(pdw) herdenkt Marc Mijlemans
Nooit vergeten.
13 juni 1985, valavond. De baas komt met strenge blik het TTT-kantoor binnengewandeld. Stilzwijgend nemen wij aan dat iemand van ons - in een vlaag van zinsverbijstering misschien - iets onvriendelijks over Elvis heeft geschreven. Het is zo'n blik.
RV, iemand op wie je kan rekenen in precaire situaties, begint met onvaste stem 'Riding with the King' voor zich uit te zingen, in de ijdele hoop een Elvis-vriendelijke-ambiance te creëren.
'Ik kan jammer genoeg niet gaan vanvond,' zegt de baas dan plots, en haalt twee tickets voor het concert in Rotterdam van Bruce Springsteen & The E Street Band uit zijn hemdzakje. Eventjes aarzelen we nog, maar nee: hij doet er geen 1000 fr. zakgeld bovenop.
Even later scheuren RV en ik richting Rotterdam. We bereiken de ingang van het stadion net op het moment dat de machtige snare van Max Weinberg 'Born in the USA' aftrapt. Boven onze hoofden horen we hoe tienduizenden mensen rechtveren en juichen. We rennen, spurten als opgewonden kinderen de eerste de beste tribune op en murwen ons een weg naar een plekje met uitzicht op het podium. Achter ons klinkt plots een vertrouwde stem: 'Welwel heren, moeten er geen notities genomen worden?'. Een breed glimlachende Marc Mijlemans, een pilsje in de ene hand en de hand van C. in de andere hand. Zij zegt iets over hoe toevallig het is dat we elkaar tussen tienduizenden mensen hebben gevonden. 'Integendeel,' zegt hij, 'we hadden hier afgesproken'.
Tweeëneenhalve maand later was zij dood en begon hij stilletjes te sterven. Ik hem hem nooit meer zien glimlachen zoals die dag in de Kuip, omringd door tienduizenden vreemden, terwijl zijn favoriete rock'n'roller speciaal voor hem en C. 'The River' speelde.
Het beeld van een gelukkige Mijl in het Feyenoord stadion staat in mijn geheugen gebrand. En telkens als iemand zich geroepen voelt om over Marc te praten als over een vat vol somberheid roep ik mij die glorieuze grijns voor de geest.
Op 27 januari 1997 is het tien jaar geleden dat hij is gestorven. Wellicht was het zo afgesproken.
(pdw)
