Portrettenreeks: Goudkoorts - Justine Henin

In 'Goudkoorts' portretteert Canvas de komende vier weken Belgen die de smaak van Olympisch metaal kennen. Tia Hellebaut (goud), Filip Meirhaeghe (zilver) en Jean-Marie Dedecker (alle kleuren, zij het als judocoach) passeren de revue, maar er wordt geopend met Justine Henin, in 2004 de koningin van Athene.

Karl Vannieuwkerke, die toen nog het tennis volgde voor de VRT, keerde voor deze reportage terug naar zijn oude liefde.

Karl Vannieuwkerke «Met die oude liefde bedoel je het tennis, veronderstel ik?»

HUMO Heb jij nooit iets met Henin gehad?

Vannieuwkerke «Sssjtt! (lacht)

»Ik hád wel een band met haar, maar die was louter professioneel: haar gsm-nummer had ik bijvoorbeeld niet, en nadat ze was doorgebroken, raakte ik er net zo moeilijk bij als een ander, maar ze vertrouwde me wel.

»Ik heb haar voor het eerst ontmoet in 1999, tijdens haar eerste WTA-toernooi in Antwerpen, waar ze toen - net als Kim Clijsters - met een wildcard mocht aantreden. Ik heb haar toen elke dag gesproken, en dat blijft bij topsporters vaak hangen: ze zien je dan niet als één van de velen die op de kar van het succes zijn gesprongen.»

HUMO Praat ze nog altijd als een robot?

Vannieuwkerke «Neen, maar dat deed ze vroeger ook alleen maar na wedstrijden en tijdens persconferenties: dan had ze haar antwoorden voorgekauwd. In een gewoon gesprek was ze heel anders. Ik vond het een heel warm gesprek. Niet emotioneel zoals bij Filip Meirhaeghe, die echt gehuild heeft, maar wel oprecht.

»Ze is fel veranderd: vroeger kon ze haar sport totaal niet relativeren, nu wel. Ze heeft het over de halve finale van Roland Garros in 2001, die ze verloren heeft van Kim. Haar teleurstelling was toen enorm: zij had gehoopt die finale te halen en als eerste Belgische een grand slam te winnen.

»Dat Kim daartoe de kans kreeg, en niet zij, kon ze niet verkroppen. Ze gunde Kim niks: Jennifer Capriati heeft uiteindelijk de finale gewonnen, en Justine geeft toe dat ze daar toen heel opgelucht over was. Nu vindt ze dat zelf belachelijk, maar het zat blijkbaar heel diep.

»Zij en Kim, dat ging niet, dat waren helemaal geen vriendinnen, al deden ze wel alsof. Justine zag Kim als iemand die in haar weg stond, terwijl ze nu heel goed beseft dat die concurrentie haar net beter heeft gemaakt - en andersom. Nu kunnen ze overigens wél met elkaar opschieten.»

HUMO Justine ziet die gouden medaille op de Spelen als een hoogtepunt in haar carrière, maar het had niet veel gescheeld of ze was niet eens naar Athene getrokken.

Vannieuwkerke «Klopt, ze sukkelde nog met de naweeën van haar klierkoorts, en pas op het laatste nippertje heeft ze de knoop doorgehakt. Ze begon er ook aan zonder ambitie, ze was allesbehalve topfavoriet.

»Kim Clijsters was op dat moment eigenlijk de grootste kanshebster, maar die wilde zich op de grand slams focussen. Ik vraag me echt af of ze daar nu geen spijt van heeft. Oké, ze heeft deze zomer nog een kans, maar dat Olympisch goud had toen al van haar kunnen zijn.

»Henin geeft in het interview toe dat ze tijdens de halve finale - toen ze in de tweede set 5-1 achter stond tegen Myskina en de wedstrijd zo goed als zeker had verloren - nog dacht: 'En dan moet ik nog voor die bronzen medaille spelen.' Daar had ze totaal geen zin in, brons kon haar gestolen worden.»

HUMO Dat ze die wedstrijd tegen Myskina nog gewonnen heeft, was een half mirakel.

Vannieuwkerke «'Toen wist ik dat ik ook de finale zou winnen,' zegt ze daar nu over. Haar zelfvertrouwen was helemaal terug.»

HUMO Henin kon maar moeilijk genieten van de mooie momenten in haar carrière. Lukte dat toen wél?

Vannieuwkerke «Niet helemaal. Zo vertelt ze dat ze bij de aankomst in Zaventem een zij-ingang wou nemen omdat ze moe was en de supporters wou ontlopen, maar dat de security van de luchthaven haar toen overtuigd heeft om toch langs de hoofdingang naar buiten te gaan. Daar is ze die gasten nu heel dankbaar voor, anders had ze een heel warm moment misgelopen.

»Dat viel me heel erg mee van haar: dat ze zo eerlijk en kritisch naar zichzelf kan kijken. Zelfs over de moeilijkheden met haar vader en de dood van haar moeder praat ze relatief gemakkelijk.

»Ze zit dan ook goed in haar vel, en ze is ook een mooie vrouw geworden. Toen ze aan de schminktafel zat, zei ze meteen: 'Doe maar sober.' Die eenvoud en dat zelfvertrouwen, dat straalt ze ook uit.»

HUMO Wordt het dan toch nog iets tussen jullie?

Vannieuwkekere «Neen, ik ben gelukkig in mijn relatie en zij is dat duidelijk ook. Ze wil zelfs kinderen, heeft ze gezegd.»

undefined