik dacht dat al het eten er zou zijn zoals het ontbijt, met van die bonen in tomatensaus, en dat de hele dag lang. Echt, ik dacht ze elke keer gewoon – hoppa! – zo’n blik opentrokken (lacht). Maar dat was gelukkig niet zo.»

HUMO Je bent ook naar het mythische Anfield-stadion geweest.

BEN «Natúúrlijk! Elke keer als ik beelden zag van het stadion van Liverpool, leek me dat zo machtig: die fans zijn zo gepassioneerd. Als ze gewoon nog maar een inworp krijgen, staan ze al te juichen als gekken. Ik wilde dat absoluut meemaken. Het was indrukwekkend: de fans die met vlaggen staan te zwaaien en zo hard als ze kunnen ‘You’ll Never Walk Alone’ meebrullen… Ik kreeg er kippenvel van – al kwam dat misschien omdat het erg koud was (lacht).

»Ik had dat nog nooit gedaan, zo alleen met mijn vader weg, maar het was erg gezellig. Misschien komt dat ook wel omdat mijn ouders gescheiden zijn: als je niet altijd bij elkaar bent, begin je de tijd die je wél bij elkaar bent meer te appreciëren. Als je elkaar even beu bent, kun je ook gewoon naar de andere ouder gaan. Als mijn papa zaterdag boos is op mij, ga ik naar mama, en als ik dan dinsdag terugkom, is hij alles weer vergeten.

»Nu, hij wordt veel minder snel boos dan vroeger. Mediteren heeft hem erg veranderd. Vroeger kon hij zich weleens druk maken over ons, als de dingen niet gingen zoals hij dat wilde. Ik had wel snel door dat ik dat niet persoonlijk moest nemen, en had daar ook een trucje voor. Ik liet hem gewoon razen en dacht ondertussen aan lekker eten: mmm, hamburgers, frieten!»

HUMO Ik ben echt onder de indruk van hoe gezond jij in het leven staat.

BEN «Ja? Merci. Mijn vader zegt ook dat hij al veel van Vince en mij heeft geleerd. Vooral om meer in het nu te leven. Als hij weer als een gek begint te plannen, zeggen wij: ‘Rustig, papa, rustig. We zitten hier in een supermooi huis, je hebt drie gezonde kinderen... Calm down, laat het gewoon gaan.»