Paul De Grauwe - De limieten van de markt

Een econoom met de status van Paul De Grauwe die sinds het begin van de crisis nog geen boek heeft gepubliceerd: het zou een sterk voorbeeld zijn van het falen van de vrije markt. De Grauwe schreef dan ook, naar eigen zeggen op aanhoudende vraag van de uitgever, ‘De limieten van de markt’ (Lannoo).

Daarmee komt hij in een lange rij van collega’s te staan, maar toch is hij erin geslaagd een ander verhaal op te schrijven. De Grauwe doet geen verslag van wat er de voorbije jaren is gebeurd maar van zijn eigen zoektocht. Ooit stond hij als een orthodoxe liberaal aan de zijde van Guy Verhofstadt, maar net als de oud-premier heeft hij veel van zijn ideeën over de rol van de markt en de overheid herzien.

‘De limieten van de vrije markt’ put vooral uit onderzoek van andere economen. De Grauwe besteedt veel aandacht aan het werk van Thomas Piketty over ongelijkheid en Daniel Kahneman over de psyche van de mens. Zijn opdeling tussen het intuïtieve denken en het rationele of beredeneerde denken, wat we allebei doen, vormt bijna een rode draad doorheen het boek. De Grauwe noteert zijn bedenkingen op maat van een groot publiek, zonder het idee te geven dat hij op zijn knieën is gaan zitten om het ons uit te leggen.

Zijn conclusie is inktzwart: als politici er niet in slagen weer greep te krijgen op de vrije markt, komt de democratie (en het kapitalisme) in gevaar.